Title: 時の足音 Toki no Ashioto
Artist: コブクロ KOBUKURO
Album: CALLING
Please view the roumaji lyrics from
English translation from
-----------------------------------------------------
Swaying in the season of farewells, the short lived flower
Everyone is looking for the same kind of warmth in the wind
Our meetings just float away in the sky under the thin clouds
Meeting repeatedly just like the hands of the clock
It is slowly, slowly, slowly, beginning to turn back again
If the shorter hand is you, then i'll be the longer hand
If we stay in the same time together, no matter how many times we pass each other, we will meet again
Even if we walk at different paces, the future we depict is still the same
It is fine because we will always get to start again at the same place
"I guess it's no good even though we tried."
"Even though we lost, we did well."
I've been given so many seeds from you, your words too nourished my heart
The dream that bloomed in the short spring, lasted the long winter
The seeds gathered in our hearts, what kind of light have we grown them on?
The flowers that bloom in the shadows, for whom do they exist?
"They don't exist for anyone", and yet they still shine on you
Thoughts are turned into words and those words bring about light
And light makes the shadows and the shadows make people stronger
Strength turns into kindness and the kindness calls for our meeting
And the meeting forges a path, a path on which our thoughts exist again
If the shorter hand stops, the longer hand will stop too
The sharing of the same pain had turned into a kind of happiness without being noticed
Everyone is but on their own, one person, in one instant, one second, one time
Live the time that cannot be turned back without hesitation
And keep looking for the chance to meet again
On your own, one person, in one instant, one second, one time
It is fine, as long as we can meet
-----------------------------------------------------
ดอกไม้ล้มลุกพริ้วไปท่ามฤดูกาลแห่งการจากลา
ใคร ๆ ต่างก็กำลังมองหาความอบอุ่นเฉกเดียวกันในสายลม
การพบกันของเราล่องลอยไปในฟากฟ้าใต้หมู่เมฆาอันเบาบาง
พบกันครั้งแล้วครั้งเล่า ดั่งเข็มทั้งสองของนาฬิกา
มันค่อย ๆ ค่อย ๆ กำลังหวนคืนกลับมาอีกครา
หากเข็มสั้นคือเธอ เช่นนั้นแล้วฉันก็เป็นเข็มยาว
หากเราอยู่บนนาฬิกาเรือนเดียวกัน ไม่ว่าเราจะจากกันสักกี่ครั้ง เราก็จะกลับมาพบเจอกันอีก
ถึงแม้เราจะเดินไปด้วยความเร็วที่ต่างกัน อนาคตที่เราบอกก็ยังเหมือนกัน
ซึ่งก็ไม่เป็นไร เพราะเราก็เริ่มต้นใหม่ ณ จุดเดิมได้เสมอ
"ฉันว่ามันไม่ได้เรื่องเลยถึงแม้ว่าเราพยายามแล้ว"
"ถึงแม้เราจะทำไม่สำเร็จ เราก็ได้ทำดีที่สุดแล้ว"
ฉันได้รับเมล็ดพันธุ์มากมายมาจากเธอ คำพูดของเธอก็หล่อเลี้ยงใจของฉัน
ความฝันที่เบ่งบานในฤดูใบไม้ผลิอันแสนสั้น อยู่รอดผ่านฤดูหนาวที่ยาวนาน
เมล็ดพันธุ์อยู่ภายในใจเรา ภายใต้แสงแบบใดกันที่เราปลูกมันขึ้นมา?
ดอกไม้ที่เบ่งบานในเงามืด ดำรงอยู่เพื่อใครกัน?
"มันไม่ได้อยู่เพื่อใคร" แต่มันก็ยังเปล่งประกายเพื่อเธอ
ความนึกคิดเปลี่ยนกลายมาเป็นคำ และคำเหล่านั้นก็ทำให้แสงสว่างขึ้น
และแสงสว่างก็ก่อกำเนิดเงามืด และเงามืดทำให้ผู้คนแข็งแกร่งขึ้น
ความแข็งแกร่งกลายมาเป็นความเมตตา และความเมตตาก็ทำให้เราได้พบกัน
และการพบกันสร้างเส้นทางขึ้น เส้นทางที่ความนึกคิดเราดำรงอยู่อีกครา
หากเข็มสั้นหยุดลง เข็มยาวก็จะหยุดลงด้วย
การร่วมเจ็บปวดด้วยกันได้กลายเป็นความสุขอย่างหนึ่งโดยไม่ทันรู้สึก
ทุก ๆ คนอยู่โดยลำพัง คน ๆ หนึ่ง ในช่วง ๆ หนึ่ง วินาทีหนึ่ง เวลาหนึ่ง
อยู่ในกาลเวลาที่มิอาจหวนคืนโดยไม่ลังเล
และเฝ้ามองหาโอกาสที่จะได้กลับมาพบกันอีกครั้ง
โดยลำพัง คน ๆ หนึ่ง ในช่วง ๆ หนึ่ง วินาทีหนึ่ง เวลาหนึ่ง
มันไม่เป็นไร ตราบใดที่เรายังได้พบกันอีก
No comments:
Post a Comment