Title: 蕾 Tsubomi
Artist: コブクロ KOBUKURO
涙こぼしても 汗にまみれた笑顔の中じゃ
namida koboshite mo ase ni mamireta egao no naka ja
誰も気付いてはくれない
dare mo kizuite wa kurenai
だから あなたの涙を僕は知らない
dakara anata no namida wo boku wa shiranai
絶やす事無く 僕の心に 灯されていた
tayasukoto naku boku no kokoro ni tomosareteita
優しい明かりは あなたがくれた 理由なき愛の証
yasashii akari wa anata ga kureta riyuunaki ai no akashi
柔らかな陽だまりが包む 背中に ポツリ 話しかけながら
yawarakana hidamari ga tsutsumu senaka ni potsuri hanashikake nagara
いつかこんな日が来る事も
itsuka konna hi ga kuru koto mo
きっと きっと きっと わかってたはずなのに
kitto kitto kitto wakatteta hazunanoni
消えそうに 咲きそうな 蕾が 今年も僕を待ってる
kiesou ni sakisou na tsubomi ga kotoshi mo boku wo matteru
掌じゃ 掴めない 風に踊る花びら
tenohira ja tsukamenai kaze ni odoru hanabira
立ち止まる肩にヒラリ
tachidomaru kata ni hirari
上手に乗せて 笑って見せた あなたを思い出す 一人
jouzu ni nosete waratte miseta anata o omoidasu hitori
ﾋﾞﾙの谷間に 埋もれた夢を いつか芽吹いて
biru no tanima ni uzumoreta yume mo itsuka mebuite
花を咲かすだろう 信じた夢は 咲く場所を選ばない
hana o sakasu darou shinjita yume wa saku basho wo eraba nai
僕等この街に落とされた影法師 みんな 光を探して
boku tou kono machi ni otosareta kageboushi minna hikari wo sagashite
重なり合う時の流れも
kasanariau toki no nagare mo
きっと きっと きっと 追い越せる日が 来るさ
kitto kitto kitto oikoseru hi ga kuru sa
風のない 線路道 五月の美空は 青く寂しく
kaze no nai senro dou gogatsu no misora wa aoku sabishiku
動かない 千切れ雲 いつまでも浮かべてた
ugokanai chigiregumo itsu made mo ukabeteta
どこにも もう戻れない
doko ni mo mou modorenai
僕のようだと ささやく風に キラリ舞い落ちてゆく 涙
boku no you da to sasayaku kaze ni kirari mai ochiteku namida
散り際に もう一度 開く花びらは あなたのように
chirikiwa ni mouichido hiraku hanabira wa anata no you ni
聴こえない 頑張れを 握った両手に 何度もくれた
kikoe nai ganbare wo nigitta ryoute ni nandomo kureta
消えそうに 咲きそうな 蕾が 今年も僕を待ってる
kie sou ni saki sou na tsubomi ga kotoshi mo boku wo matteru
今もまだ 掴めない あなたと描いた夢
ima mo mada tsukamenai anata to egai ta yume
立ち止まる 僕のそばで
tachidomaru boku no soba de
優しく開く笑顔のような 蕾を探してる 空に
yasashiku hiraku egao no you na tsubomi wo sagashi teru sora ni
Kanji lyrics and English translation from
Blog May 11, '08
Roumaji lyrics from
with edits
-----------------------------------------------------
Even if tears spilled from a sweat covered smile, no one could tell.
Thats why I don't know you're crying.
Its still burning, lighting up my heart
I recieved from you the tender light, proof of unconditional love
While being enveloped by the gentle spot under the sun,
I whisper into your back
Even if a day like this comes again
Surely, surely, surely, you would be able to understand
Vanishing and blooming, this year too the flower bud is waiting for me
the petal dancing in the wind that my palm can't grasp
stops on the shoulder lightly
skillfully riding it and showing a smile, I remember you by myself
In the valley of buildings, sometimes buried dreams bud too
isn't that what makes flowers bloom?
