Title: ディープブルー Deep Blue
Artist: 秦基博 Motohiro Hata
Album: 青の光景 Ao no Koukei
悲しみの海に 君は沈んでゆく
kanashimi no umi ni kimi wa shizun de yuku
暗い藍色の底に 見えない涙こぼす
kurai ai-iro no soko ni mienai namida kobosu
その痛みを知って それでも すべてを救おうと
sono itami wo shitte soredemo subete wo sukuou to
思えるほど蒼くもなくて 僕は僕で惑う
omoeru hodo aoku mo nakute boku wa boku de madou
愛や夢なんて どこにもないって
ai ya yume nante doko ni mo naitte
冷たい海で 凍える君の
tsumetai umi de kogoeru kimi no
せめて 孤独に その悲しみに 寄り添えたなら
semete kodoku ni sono kanashimi ni yorisoeta nara
深い 深い 青に 僕も 染まるくらいに
fukai fukai ao ni boku mo somaru kurai ni
両耳を塞いで この世界を遮ぎったって
ryou mimi wo fusai de kono sekai wo saegittatte
内なる君の鼓動は 聴こえてくるだろう
uchi naru kimi no kodou wa kikoete kuru darou
愛されていた そのはじまりを
aisarete ita sono hajimari wo
信じられたら 傷ついていても
shinjiraretara kizutsuite ite mo
歪む景色の 向こう側へと 泳ぎ出せるから
igamu keshiki no mukou gawa e to oyogi daseru kara
止まない 君の音が 僕に広がる
yamanai kimi no oto ga boku ni hirogaru
愛や夢なんて 言葉じゃなくって
ai ya yume nante kotoba ja nakutte
冷たい海で 凍える君の
tsumetai umi de kogoeru kimi no
いつか 孤独を その悲しみを 分かち合えたら
itsuka kodoku wo sono kanashimi wo wakachiaetara
光の浮かぶ水面に ともに還ろう
hikari no ukabu suimen ni tomoni kaerou
Kanji & Roumaji lyrics & English translation from
with edits
-------------------
You're sinking into a sea of sorrow,
spilling invisible tears at the bottom of the dark blue.
I know that pain, and yet, I'll save you from it all.
It doesn't even seem blue; I'm perplexed by me.
Love and dreams are nowhere to be found.
You are frozen in the cold sea.
If I can at least lonesomely cuddle with that sorrow,
I, too, can be dyed a deep, deep blue.
Covering both my ears, cut off from the world,
I wonder if I can hear your heartbeat.
I loved that beginning,
even if it hurt me to believe.
Because I'm striking out to the other side of that warped scenery,
your unstopping sound is spreading over me.
Love and dreams are not words.
You are frozen in the cold sea.
If I can someday lonesomely share in that sorrow,
we'll both return to the light floating on the water's surface.
-------------------
เธอกำลังจมดิ่งลงไปในทะเลแห่งความเศร้า
หลั่งน้ำตาที่มองไม่เห็นออกมาที่ก้นบึ้งสีครามนั่น
ฉันรู้จักความเจ็บปวดนั้น และฉันจะปลดปล่อยเธอเอง
มันดูไม่ออกสีฟ้าด้วยซ้ำ ฉันเองก็สับสนกับตนเอง
ทั้งความรักและความฝันไม่เหลือให้เห็นสักแห่ง
เธอถูกแช่แข็งอยู่กลางทะเลอันหนาวเหน็บ
ถ้าฉันจะอย่างน้อยกกกอดความเศร้านั้นไว้ได้โดยลำพัง
ฉันก็จะถูกย้อมไปด้วยสีครามเข้มนั้นไปด้วย
ปิดหูฉันทั้งสองข้าง ปิดกั้นออกจากโลก
ฉันสงสัยว่าฉันจะได้ยินเสียนเต้นของใจเธอไหม
ฉันรักจุดเริ่มต้นนั่น
ถึงแม้ว่าฉันจะเจ็บที่จะเชื่อ
เพราะว่าฉันกำลังเริ่มออกว่ายไปสู่อีกฟากฝั่งของทิวทัศน์ที่บิดเบือนนั่น
เสียงที่ไม่หยุดหย่อนของเธอกำลังปกคลุมฉัน
ทั้งความรักและความฝันมันไม่ใช่คำพูด
เธอถูกแช่แข็งอยู่กลางทะเลอันหนาวเหน็บ
ถ้าฉันจะสามารถแบ่งปันความเศร้านั้นไว้ได้ในสักวัน
เราสองก็จะกลับไปสู่แสงที่ลอยอยู่ที่พื้นผิวน้ำ
No comments:
Post a Comment