Title: Twilight
Artist: コブクロ KOBUKURO
Album: TIMELESS WORLD
離れ離れになってからの方が ずっと君をそばに強く感じてる
Hanarebanare ni natte kara no hou ga zutto kimi wo soba ni tsuyoku kanjiteru
君の事考えずに過ぎた日など 思い出せない
kimi no koto kangaezu ni sugita hi nado omoidasenai
心配かけるのが 君の何よりの得意技で
shinpai kakeru no ga kimi no naniyori no tokui waza de
安心させ なだめるのが 僕の返し技だった
anshin sase nadameru no ga boku no kaeshi waza datta
傘の左端に寄る癖が治らない君は
kasa no hidarihashi ni yoru kuse ga naoranai kimi wa
左肩の鞄がいつもびしょ濡れで
hidarikata no kaban ga itsumo bishonure de
今もまだ 右側を空けてしまう訳は
ima mo mada migigawa wo akete shimau wake wa
きっと 君も気付いてる
kitto kimi mo kizuiteru
そこに いつでも僕がいる事 想い出と手を繋いで
soko ni itsudemo boku ga iru koto omoide to te wo tsunai de
僕の居ない道を 君が真っ直ぐ歩けるなら
boku no inai michi wo kimi ga massugu arukeru nara
何処にも還らない その心の中に居るよ
doko ni mo kaeranai sono kokoro no naka ni iru yo
やたら派手な色のこのTシャツは ノリで二つ揃いを買ったんだ
yatara hade na iro no kono tiishatsu wa nori de futatsu soroi wo kattan da
一つずつじゃ成り立たない物が 幾つも残ってる
hitotsu zutsu ja naritatanai mono ga ikutsu mo nokotteru
二度と袖は通さなくても あの日 笑い転げた夏の日を
nidoto sode wa tousa nakute mo ano hi waraikorogeta natsu no hi wo
大切に畳んで また しまってる
taisetsu ni tatan de mata shimatteru
風邪ひき屋の君が弱る 冬が近づいてる
kazehiki ya no kimi ga yowaru fuyu ga chikazuiteru
何もしてあげられないけど
nanimo shite agerarenai kedo
僕から奪い取った あのジャンパーなら凌げる
boku kara ubaitotta ano janpaa nara shinogeru
どんな寒さも
donna samu sa mo
そこに 消えない愛があること 温もりに肩埋めて
soko ni kienai ai ga aru koto nukumori ni kata uzumete
雪が包む夜を 君が真っ直ぐ歩けるなら
yuki ga tsutsumu yoru wo kimi ga massugu arukeru nara
誰にも溶かせない その心の中に居るよ
dare ni mo tokasenai sono kokoro no naka ni iru yo
サヨナラが来たあの日の 一秒前に戻して
sayonara ga kita ano hi no ichibyou mae ni modoshite
その背中抱き寄せ 僕に何が出来るだろう？
sono senaka idaki yose boku ni nani ga dekiru darou?
雨降る傘の右側 想い出と手を繋いで
ame furu kasa no migigawa omoide to te wo tsunai de
一人きりの道を 僕は真っ直ぐ歩けるかな？
hitori kiri no michi wo boku wa massugu arukeru kana?
誰にも似合わない この心と同じ色の
dare ni mo niawa nai kono kokoro to onaji iro no
君の心 抱きしめて
kimi no kokoro dakishimete
Kanji lyrics & Roumaji lyrics & English translation from
http://musicbox-trans.livejournal.com/123359.html
Credit: pinknives
with edits
-----------------------------------------------------
After we separated, I could always still strongly feel you next to me.
I can’t remember the days that have passed without thinking of you.
It was your best special technique to worry.
It was my counter technique to reassure and soothe you.
You’d come under the left side of my umbrella, an incurable habit,
causing your bag on your left shoulder to always get soaked.
Now, there’s an empty space on your right side.
Surely you notice.
I’m always there, holding hands with the memories.
