Search This Blog

26/11/2018

秦基博 Motohiro Hata – ROUTES – 青の光景 Ao no Koukei


Title: ROUTES
Artist: 秦基博 Motohiro Hata
Album: 青の光景 Ao no Koukei

誰も知らない明日って 袋とじみたいなものだね
Daremo shiranai ashita tte fukurotoji mitai na mono da ne
開いちまえば意外とあっけない
Hiraichimaeba igai to akkenai

夢見る分だけ無駄だって 諦めの夜は過ぎてゆく
Yumemiru bun dake muda datte akirame no yoru wa sugite yuku
肥大してく希望に 押し潰されそうだ
Hidai shiteku kibou ni oshitsubusaresou da

はみ出せばいいんだ ルートなら無数にある
Hamidaseba ii'n da RUUTO nara musuu ni aru
さっきまでいた地点からじゃ 気付けなかった
Sakki made ita chiten kara ja kizukenakatta
飼い慣らせ 不安を くつがえせ 既成概念を
Kainarase fuan wo kutsugaesu kiseigainen wo
そして 僕たちは 何度でも ひとつ ひとつ
Soshite bokutachi wa nando demo hitotsu hitotsu
行く先を選びながら 進むんだ
Yukisaki wo erabi nagara susumu'n da

あとから自分らしさって 浮かび出てくるものなんだろう
Ato kara jibun rashisa tte ukabidete kuru mono nan darou
振り向けば 芽吹いてたりして
Furimukeba mebuitetari shite

夢見ることより 今は ただ 夢中で日々にぶつかるのさ
Yumemiru koto yori ima wa tada muchuu de hibi ni butsukaru no sa
付き纏う失望に 心 へし折られても
Tsukimatou shitsubou ni kokoro heshioraretemo

間違えていいんだ ヒントはその中にある
Machigaete ii'n da HINTO wa sono naka ni aru
守られた枠に甘えてたら 出会えなかった
Mamorareta waku ni amaetetara deaenakatta
愛すべき挫折を 価値のある紆余曲折を
Aisu beki zasetsu wo kachi no aru uyokyokusetsu wo
そして 僕たちは 丁寧に ひとつ ひとつ
Soshite bokutachi wa teinei ni hitotsu hitotsu
自分なりのやり方を 見つけよう
Jibun nari no yarikata wo mitsukeyou

立ち止まっていいんだ 未来は逃げたりはしない
Tachidomatte ii'n da mirai wa nigetari wa shinai
さっきまでいた地点が ほら 起点に変わった
Sakki made ita chiten ga hora kiten ni kawatta
愛すべき挫折を 価値のある紆余曲折を
Aisu beki zasetsu wo kachi no aru uyokyokusetsu wo
そして 僕たちの足跡に ひとつ ふたつ また 小さな花が咲く
Soshite bokutachi no ashiato ni hitotsu futatsu mata chiisa na hana ga saku

はみ出せばいいんだ ルートなら無限にある
Hamidaseba ii'n da RUUTO nara musuu ni aru
さっきまでいた地点からじゃ 気付けなかった
Sakki made ita chiten kara ja kizukenakatta
飼い慣らせ 不安を くつがえせ 既成概念を
Kainarase fuan wo kutsugaesu kiseigainen wo
そして 僕たちは 何度でも ひとつ ひとつ
Soshite bokutachi wa nando demo hitotsu hitotsu
行く先を選びながら 生きるんだ
Yukisaki wo erabi nagara ikiru'n da

Kanji lyrics & Roumaji lyrics & English translation from
with edits

-------------------

A tomorrow no one knows about is like a stitched binding, isn't it?
If we open it, we'll be unexpectedly disappointed

Saying, "The more we dream, the more useless it is", we spend nights of resignation
It feels like we're going to be crushed by the swelling hopes

You can stick out; there are infinite routes
I wasn't able to notice it from the spot I was in until just now
Tame your anxieties, overturn stereotypes
and then we, over and over, one by one
while choosing our destination, will advance

I wonder if "Individuality" will emerge later?
If you turn around, it'll be budding

Rather than dream, now just collide with the days in a daze
Even if your heart is smashed by shadowing despair

