Mr.Children - Bird Cage - It's a Wonderful World

Title: Bird Cage

Artist: Mr.Children

Album: It's a Wonderful World

綺麗なはずのすっとした手も

kirei na hazu no sutto shita te mo

これで見納めかなぁ?

kore de miosame ka naa?

今になっちゃえば名残り惜しく思える

ima ni nacchaeba nagori oshiku omoenai

話し合ったって何一つ

hanashiatta tte nani hitotsu

分かり合えないけど

wakariaenai kedo

終わりにするって答えだけは同じ

owari ni suru tte kotae dake wa onaji

あなたの口づけで僕が変われたならいいのに

anata no kuchizuke de boku ga kawareta nara ii no ni

お互いの両手は自分のことで塞がってる

otagai no ryoute wa jibun no koto de fusagatteru

笑いながら はしゃぎながら

warainagara hashaginagara

誤魔化してきた 叫び声が

gomakashitekita sakebigoe wa

胸の 奥に 響く

mune no oku ni hibiku

重く 重く 重く

omoku omoku omoku

間抜けな神様が僕らを

manuke na kamisama ga bokura wo

つがいで飼おうとして

tsugai de kaou to shite

狭い鳥篭に入れたなら今頃

semai torikago ni ireta nara ima goro

絵に描いたような幸せが

e ni kaita you na shiawase ga

訪れていたのかなぁ?

otozureteita no ka naa?

発狂しないで僕ら暮らしていたかなぁ?

hakkyou shinai de bokura kurashiteita ka naa?

あなたの溜め息で

anata no tameiki de

世界が曇るはずないのに

sekai ga kumoru hazu nai no ni

真面目な顔をして悩める女を演じてた

majime na kao shite nayameru onna wo enjiteta

そのプライドを保ちながら

sono puraido wo tamochinagara

迷いながら 妥協しながら

mayoinagara dakyou shinagara

日毎 愛情は 渇く

higoto aijyou wa kawaku

孤独 孤独 孤独

kodoku kodoku kodoku

明日から僕ら晴れて自由の身だ

ashita kara bokura harete jiyuu no mi da

鳥篭のドアはもう開いてるんだ

torikago no doa wa mou aiterun da

だから 遠く 遠くへ

dakara tooku tooku e

オアシスの前で力尽きるとしても

oashisu no mae de chikara tsukiru to shite mo

明日へと 僕ら飛んでいかなくちゃなんない

ashita e to bokura tondeikanakucha nannai

ずっと 遠く 遠くへ

zutto tooku tooku e

蒼い 浅い 昨日を嘆く

aoi awai kinou wo nageku

やがて 脆く 時が 洗い流していく

yagate moroku toki ga arainagashiteiku

甘い記憶

amai kioku

遠く 遠く 遠く

tooku tooku tooku

遠く 遠く 遠くへ

tooku tooku tooku e

Kanji lyrics from

http://j-lyric.net/artist/a001c7a/l00178a.html

Roumaji lyrics and English translation from

http://ijahlovesmrchildren.wordpress.com/2008/08/05/mr-children-bird-cage/

Translation credit: Brian Stewart & Takako Sakuma

with edits

------------------------------------------------------------

I wonder if this is the last time I’ll see your beautiful

delicate hands?

Now I feel sorry for having to leave you.

When we talked, we didn’t understand anything the other said

the only thing we agreed on was to end this.

I wish your kiss could have changed me,

both our hands are occupied in taking care ourselves.

laughing and playing around, we managed to fool ourselves,

the scream echoes deep in my heart

heavilly, so heavilly.

If this foolish god is keeping us as a pair

in a cramped birdcage

then by now,

shouldn’t we have been visited by the kind of happiness you see in

paintings?

I wonder if we have lived together without going mad?

Though your sighs can’t cloud up the world

you played the worried woman making a serious face

keeping your pride,

wondering what to do, compromising

everyday love dries up

lonely, so lonely…

from tomorrow you and me are formally free to do as we please

the door to the birdcage is open now,

far away, to somewhere far away

even if our energy gives out before we get to the oasis

we have to fly on to tomorrow.

far far away, to somewhere far away

bemoaning a faint and naive yesterday

at last the time is easilly washed away

sweet memories

faw away,so far away

far away, to somewhere far far away.

------------------------------------------------------------

ฉันสงสัยว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะเห็น

มือที่บอบบางของเธอรึเปล่านะ

ตอนนี้ฉันรู้สึกเสียใจที่จะต้องจากเธอไป

เวลาที่เราพูดกัน เราไม่ได้เข้าใจสิ่งใด ๆ

ที่อีกฝ่ายพูดเลย

สิ่งเดียวที่เราเห็นด้วยก็คือจบมันลงไป

ฉันปรารถนาที่จะให้ จุมพิตของเธอมันเปลี่ยนฉันไป (แต่มันก็ไม่ได้เปลี่ยน)

มือทั้งคู่ของเรามันยุ่งอยู่กับการดูแลตัวเอง

ด้วยการหัวเราะและทำเป็นเล่นกัน เราก็โกหกตัวเราเองสำเร็จ

เสียงกรีดร้อง

ก้องดังอยู่ลึก ๆ ในใจฉัน

ดังมาก ช่างดังเสียเหลือเกิน

ถ้าพระเจ้าที่ไร้สาระนี่

จะเก็บเราไว้เป็นคู่

อยู่ในกรงนกที่อึดอัดนี่

งั้นป่านนี้ เราควรจะได้พบความสุข

อย่างที่เธอเห็นในภาพวาดมิใช่หรือ

ฉันสงสัยจริงว่า ที่ผ่านมาเราได้อยู่ด้วยกันโดยไม่เป็นบ้ากันจริงเหรอ?

ถึงแม้การถอนหายใจของเธอ

จะไม่สามารถทำให้โลกหม่นหมองลงไปได้

เธอก็ยังคงแสดงบทผู้หญิงขี้กังวลด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียด

เก็บความภาคภูมิใจของเธอไว้

สงสัยว่าจะทำอะไรดี ประนีประนอมกัน

กับทุกวี่วัน รักเหือดแห้งลงไป

เหงา ช่างเหงาเหลือเกิน…

ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป เธอกับฉันต่างก็เป็นอิสระจากกันอย่างเป็นทางการแล้ว ที่จะทำตามใจชอบ

ประตูกรงนกมันถูกเปิดออกแล้ว

ไกลออกไป ไปสู่ที่ ๆไกลออกไป

ถึงแม้ถ้าเรี่ยวแรงและกำลังของเราจะหมดก่อนที่เราจะไปถึงแหล่งน้ำ

เราก็ต้องบินออกไปสู่วันพรุ่ง

ไกลออกไป ไปสู่ที่ ๆไกลออกไป

คร่ำครวญอาลัยวันวานที่ไร้เดียงสา

อย่างน้อยช่วงเวลานั้นก็ถูกชำระล้างไปอย่างง่ายดาย

ความทรงจำอันแสนหวาน

ไกลออกไป ช่างไกลออกไปเหลือเกิน

ไกลออกไป ไปสู่ที่ ๆ ไกลออกไป