If you can walk straight down a path without me,
then you are in a heart that has nowhere to return to.
I thoughtlessly bought a matching set of flashy-colored t-shirts.
One by one they become inconsistent, and many remain.
Those summer days when we rolled with laughter, I won’t let go of your shirt sleeve ever again.
I carefully fold your clothes again.
Winter is approaching, when you’ll be weakened by a cold,
but I can’t do anything for you.
If you still have that jumper you snatched from me, I can endure it,
despite the cold.
An unfading love is there, where our shoulders are buried in warmth.
If you can walk straight into a night enveloped by the snow,
then you are in a heart that no one could ever melt.
Bring me back to one second before that day when goodbye came.
Hugging your back, what else can I do?
The rainfall on the right side of your umbrella, holding hands with the memories.
Can I walk straight down a path all on my own?
No one matches the same color as my heart like yours.
I’ll hold your heart.
----------------------------------------------------------------------------
หลังจากที่เราได้แยกจากกัน ฉันยังคงรู้สึกได้ถึงตัวเธอข้าง ๆ ฉันอยู่ตลอดเวลาอย่างรุนแรง
ฉันนึกไม่ออกว่าวันไหนที่ผ่านไปโดยไม่ได้นึกถึงเธอ
เธอขี้วิตกกังวล
ส่วนฉันก็พยายามที่จะปลอบประโลมเธอให้สบายใจ
เธอชอบมุดเข้ามาใต้ร่มฉันทางซ้าย นิสัยที่แก้ไม่หาย
ทำให้กระเป๋าทางไหล่ซ้ายของเธอเปียกโชกตลอด
บัดนี้ ข้างขวาของเธอมีที่ว่างอยู่
เธอคงรู้สึกได้นะ
ฉันอยู่ตรงนั้นมาโดยตลอด กุมมืออยู่กับความทรงจำ
ถ้าเธอสามารถเดินลงไปตามเส้นทางได้โดยไม่มีฉัน
งั้นเธออยู่อยู่ในใจที่ไม่มีที่กลับไปหา
ฉันเผลอซื้อเสื้อสีแสบสันลายเดียวกันมาคู่นึง
ทีละเล็กละน้อย มันกลายมาเป็นเข้ากันไม่ได้
วันในฤดูร้อนเหล่านั้นที่เรากลิ้งกันไปกับเสียงหัวเราะ ฉันจะไม่ปล่อยแขนเสื้อเธอไปอีกแล้ว
ฉันค่อย ๆ พับเสื้อของเธออีกครั้ง
ฤดูหนาวกำลังมาถึง กับเวลาที่เธอจะอ่อนแอไปกับหวัด
แต่ฉันก็ไม่สามารถทำทุกอย่างให้กับเธอได้
ถ้าเธอยังมีเสื้อไหมพรมตัวที่เธอยึดของฉันไปอยู่ ฉันก็ยังอยู่ได้
ถึงจะหนาวก็เถอะ
ความรักที่ไม่จืดจางยังคงอยู่ตรงนั้น ที่ ๆ ไหล่ของเราถูกปกคลุมไปด้วยความอบอุ่น
ถ้าเธอสามารถเดินฝ่าค่ำคืนที่ปกคลุมไปด้วยหิมะได้
งั้นเธอก็อยู่ในใจที่ไม่มีวันละลาย
พาฉันกลับไปในวันนั้นสักวินาทีก่อนที่จะร่ำลากัน
กอดเธอคืน ก็ฉันจะทำอะไรอย่างอื่นได้ล่ะ?
ฝนที่ตกลงมาทางขวามือของร่มเธอ กุมมืออยู่กับความทรงจำ
ฉันจะสามารถเดินลงไปตามเส้นทางได้โดยลำพังรึเปล่านะ?
ไม่มีใครที่จะมามีใจที่สีเดียวไปกับใจฉันได้เหมือนใจของเธอ
ฉันจะเกาะกุมใจของเธอเอาไว้
No comments:
Post a Comment