秦基博 Motohiro Hata – 現実は小説より奇なり Genjitsu wa Shousetsu Yorikinari – Signed POP

 

Title: 現実は小説より奇なり Genjitsu wa Shousetsu Yorikinari
Artist: 秦基博 Motohiro Hata
Album: Signed POP

読みかけの小説 閉じる 午前二時
Yomikake no shousetsu tojiru gozen'niji
ニュース速報の音 テロップの点滅だけが残る
Nyu-su sokuhou no oto teroppu no tenmetsu dake ga nokoru

テレビを消して ベッドに倒れ込む
Terebi wo keshite beddo ni taorekomu
深い夜の静寂(しじま)に 僕だけを 残して 話は進んでゆく
Fukai yoru no shijima ni boku dake wo nokoshite hanashi wa susunde yuku

僕なんて 人間が不完全 何も持ってないよ
Boku nante ningen ga fukanzen nani mo mottenai yo
きっと 答えが怖くて はぐらかしてきたから
Kitto kotae ga kowakute hagurakashite kitakara

ah 今 世界が終わっても
Ah ima sekai ga owatte mo
後悔はない そう言えるくらい 僕も生きられたなら
Koukai wanai sou ieru kurai boku mo ikiraretanara

携帯画面に 点る 午前四時
Keitai gamen ni tomoru gozen'yoji
常夜灯のオレンジ 翳んでく 憂鬱な夢も連れてゆけよ
Jōyatou no orenji kagen deku yuuutsuna yume mo tsurete yuke yo

いつだって 展開は不透明 何が待っているの
Itsu datte tenkai wa futoumei nani ga matte iru no
きっと 想像以上だろう でもページの向こうへ
Kitto souzouijoudarou demo pe-ji no mukou e

ah 物語の続きなら
Ah monogatari no tsuzukinara
痛いくらい この小さな現実の中にある
Itai kurai kono chiisana genjitsu no naka ni aru

誰もいない部屋で独りきり 未来まで暗闇にまぎれても
Daremoinai heya de hitori kiri mirai made kurayami ni magirete mo
朝の光 重いカーテンをめくる
Asa no hikari omoi ka-ten wo mekuru

ah 今 世界が目覚める
Ah ima sekai ga mezameru
二度とない 誰も知らない 僕だけの結末を見に行こう
Nidoto nai daremoshiranai boku dake no ketsumatsu wo mi ni ikou

Kanji lyrics & Roumaji lyrics and English translation from
http://www.languagebymusic.com/2013/02/motohiro-hata-genjitsu-wa-shousetsu.html
Credit: Kader
with edits

-------------------

The novel I started reading, I shut it at 2:00 A.M
The only thing that's left, is the sounds of the news, and flashing of the captions

I turn of the TV, and collapse into bed
The story of me being left alone in the deep silence of the night, yet continues

People like, don't have anything faulty about them
And surely, being scared of the answers, I've come through life dodging them

"Ah, even if the world ends now
I don't have any regrets", if only I could live to the fullest, to the point I can say something like that

4:00 A.M, lights up on my cellphone screen
The orange color of the night light goes on to mystify, bringing along a gloomy dream as well

Progress always holds something obscure
I'm sure it goes above the imagination, but, on to the next page

Ah, if it's the sequel to the story you're looking for
It's found inside this small reality, to the point where it hurts

Even if I slip into the future all on my own inside this room which no one exists in,
The morning light, will turn over the heavy curtains

Ah~ now, the world awakens
Let's go see my very own conclusion, that will never happen again, and no one knows of.

-------------------

นิยายที่ฉันเริ่มอ่าน ฉันปิดมันลงตอนตีสอง
สิ่งที่เหลือมีเพียงเสียงของข่าวและแสงกระพริบของข้อความ

ฉันปิดโทรทัศน์แล้วล้มตัวลงบนเตียง
เรื่องราวของฉันที่ถูกทิ้งไว้เพียงลำพังในความสงัดของค่ำคืนยังคงดำเนินต่อไป

ผู้คนต่างก็ชอบให้ไม่มีเรื่องเสียหายเกี่ยวกับตนเอง
และแน่นอน กับการกลัวคำตอบที่จะได้รับ ฉันมีชีวิตมากับการเลี่ยงที่จะถามคำถาม

"อ่ะ ถึงโลกจะสิ้นไปในตอนนี้
ฉันก็ไม่มีอะไรต้องเสียดาย" หากเพียงฉันจะมีชีวิตได้เต็มที่ถึงขนาดที่จะพูดคำเหล่านั้นได้

เวลาตีสี่โชว์บนจอมือถือของฉัน
แสงสีส้มของไฟกลางคืน ทำให้ฝันออกมาอย่างมืดมน

ความเจริญมักมีบางสิ่งซ่อนเร้นเสมอ
ฉันมั่นใจว่ามันเกินจินตนาการเสมอ แต่พลิกหน้าต่อไปได้แล้ว

อ่ะ ถ้าตอนต่อไปของเรื่องคือสิ่งที่คุณกำลังค้นหา
มันอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงที่เล็ก เล็กเสียจนเจ็บปวด

ถึงแม้ถ้าฉันจะเข้าไปในอนาคตได้โดยลำพังในห้อง ๆ นี้ที่ไร้ผู้คน
แสงของอรุณจะพลิกม่านทึบนั่น

อ่ะ บัดนี้โลกได้ตื่นขึ้นมาแล้ว
มาชมบทสุดท้ายของฉัน ที่จะไม่เกิดขึ้นซ้ำสองและไม่มีใครรับรู้กันเถอะ