Title: Q&A
Artist: 秦基博 Motohiro Hata
Album: 青の光景 Ao no Koukei
傷付けるため それとも守るため
kizutsukeru tame soretomo mamoru tame
この手はあるの？って
kono te wa aru no? tte
簡単なQ&A わかってるはずだって
kantan na Q&A wakatteru hazu datte
ステレオで天使と悪魔
sutereo de tenshi to akuma
白黒裏表どう転ぶのかなんて
shirokuro uraomote dou korobu no ka nante
もう 紙一重で
mou kamihitoe de
抱きしめ合ったりして 寂しさもおぼえて
dakishimeattari shite samishisa mo oboete
また もつれていくよ
mata motsurete iku yo
ささやきが 頭の中 繰り返し 響いている
sasayaki ga atama no naka kurikaeshi hibiite iru
愛して 愛して つなぎとめるのは その本能
aishite aishite tsunagi tomeru no wa sono honnou
どんな犠牲を 痛みを 伴うとしても
donna gisei wo itami wo tomonau toshite mo
憎んで 憎んで どちらにせよ
nikun de nikun de dochira ni seyo
欲しいものはつまり同じだ 愛だ
hoshii mono wa tsumari onaji da ai da
迷うことなく 君は 手を差し出せるか？
mayou koto naku kimi wa te wo sashidaseru ka?
誰かの幸せ どこかで ひるがえって
dareka no shiawase dokoka de hirugaette
誰かの不幸せ
dareka no fushiawase
急に怖くなって 傍観していたって
kyuu ni kowaku natte boukan shite itatte
運命は変わらないよ
unmei wa kawaranai yo
曖昧なまま 放置すれば 確かに 楽だけど
aimai na mama houchi sureba tashika ni raku dakedo
あがいて あがいて 問われているのは その本性
agaite agaite towarete iru no wa sono honshou
どんな事実を 自分を 突きつけられても
donna jijitsu wo jibun wo tsukitsukerarete mo
嘆いて 嘆いて 憎しみも
nageite nageite nikushimi mo
裏を返せばつまり同じだ 愛だ
ura wo kaeseba tsumari onaji da ai da
何も感じなくなるよりはマシじゃない
nanimo kanji naku naru yori wa mashi ja nai
ささやきが消える 答えなら もう ここにある
sasayaki ga kieru kotae nara mou koko ni aru
愛して 愛して つなぎとめるのは その本能
aishite aishite tsunagi tomeru no wa sono honnou
どんな犠牲を 痛みを 伴うとしても
donna gisei wo itami wo tomonau toshite mo
嘆いて 嘆いて 憎しみも
nageite nageite nikushimi mo
裏を返せばつまり同じだ 愛だ ah
ura wo kaeseba tsumari onaji da ai da ah
あがいて あがいて 問われているのは その本性
agaite agaite towarete iru no wa sono honshou
どんな事実を 自分を 突きつけられても
donna jijitsu wo jibun wo tsukitsukerarete mo
愛して 憎んで どちらにせよ
aishite nikun de dochira ni seyo
欲しいものはつまり同じだ 愛だ
hoshii mono wa tsumari onaji da ai da
迷うことなく 人は 手を差し出せるか？
mayou koto naku hito wa te wo sashidaseru ka?
Kanji & Roumaji lyrics & English translation from
with edits
-------------------
We ask, “Do those hands exist
to hurt or to protect?”
Even the angels & demons on the stereo
should understand such a simple Q&A.
Black & white, both sides fall down.
The difference is already paper-thin.
As we hold each other, we remember even the loneliness,
becoming tangled again.
The whispers echo repeatedly in my head.
To love, to love, those instincts are connected,
even if we bring along sacrifices and pain.
To hate, to hate, either way,
what we want is the same – it's love.
Can you hold out your hand without hesitating?
Someone's happiness is fluttering somewhere,
as well as someone's unhappiness.
Even if I suddenly become afraid as I watch,
fate doesn't change.
It's certainly comforting to let things remain unclear.
Struggling, struggling, those true natures are questioning us,
even as the truth is forced upon us.
