スキマスイッチ Sukima Switch – スカーレット Scarlet

 

Title: スカーレット Scarlet
Artist: スキマスイッチ Sukima Switch

Mukashi kara nanika wo shiyou to suru to kimatte itsudemo mizu wo sasareru
Nanigenai fuukei ni magirete hitori ame ga furu eki de tabidachi wo matte ita

Waratte iru hito isoide iru hito Yorisou KAPPURU mujaki ni hashagu kodomotachi
Sorezore nimotsu wo kakae mezashite iru basho he to mukatte iku kyou mo mata

SUKAARETTO no densha wa HOOMU ni tsuki ikutsu mono jinsei wo nosete hakobu
Kaban ni tsumeta kibou to kitai, sore ni fuan wo sukoshi kakushi motte
Shibaraku kaeranai tte chikatta nda

Mado wo tsutau musuu no shizuku ga edawakare shite kako e nagarete iku
Korekara boku ga susumou to shite iru michi wa dore hodo nagakute doko ni tadoritsuku ndarou

Hito wa minna gensou wo katari kanawanu yume to okizari ni suru keredo
Boku wa dakishimete ikou bakageta shoudou ga mirai wo terasu to shinji nagara

Chiisa na koro KUREYON de egaite ita hateshinaku kuusou no you na sekai mo
Ima no boku wo tsukuriagete iru daiji na hitokakera datte
Sou jishin wo motte ieru yo

“Kanousei” tte iu mono wa zutto mugen da to omowanai
Kakedasu sono SUPIIDO ni hirogaru IMEEJI wo
Soshite mata SUPIIDO wo
Agete iku

SUKAARETTO no densha wa boku wo hakobu tamerawazu mada shiranai basho e to
Ame no yanda umareta machi ni sotto “sayonara” tsubuyaite
Shidai ni toozakatte mienaku natta

Toukyou wa imagoro aozora ga hirogatte iru darou

Roumaji lyrics and English translation from
http://www.kashigasa.com/sukima-switch-scarlet-lyrics-english-romanized-translation.html
Credit: www.kashigasa.com
with edits

-------------------

I was putting it off ever since long ago when I decided I’d do something
Diverted into a casual scenery alone, I wait for a journey at a station where it rains

People who laugh, people in a hurry
Intimate couples, and kids innocently being merry
Holding various baggage, today again I head for the place I aim for

This scarlet train parks in front of my house, carrying a number of lives
I packed my hopes and expectations in a bag, along with some worries under hand,
I swore that I wouldn’t return for a long time

The countless raindrops go down the window, branching off, and flow off into the past
How long is this path that I alone am on, and where will I manage to get to from this moment

People, they all desert their dreams they always speak of that don’t come true with the other illusions, but
I’ll grasp mine, while believing that my foolish impulses will illuminate my future

Those endless world that were like daydreams I use to draw out with crayons when I was small
They are an important piece that make me,
Yeah, I can now say that with confidence

I don’t think those things they call “Possibilities” are infinite,
That image I see of myself speeding off continuously
I’ll add even
more speed to it

The scarlet train carries me, without hesitating it takes me to a place I’ve yet to know of
I whispered goodbye to the town I was born in where it stopped raining
And gradually it went out of sight
A blue sky is probably spreading in Tokyo right about that

-------------------

ฉันประวิงเวลาออกไปนานมาแล้วตั้งแต่ตอนฉันนั้นได้ตัดสินใจว่าจะทำอะไรบางสิ่ง
เหม่อลอยไปกับทิวทัศน์ตามลำพัง ฉันรอคอยที่จะเริ่มการเดินทางในสถานีขณะที่ฝนตก

ผู้คนที่หัวเราะ ผู้คนที่เร่งรีบ
คู่ที่ใกล้ชิดสนิทสนม และเด็ก ๆ ที่เล่นกันอย่างสนุกสนานอย่างไร้เดียงสา
ถือกระเป๋าต่าง ๆ เอาไว้ วันนี้ก็อีกครั้งที่ฉันจะมุ่งหน้าไปยังที่ ๆ ฉันตั้งเป้าเอาไว้

รถไฟสีเลือดหมูคันนี้จอดลงหน้าบ้านฉัน บรรทุกผู้คนมากมาย
ฉันบรรจุความหวังและความคาดหวังเอาไว้ในกระเป๋า รวมทั้งความกังวลบางเรื่องด้วย
ฉันสาบานว่าจะไม่กลับมาอีกนาน

หยาดฝนนับไม่ถ้วนไหลลงบนหน้าต่าง แตกแขนงออกแล้วไหลไปสู่อดีต
เส้นทางที่ฉันกำลังเดินทางอยู่เพียงลำพังนี้จะไปไกลเท่าใด และจากนี้ไปฉันจะไปถึงที่แห่งไหนกันนะ

ผู้คน ต่างก็ละทิ้งความฝันที่พวกเขาชอบพูดถึงแต่ไม่เป็นจริง เอาไว้กับภาพมายาอื่น ๆ แต่ว่า
ฉันจะคว้าของฉันเอาไว้ ขณะที่เชื่อมั่นว่าอารมณ์ชั่วแล่นที่ดูโง่ ๆ ของฉันนี้จะส่องสว่างไปสู่อนาคตของฉัน

บรรดาพวกโลกไร้สิ้นสุดดั่งฝันกลางวันที่ฉันเคยวาดออกมาด้วยสีเทียนเมื่อครั้งฉันยังเด็กนั้น
พวกมันเป็นชิ้นส่วนสำคัญที่สร้างฉันขึ้นมา
ใช่แล้ว บัดนี้ฉันสามารถพูดเช่นนั้นออกมาได้เต็มปากอย่างมั่นใจ

ฉันไม่คิดว่าสิ่งที่พวกเขาเรียกกันว่า"ความเป็นไปได้"มันจะมีอยู่ไม่จบไม่สิ้น
ภาพที่ฉันมองตัวฉันเองเร่งความเร็วออกไปอย่างต่อเนื่อง
ฉันจะเพิ่ม
ความเร็วเข้าไปอีก

รถไฟสีเลือดหมูพาฉันไป อย่างไม่ลังเล ไปยังที่ ๆ ฉันยังไม่เคยรู้เห็น
ฉันกระซิบคำลาให้กับบ้านเกิดฉันที่ฝนได้หยุดตกลงแล้ว
และมันก็ค่อย ๆ พ้นไปจากคลองจักษุ
ท้องฟ้าสีครามยังคงกำลังแผ่ขยายอยู่เหนือโตเกียว ณ วินาทีนั้น