You can't choose where your dreams will blossom
The silhouettes we dropped on this town, they're all looking for the light
even as time overlaps and flows over itself
surely, surely, surely the day we grow out of this will come
On the breezeless track, the beautiful sky of May feels blue and lonely
the motionless scattered clouds will always be floating
there is no place I can return to anymore
this is the way I am, in the whispering wind it dances to the ground with a flash, my tears
On the verge of dropping, once more the re-opening petals, like you,
gave time and again silent encouragement to these hands
Vanishing and blooming, this year too the flower bud is waiting for me
even now I still can't catch the dreams you painted
stopping right beside me
Opening gracefully just like a smile, I keep looking for the flower bud, in the sky
----------------------------------------------------
ถึงแม้น้ำตาจะหลั่งไหลลง จากใบหน้าที่มีรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ ก็คงจะไม่มีใครรู้
นั่นคือเหตุผลทำไมฉันถึงไม่รู้ว่าเธอนั้นร้องไห้อยู่
มันยังคงลุกไหม้อยู่ ส่องสว่างอยู่ในใจของฉัน
ฉันได้รับแสงไฟอันอ่อนละมุนจากเธอ บทพิสูจน์ของรักที่ปราศจากข้อแม้
ยามที่ถูกห่อหุ้มไปด้วยความอ่อนโยนภายใต้ดวงอาทิตย์
ฉันกระซิบไปยังแผ่นหลังของเธอ
หากแม้นวันเช่นนี้ปรากฏขึ้นอีกครา
แน่นอน แน่นอน มั่นใจได้เลยว่าเธอจะเข้าใจได้อย่างแน่นอน
หายไปแล้วก็เบ่งบานขึ้นมาใหม่ ปีนี้ก็อีกครั้งที่ดอกตูมมันยังคงรอฉันอยู่
กลีบดอกที่เริงระบำในสายลม ที่ฝ่ามือฉันไม่สามารถตะครุบไว้ได้
ตกลงมาอย่างนิ่มนวลบนไหล่
ไล้ไหล่ฉันไปอย่างมีศิลป์ และฉันก็นึกถึงเธอแล้วก็ยิ้มออกมาทั้งที่อยู่ตัวคนเดียว
ในหุบเขาแห่งตึกและอาคาร บางทีความฝันที่ถูกกลบฝังก็งอกเงยด้วย
นั่นไม่ใช่สิ่งที่ทำให้ดอกไม้เบ่งบานหรอกหรือ?
เธอกำหนดไม่ได้หรอก ว่าความฝันของเธอจะผลิดอกในที่ใด
ภาพเงาที่พวกเราทาทาบไปในเมืองนี้ กำลังมองหาแสงสว่าง
ในขณะที่สายธารแห่งกาลเวลาทับซ้อนและหลั่งรินรดบนตัวของมันเอง
แน่นอน แน่นอนว่า วันเวลาที่เราจะเติบโตเกินกว่าจะพอใจในสิ่งนี้จะมาถึงอย่างแน่นอน
บนเส้นทางที่ไร้กระแสลมพัด ท้องฟ้าอันงดงามแห่งเดือนพฤษภาดูเหงาและเศร้าสร้อย
เมฆที่ประปรายนิ่งเฉยก็คงจะลอยอยู่อย่างนั้นตลอดไป
ไม่มีที่ใดให้ฉันหวนกลับคืนสู่อีกต่อไป
นี่คือวิถีของฉัน ท่ามกลางสายลมที่กระซิบแผ่วเบา ที่ร่ายระบำลงไปเป็นประกายอยู่บนพื้น คือหยดน้ำตาของฉัน
จนเกือบจะร่วงโรย อีกคราที่การคลี่บานออกของกลีบดอก เหมือนกับเธอ
ให้เวลาและกำลังใจอย่างเงียบ ๆ กับมือคู่นี้ อีกครา
หายไปแล้วก็เบ่งบานขึ้นมาใหม่ ปีนี้ก็อีกครั้งที่ดอกตูมมันยังคงรอฉันอยู่
ความฝันที่เธอวาดไว้ ที่แม้กระทั่งตอนนี้ ฉันก็ยังไม่สามารถตะครุบไว้ได้
หยุดลงที่ข้าง ๆ ฉัน
คลี่ออกอย่างสง่างามดั่งรอยยิ้ม ฉันยังคงมองหาดอกไม้ดอกตูมอยู่ บนท้องฟ้า
No comments:
Post a Comment