Sighing, sighing, even hatred,
when we return to the bottom, it's the same – it's love.
Isn't it better than feeling nothing?
If the whispers are vanishing answers, they're already here.
To love, to love, those instincts are connected,
even if we bring along sacrifices and pain.
Sighing, sighing, even hatred,
when we return to the bottom, it's the same – it's love.
Struggling, struggling, those true natures are questioning us,
even as the truth is forced upon us.
To love, to hate, either way,
what we want is the same – it's love.
Can people hold out their hands without hesitating?
-------------------
เราถามว่า "มือคู่นี้มีไว้
เพื่อทำร้ายหรือปกป้อง"
แม้แต่เทวาและซาตานบนลำโพง
ก็น่าจะเข้าใจคำถามคำตอบที่ง่ายเช่นนี้ได้
ขาวและดำ ทั้งสองข้างต่างก็ล้มลง
ข้อแตกต่างมันแทบจะไม่มีอยู่แล้ว
ขณะที่เรากอดกันไว้ เราจดจำได้แม้แต่ความเปล่าเปลี่ยว
กลายมาเป็นพัวพันกันอีกครั้ง
เสียงกระซิบสะท้อนขึ้นซ้ำ ๆ ในหัวฉัน
การที่จะรัก ที่จะรัก สัญชาติญาณเหล่านั้นมันเชื่อมต่อกัน
ถึงแม้ถ้าเรานำความเสียสละและความเจ็บปวดเข้ามาข้องเกี่ยว
การที่จะเกลียดชัง ที่จะเกลียดชัง ไม่ว่าอย่างไร
สิ่งที่เราต้องการต่างก็เหมือน ๆ กัน - มันคือความรัก
เธอสามารถยื่นมือออกมาโดยที่ไม่ลังเลมั้ย?
ความสุขของใครบางคนมันกำลังปั่นป่วนอยู่ไหนสักแห่ง
รวมถึงความไม่สบายใจของใครบางคนด้วย
ถึงแม้ฉันจู่ ๆ จะกลัวขึ้นมาขณะที่มองดูอยู่
โชคชะตาก็ไม่เปลี่ยนแปลงไป
มันสบายใจกว่าแน่นอนที่จะปล่อยให้เรื่องราวต่าง ๆ มันคลุมเคลือต่อไป
ดิ้นรน ดิ้นรนกันไป ธาตุแท้เหล่านั้นมันกำลังตั้งคำถามกับเรา
ในขณะที่ความจริงมันถูกยัดเยียดให้กับเรา
ถอนหายใจ ถอดถอนหายใจ แม้แต่ความเกลียดชัง
ยามเมื่อเราหวนคืนสุดจุดต่ำสุด มันก็เหมือน ๆ กันแหละ มันคือความรัก
มันดีกว่าไม่รู้สึกอะไรเลยไม่ใช่หรือ?
ถ้าเสียงกระซิบคือคำตอบที่เบาลง ๆ จนเลือนหายไปแล้วล่ะก็ มันก็อยู่ที่นี่แล้ว
การที่จะรัก ที่จะรัก สัญชาติญาณเหล่านั้นมันเชื่อมต่อกัน
ถึงแม้ถ้าเรานำความเสียสละและความเจ็บปวดเข้ามาข้องเกี่ยว
ถอนหายใจ ถอดถอนหายใจ แม้แต่ความเกลียดชัง
ยามเมื่อเราหวนคืนสุดจุดต่ำสุด มันก็เหมือน ๆ กันแหละ มันคือความรัก
ดิ้นรน ดิ้นรนกันไป ธาตุแท้เหล่านั้นมันกำลังตั้งคำถามกับเรา
แม้แต่ความจริงมันยังถูกยัดเยียดให้กับเราเลย
จะรัก จะชัง ไม่ว่าอย่างใดอย่างนึง
สิ่งที่พวกเราต้องการต่างก็เหมือนกัน มันคือความรัก
ผู้คนจะสามารถยื่นมือออกมาได้โดยที่ไม่ลังเลเลยได้มั้ย?
No comments:
Post a Comment