Title: ゆびきりげんまん Yubikirigenman
Artist: MISIA
Album: LOVE NEVER DIES
Yubikirigenman kitto
Mata koko de aou
Sakura maichiru kaze no naka
Yakusoku wo shita
Mayoi tachidomatta hibi mo
Omoide ga ippai
Ironna koto wo katariatte
Toki wa nagare itsushika otona ni natta
Te wo nobashite yubikirigenman
Kitto mata aou
Kimi ni aete yokatta
Ikigirashite hashiritsuzuketa
Ano hi no bokura no mama
Kimi ga kureta taisetsu na hibi mune ni idaite
Arigatou to tsutaetara
Atarashii hibi e to toki wo kizamou
Kono hoshi ni umareochite
Meguriaeta bokura wa
Futoshita toki ni tsunaida te no
Yasashisa wo shiru
Mayoi tachidomaru hibi mo
Ikite ikou seiippai
Toki ni sayonara sabishii kedo
Kao wo agete bokura no taisetsu na
Toki wo kizamou yubikirigenman
Mune ni ippai
Kibou wo suikonde
Josou wo tsukete tobidashite ikou
Bokura wa yume no tochuu
Toomawari mo chikamichi mo nai erabi iku michi
Deai wakare kurikaeshi
Kakegae no nai toki wo kizaminagara
Te wo nobashite yubikirigenman
Kitto mata aou
Harukaze ga fuite iku
Ikigirashite hashiritsuzuketa
Ano hi no bokura no mama
Te wo nobashite aogimiru sora
Hontou arigatou
Kimi ni deaete yokatta
"Jaa ne" to te wo futte
"Mata ne" to sou waratte
Atarashii bokura no toki wo kizamou
Roumaji lyrics & English translation from
https://otenkiametranslations.blogspot.com/2024/03/misia-yubikirigenman.html
with edits
-----------------------------------------------------
It's a pinky swear - I'm sure
we'll meet here again
In a wind of falling cherry blossoms
we made a promise
Even the days I got lost and stood still
are full of memories
Talking about all kinds of things
time flowed by and before we knew it we'd grown up
Extending our hands, we make a pinky swear
I'm sure we'll meet again
I'm so glad I could meet you
We kept running, out of breath
and are still the same as those days
Embracing the precious days you gave me in my heart
I'll convey my thanks
and let time pass towards new days
Born on this planet
we met by chance
And learn the tenderness
of holdings hands unexpectedly
Even on days I get lost and stand still
I'll live on the best I can
Sometimes farewells are sad
but raise your head, and let's mark...
...The passage of our precious time - it's a pinky swear
Breathing in
so many hopes into my heart
let's get a running start and jump out
We're in the midst of a dream
We choose our path without detours or shortcuts
And encounters and partings will happen again and again
while we tick away irreplaceable time
Extending our hands, we make a pinky swear
I'm sure we'll meet again
A spring breeze is blowing
We kept running, out of breath
and are still the same as those days
Extanding my hands, I look up at the sky
Thank you so much
I'm so glad I could meet you
"Bye," we say, waving hands
"See ya later," we say, smiling
Let's let our new time pass
-----------------------------------------------------
เกี่ยวก้อยสัญญากันไว้ - ฉันมั่นใจว่า
เราจะได้พบกันใหม่
ท่ามกลางสายลมที่มีกลีบดอกซากุระโปรยปรายลงมา
เราได้ให้สัญญากันไว้
แม้แต่ในวันเวลาที่ฉันหลงทางและหยุดนิ่ง
ก็ยังอัดแน่นไปด้วยความทรงจำ
ที่พูดถึงเรื่องราวต่าง ๆ มากมาย
กาลเวลาล่วงเลยไปและก่อนที่เราจะทันรู้ตัว เราก็เติบโตขึ้นแล้ว
ยื่นมือกันออกไป เราเกี่ยวก้อยสัญญากันไว้
ฉันมั่นใจว่าเราจะได้พบกันใหม่
ฉันยินดีเหลือเกินที่ฉันสามารถพบเธอได้
เราต่างก็วิ่งกันไปเรื่อยๆ จนหอบเหนื่อย
และก็ยังคงเดิมเหมือนดั่งวันวานเหล่านั้น
กกกอดเอาไว้ซึ่งวันอันมีค่าเหล่านั้นที่เธอได้มอบให้ไว้ในใจฉัน
ฉันจะสามารถสื่อความขอบคุณที่ฉันมี
และปล่อยให้กาลเวลาผ่านพาไปสู่วันใหม่ ๆ ได้
จากที่ถือกำเนิดขึ้นมาบนโลกใบนี้
เราได้พบกันโดยบังเอิญ
และได้เรียนรู้ความอ่อนโยนของการ
ได้จับมือกันโดยไม่ตั้งใจ
แม้แต่ในวันเวลาที่ฉันหลงทางและหยุดนิ่ง
ฉันก็จะใช้ชีวิตไปให้ดีที่สุดที่จะทำได้
บางครั้งการจากลามันน่าเศร้า
แต่บางครั้งก็จงชูศีรษะขึ้น แล้วมาบันทึก...
...ช่วงเวลาอันล้ำค่าที่ผ่านไปของเรากันเถอะ - เกี่ยวก้อยสัญญากันไว้
สูดหายใจเข้า
เอาความหวังตั้งมากมายเข้ามาในใจฉัน
มาเริ่มวิ่งแล้วกระโดดออกไปกันเถอะ
เรานั้นอยู่ท่ามกลางความฝัน
เราเลือกเส้นทางที่ปราศจากทั้งทางลัดรึทางอ้อม
และทั้งการพบปะและการจากลาก็จะเกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า
ขณะที่เราใช้เวลาที่ไม่อาจหาใดแทนไป
ยื่นมือกันออกไป เราเกี่ยวก้อยสัญญากันไว้
ฉันมั่นใจว่าเราจะได้พบกันใหม่
สายลมแห่งฤดูใบไม้ผลิกำลังพัดโชย
เราต่างก็วิ่งกันไปเรื่อยๆ จนหอบเหนื่อย
และก็ยังคงเดิมเหมือนดั่งวันวานเหล่านั้น
ยื่นมือฉันออกไป ฉันมองขึ้นไปบนฟากฟ้า
ขอบคุณเหลือเกิน
ฉันยินดีเหลือเกินที่ฉันสามารถพบเธอได้
"ลาก่อนนะ" เราพูกกัน ต่างก็โบกมือ
"ไว้พบกันใหม่นะ" พวกเราพูดอย่างยิ้มแย้ม
มาปล่อยให้ช่วงเวลาใหม่ ๆ ของพวกเราผ่านเข้ามากันเถอะ
No comments:
Post a Comment