Title: Bird Cage
Artist: Mr.Children
Album: It's a Wonderful World
綺麗なはずのすっとした手も
kirei na hazu no sutto shita te mo
これで見納めかなぁ?
kore de miosame ka naa?
今になっちゃえば名残り惜しく思える
ima ni nacchaeba nagori oshiku omoenai
話し合ったって何一つ
hanashiatta tte nani hitotsu
分かり合えないけど
wakariaenai kedo
終わりにするって答えだけは同じ
owari ni suru tte kotae dake wa onaji
あなたの口づけで僕が変われたならいいのに
anata no kuchizuke de boku ga kawareta nara ii no ni
お互いの両手は自分のことで塞がってる
otagai no ryoute wa jibun no koto de fusagatteru
笑いながら はしゃぎながら
warainagara hashaginagara
誤魔化してきた 叫び声が
gomakashitekita sakebigoe wa
胸の 奥に 響く
mune no oku ni hibiku
重く 重く 重く
omoku omoku omoku
間抜けな神様が僕らを
manuke na kamisama ga bokura wo
つがいで飼おうとして
tsugai de kaou to shite
狭い鳥篭に入れたなら今頃
semai torikago ni ireta nara ima goro
絵に描いたような幸せが
e ni kaita you na shiawase ga
訪れていたのかなぁ?
otozureteita no ka naa?
発狂しないで僕ら暮らしていたかなぁ?
hakkyou shinai de bokura kurashiteita ka naa?
あなたの溜め息で
anata no tameiki de
世界が曇るはずないのに
sekai ga kumoru hazu nai no ni
真面目な顔をして悩める女を演じてた
majime na kao shite nayameru onna wo enjiteta
そのプライドを保ちながら
sono puraido wo tamochinagara
迷いながら 妥協しながら
mayoinagara dakyou shinagara
日毎 愛情は 渇く
higoto aijyou wa kawaku
孤独 孤独 孤独
kodoku kodoku kodoku
明日から僕ら晴れて自由の身だ
ashita kara bokura harete jiyuu no mi da
鳥篭のドアはもう開いてるんだ
torikago no doa wa mou aiterun da
だから 遠く 遠くへ
dakara tooku tooku e
オアシスの前で力尽きるとしても
oashisu no mae de chikara tsukiru to shite mo
明日へと 僕ら飛んでいかなくちゃなんない
ashita e to bokura tondeikanakucha nannai
ずっと 遠く 遠くへ
zutto tooku tooku e
蒼い 浅い 昨日を嘆く
aoi awai kinou wo nageku
やがて 脆く 時が 洗い流していく
yagate moroku toki ga arainagashiteiku
甘い記憶
amai kioku
遠く 遠く 遠く
tooku tooku tooku
遠く 遠く 遠くへ
tooku tooku tooku e
Kanji lyrics from
Roumaji lyrics and English translation from
Translation credit: Brian Stewart & Takako Sakuma
with edits
------------------------------------------------------------
I wonder if this is the last time I’ll see your beautiful
delicate hands?
Now I feel sorry for having to leave you.
When we talked, we didn’t understand anything the other said
the only thing we agreed on was to end this.
I wish your kiss could have changed me,
both our hands are occupied in taking care ourselves.
laughing and playing around, we managed to fool ourselves,
the scream echoes deep in my heart
heavilly, so heavilly.
If this foolish god is keeping us as a pair
in a cramped birdcage
then by now,
shouldn’t we have been visited by the kind of happiness you see in
paintings?
I wonder if we have lived together without going mad?
Though your sighs can’t cloud up the world
you played the worried woman making a serious face
keeping your pride,
wondering what to do, compromising
everyday love dries up
lonely, so lonely…
from tomorrow you and me are formally free to do as we please
the door to the birdcage is open now,
far away, to somewhere far away
even if our energy gives out before we get to the oasis
we have to fly on to tomorrow.
far far away, to somewhere far away
bemoaning a faint and naive yesterday
at last the time is easilly washed away
sweet memories
faw away,so far away
far away, to somewhere far far away.
------------------------------------------------------------
ฉันสงสัยว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะเห็น
มือที่บอบบางของเธอรึเปล่านะ
ตอนนี้ฉันรู้สึกเสียใจที่จะต้องจากเธอไป
เวลาที่เราพูดกัน เราไม่ได้เข้าใจสิ่งใด ๆ
ที่อีกฝ่ายพูดเลย
สิ่งเดียวที่เราเห็นด้วยก็คือจบมันลงไป
ฉันปรารถนาที่จะให้ จุมพิตของเธอมันเปลี่ยนฉันไป (แต่มันก็ไม่ได้เปลี่ยน)
มือทั้งคู่ของเรามันยุ่งอยู่กับการดูแลตัวเอง
ด้วยการหัวเราะและทำเป็นเล่นกัน เราก็โกหกตัวเราเองสำเร็จ
เสียงกรีดร้อง
ก้องดังอยู่ลึก ๆ ในใจฉัน
ดังมาก ช่างดังเสียเหลือเกิน
ถ้าพระเจ้าที่ไร้สาระนี่
จะเก็บเราไว้เป็นคู่
อยู่ในกรงนกที่อึดอัดนี่
งั้นป่านนี้ เราควรจะได้พบความสุข
อย่างที่เธอเห็นในภาพวาดมิใช่หรือ
ฉันสงสัยจริงว่า ที่ผ่านมาเราได้อยู่ด้วยกันโดยไม่เป็นบ้ากันจริงเหรอ?
ถึงแม้การถอนหายใจของเธอ
จะไม่สามารถทำให้โลกหม่นหมองลงไปได้
เธอก็ยังคงแสดงบทผู้หญิงขี้กังวลด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียด
เก็บความภาคภูมิใจของเธอไว้
สงสัยว่าจะทำอะไรดี ประนีประนอมกัน
กับทุกวี่วัน รักเหือดแห้งลงไป
เหงา ช่างเหงาเหลือเกิน…
ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป เธอกับฉันต่างก็เป็นอิสระจากกันอย่างเป็นทางการแล้ว ที่จะทำตามใจชอบ
ประตูกรงนกมันถูกเปิดออกแล้ว
ไกลออกไป ไปสู่ที่ ๆไกลออกไป
ถึงแม้ถ้าเรี่ยวแรงและกำลังของเราจะหมดก่อนที่เราจะไปถึงแหล่งน้ำ
เราก็ต้องบินออกไปสู่วันพรุ่ง
ไกลออกไป ไปสู่ที่ ๆไกลออกไป
คร่ำครวญอาลัยวันวานที่ไร้เดียงสา
อย่างน้อยช่วงเวลานั้นก็ถูกชำระล้างไปอย่างง่ายดาย
ความทรงจำอันแสนหวาน
ไกลออกไป ช่างไกลออกไปเหลือเกิน
ไกลออกไป ไปสู่ที่ ๆ ไกลออกไป