It's okay to make a mistake. There's a hint within that
When pampered by a protected frame, I was unable to meet you
Frustrations we should love, the ups and downs that hold merit
we, politely, one by one,
shall discover them, as well as our own special way of doing things

You can stand still; the future won't escape
The spot you were in until just now, look, changed into the starting point
Frustrations we should love, the ups and downs that hold merit
And now small flowers will bloom again, one and then two, in our footprints

You can stick out; there are infinite routes
I wasn't able to notice it from the spot I was in until just now
Tame your anxieties, overturn stereotypes
and then we, over and over, one by one
while choosing our destination, will live

-------------------

วันพรุ่งนี้ที่ไม่มีใครรู้ มันก็เหมือนกับสมุดที่เย็บเล็มเข้าด้วยฝีเข็ม ใช่มั้ย?
ถ้าเราเปิดมันออกมา เราก็จะผิดหวังอย่างไม่คาดฝัน

กับการพูดว่า "ยิ่งเราฝันเท่าไร มันก็ยิ่งไร้ประโยชน์" เราใช้ค่ำคืนไปกับการยอมรับสภาพ
มันรู้สึกเหมือนดั่งว่าเรากำลังจะถูกบดขยี้ไปด้วยความหวังที่บวมพองออกมา

เธอทำตัวให้เด่นออกมาได้แล้ว มันมีเส้นทางมากมายนับไม่ถ้วน
ฉันไม่สามารถสังเกตเห็นมันจากจุดที่ฉันอยู่จนถึงเมื่อกี้นี้
จงควบคุมความวิตกกังวลของเธอเอาไว้ จงล้มเลิกที่จะเหมารวมภาพพจน์ต่าง ๆ ได้แล้ว
แล้วเราก็จะเดินหน้าต่อไป ครั้งแล้วครั้งเล่า ที่ละเล็กละน้อย
ขณะที่เรากำลังเลือกจุดหมายปลายทางของเราอยู่

ฉันสงสัยว่า "บุคลิกลักษณะเฉพาะ" มันจะปรากฏขึ้นมาภายหลังหรือไม่?
ถ้าเธอหันกลับไป มันก็จะกำลังแตกหน่ออยู่

แทนที่จะฝัน ตอนนี้แค่พุ่งชนกับวัน ๆ ไปอย่างมึนงง
ถึงแม้ใจเธอจะถูกทำให้แหลกละเอียดไปด้วยความสิ้นหวังอันมืดมน

มันไม่เป็นไรที่จะทำผิดพลาด มันมีคำใบ้ในนั้นอยู่
เวลาที่เธอถูกเอาใจอยู่ในกรอบการปกป้อง ฉันก็ไม่อาจพบเธอได้
ความคับข้องใจที่เราควรที่จะรัก การขึ้น ๆ ลง ๆ ที่มีข้อดีของมัน
เราจะค้นพบมัน อย่างสุภาพ ทีละอันละอัน
รวมถึง วิธีการทำอะไร ๆ ในแบบฉบับของเราเองอีกด้วย

เธอจะยืนอยู่เฉยๆ ก็ได้นะ อนาคตมันไม่หนีไปไหนหรอก
จุดที่เธออยู่จนถึงเมื่อกี้ ดูสิ กลายไปเป็นจุดเริ่มต้นแล้ว
ความคับข้องใจที่เราควรที่จะรัก การขึ้น ๆ ลง ๆ ที่มีข้อดีของมัน
และบัดนี้ ดอกไม้เล็ก ๆ จะเบ่งบานอีกครั้ง หนึ่งดอก แล้วก็สองดอก ในรอยเท้าของเรา

เธอทำตัวให้เด่นออกมาได้แล้ว มันมีเส้นทางมากมายนับไม่ถ้วน
ฉันไม่สามารถสังเกตเห็นมันจากจุดที่ฉันอยู่จนถึงเมื่อกี้นี้
จงควบคุมความวิตกกังวลของเธอเอาไว้ จงล้มเลิกที่จะเหมารวมภาพพจน์ต่าง ๆ ได้แล้ว
แล้วเราก็จะมีชีวิตต่อไป ครั้งแล้วครั้งเล่า ที่ละเล็กละน้อย
ขณะที่เรากำลังเลือกจุดหมายปลายทางของเราอยู่

No comments: