Title: Surrender
Artist: Mr.Children
Album: Q
Coffeeぐらいで 火傷したのが
ko-hi- gurai de yakedo shita no ga
動揺してる 証拠なんだけど
douyou shiteru shouko nan dakedo
さよならを 君が急に云うからさ
sayonara wo kimi ga kyuu ni iu kara sa
笑い飛ばす事ができたなら
waraitobasu koto ga dekita nara
どんなにかグレイトな奴と思われるだろう?
donna ni ka gureito na yatsu to omowareru darou?
でも 僕は違う
demo boku wa chigau
もう 土壇場
mou dotanba
されど もうひと押し
saredo mou hitooshi
けれど I Surrender
keredo I Surrender
分厚い積乱雲が 胸の中に立ち籠める
bunatsui sekiranun ga mune no naka ni tachikomeru
愛情なんて どうせイリュージョンだと
aijyou nante douse iryu-jyon da to
訳しり顔で暮らした日々は
wake shiri kao de kurashita hibi wa
君が白痴に思えもしたけど
kimi ga hakuchi ni omoe mo shita kedo
もう こてんぱん
mou kotenpan
ただの お人好し
tada no ohitoyoshi
もはや I Surrender
mohaya I Surrender
大キライなフュージョンで 泣けそうな自分が嫌 イヤ
daikirai na fyu-jyon de nakesou na jibun ga iya iya
暗闇を照らしてよ あの頃のように
kurayami wo terashite yo ano koro no you ni
君無しじゃ不安定なんだよ
kimi nashi jya fuantei nanda yo
一切合切を無くしても 構わないと思えてたのに
issaigassai wo nakushite mo kamawanai to omoeta no ni
そう信じれたのに
sou shinjireta no ni
胸に無情の雨が降る
mune ni mujyou no ame ga furu
二人で過ごした日々は 路上のチリのよう
futari de sugoshita hibi wa rojyou no chiri no you
流れて 消えて The Endさ
nagare kiete The End sa
Kanji lyrics from
Roumaji lyrics & English translation from
Translation credit: Brian Stewart & Takako Sakuma
with edits
------------------------------------------------------------
Burning my self on coffee is an indication
of how upset I am.
It’s cause you go and spring ‘goodbye’ on me suddenly.
If I could just laugh it off,
how great a guy would you think I was.
but that’s not me.
It’s last minute but
I give it one more try,
but, I Surrender
the thick thunder clouds are gathering in my heart.
I believed love was just an illusion anyway,
back when I lived my life thinking I knew everything
I thought you foolish but,
I’m beaten ragged, here
just some sap,
no more, I Surrender
that the fusion I so despise could make me cry,
makes me despise myself, despise.
light up the darkness, the way you used to
without you I feel insecure
I used to think I could lose it all and not give a shit
I had myself convinced of it…
a merciless rain falls in my heart
the days we were together, wash by and disappear
like trash in the street. The End.
------------------------------------------------------------
เผาผลาญตนเองด้วยกาแฟ เป็นข้อบ่งชี้ชัด
ว่าฉันอารมณ์เสียถึงเพียงไหน
มันเป็นเพราะว่าจู่ ๆ เธอก็มา “ลาก่อน” ใส่ฉันโดยไม่ทันตั้งตัว
ถ้าฉันจะแค่หัวเราะกลบเกลื่อนมันไปได้
เธอจะคิดว่าฉันเป็นคนดีคนเก่งถึงเพียงไหน
แต่นั่นมันไม่ใช่ฉัน
มันเป็นนาทีสุดท้ายแล้วแต่ว่า
ฉันจะพยายามอีกสักครั้ง
แต่ ฉันยอมแพ้ ให้กับ
กลุ่มเมฆดำกับสายฟ้าที่กำลังก่อตัวขึ้นในใจฉัน
ยังไงฉันก็เชื่อว่าความรักมันก็แค่สิ่งลวง ๆ อยู่แล้ว
เมื่อครั้งที่ฉันใช้ชีวิตไปโดยคิดว่าฉันรู้หมดทุกสิ่งทุกอย่าง
ฉันนึกว่าเธอน่ะโง่ แต่ว่า
ฉันพ่ายแพ้หลุดรุ่ย นี่มัน
แค่คนธรรมดาคนนึง
ไม่เอาแล้ว ฉันยอมแพ้
การที่ส่วนผสมที่ฉันเกลียดชัง สามารถทำให้ฉันร้องไห้ได้
ทำให้ฉัน เกลียด เกลียดชังตัวเอง
จงทำให้ความมืดมันสว่างหายไป อย่างที่เธอเคยทำสิ
ขาดเธอไป ฉันรู้สึกขาดความมั่นใจ
ฉันเคยคิดว่า ฉันพร้อมที่จะสูญเสียทุกสิ่งไปโดยที่ไม่สะทกสะท้าน
ฉันทำให้ตนเองมั่นใจเช่นนั้น…
ฝนกระหน่ำตกลงมาอย่างไร้เมตตา ในใจฉัน
วันคืนที่เราเคยอยู่ด้วยกัน ถูกชะออกจนหายหมดไป
ดั่งขยะข้างถนน จบบริบูรณ์
No comments:
Post a Comment