Artist: 浜崎あゆみ Ayumi Hamasaki
Album: MASK [DS]
Yoru ga fukumatte mado GARASU ni utsutta jibun ga
Tsukarehateta kao de kyou no owari ni ooki na tameiki
HONTO wo kuchi ni suru kachi mo miushinatte
Dareka no sameta hitomi wo mitemo odorokanai
Are kara bokura wa ikutsumo no itami norikoeta
Furi wo shite tada kizuato wo atarashii kizu de fusaida?
Jidai no sei ni shite tebanashita kanjoutachi
Soredemo susumu imi ga mirai ni aru kara to
Itte kureta ano hito wo omoi mata tachiagaru
Dekinakunatta koto bakari narabete riyuu tsukete
Toriaezu no egao tsukuru you ni natta nowa itsu kara?
Naki-nagara demo tsutaeta tsutawaru made sakendeta
Sonna fuu ni dareka to mukiaeta nowa ittai itsu made?
Uh-lalalala uh-lala
Uh-lalalala uh-lala
Kaze ga tsumetaku natte kita ne
Mou fuyu ga soko made chikazuite kita ne
Yasashii uta dake ga kikitaku natteru
Soushite mata kizu wo kizu de kakusu no
Roumaji lyrics and English translation from
https://shinitakashi.blogspot.com/2022/11/hamasaki-ayumi-mask.html
with edits
-----------------------------------------------------
As night progresses, the me reflecting in the windowpane
sighs loudly over the end of today with an exhausted look
I lost sight of the value of speaking the truth
so I wouldn't be surprised to see someone's cold eyes
We've overcome so much pain since then
Or did we just pretend that and close up the scars with new wounds?
Blaming it on the times, we let go of our emotions
And yet I think of that person who told me
the meaning of moving forward's in the future, and stood up again
Lining up all the things I can't do anymore and making excuses
since when did I start making smiles just for the time being?
I told you even though I was crying. I shouted until it got through
How the hell long was I able to face someone like that?
The wind's gotten cold, hasn't it?
Winter's already approached that much, huh?
I start wanting to hear only gentle songs
And so will I cover my wounds with wounds again?
-----------------------------------------------------
ในขณะที่ค่ำคืนดำเนินต่อไป ตัวฉันที่สะท้องอยู่ในบานหน้าต่าง
ถอนหายใจออกมาดัง ๆ กับการสิ้นสุดของวันนี้ กับใบหน้าที่เหนื่อยล้า
คุณค่าของการพูดความจริงมันไม่อยู่ในสายตาของฉันไปเสียแล้ว
ฉะนั้นฉันก็จะไม่แปลกใจเลยที่จะเห็นสายตาอันเย็นชาของใครบางคน
เราได้ข้ามผ่านความเจ็บปวดมาตั้งมากมายนับแต่ตอนนั้น
หรือว่าเราก็แค่แสร้งทำเป็นเช่นนั้น แล้วปิดรอยแผลเก่า ๆ ไปด้วยบาดแผลใหม่ ๆ ล่ะ?
ด้วยการโยนความผิดไปให้กับกาลเวลา เราปลดปล่อยอารมณ์ของเราไป
และถึงกระนั้นฉันก็นึกถึงคนคนนั้นที่บอกฉันเอาไว้ถึง
ความหมายของการเดินหน้าต่อไปในอนาคต แล้วยืนหยัดขึ้นอีกครั้ง
การที่จะเรียงเอาสิ่งต่าง ๆ ที่ฉันไม่อาจทำได้อีกต่อไป แล้วหาข้ออ้างขึ้นมา
ตั้งแต่ไหนกันที่ฉันเริ่มคลี่รอยยิ้มออกมาเพื่อที่จะผ่านช่วงเวลานี้ไป?
ฉันบอกกับเธอ ถึงแม้ฉันจะร้องไห้อยู่ ฉันร้องตะโกนจนมันสื่อไปถึง
ฉันทนเผชิญหน้ากับคนแบบนั้นได้นานแค่ไหนกัน?
สายลมมันหนาวเหน็บแล้วใช่ไหม?
ฤดูหนาวมันใกล้เข้ามาถึงเพียงนั้นแล้วสินะ?
ฉันเริ่มอยากฟังแต่เพลงเบา ๆ แล้ว
และแล้วฉันจะกลบเกลื่อนบาดแผลของฉันด้วยบาดแผลอีกหรือไม่?