Title: ALIVE
Artist: Mr.Children
Album: Bolero
この感情は何だろう 無性に腹立つんだよ
kono kanjyou wa nandarou mushou ni haratatsun da yo
自分を押し殺したはずなのに
jibun wo oshikoroshita hazu na no ni
馬鹿げた仕事を終え 環状線で家路を辿る車の中で
bakageta shigoto wo oe kanyousen de ieji wo tadoru kuruma no naka de
全部おりたい 寝転んでたい
zenbu oritai nekorondetai
そうぼやきながら 今日が行き過ぎる
sou boyakinagara kyou ga ikisugiru
手を汚さず奪うんだよ 傷つけずに殴んだよ
te wo yogosazu ubaun da yo kizukezu ni nagunda yo
それがうまく生きる秘訣で
sore ga umaku ikiru hiketsu de
人類は醜くても 人生は儚くても
jinrui wa minikukute mo jinsei wa hakanakute mo
愛し合える時を待つのかい
aishiaeru toki wo matsu no kai
無駄なんじゃない 大人気ない
muda nan jyanai otonagenai
知っちゃいながら Uh さぁ 行こう
shicchainagara uh saa ikou
夢はなくとも 希望はなくとも
yume wa nakuto mo kibou wa nakuto mo
目の前の遥かな道を
me no mae no haruka na michi wo
やがて何処かで 光は射すだろう
yagate dokoka de hikari wa sasu darou
その日まで魂は燃え
sono hi made tamashii wa moe
誓いは破るもの 法とは犯すもの
chikai wa yaburu mono hou to wa okasu mono
それすらひとつの真実で
sore sura hitotsu no shinjitsu de
迷いや悩みなど 一生消えぬものと思えたなら
mayoi ya nayami nado isshou kienu mono to omoetara
ボクらはスーパーマン
bokura wa su-pa-man
怖いものなんてない 胸を張ってたい
kowai mono nante nai mune hattetai
そして君と Uh さぁ 行こう
soshite kimi to saa ikou
意味はなくとも 歩は遅くとも
imi wa nakuto mo ayumi wa osokuto mo
残されたわずかな時を
nokosareta wazuka na toki wo
やがて荒野に 花は咲くだろう
yagate kouya ni hana wa saku darou
あらゆる国境線を越えて
arayuru kokkyoukaisen wo koete
Uh… Uh… Uh… Uh… Uh… Uh… Uh… Uh…
さぁ 行こう
saa ikou
報いはなくとも 救いはなくとも
mukui wa nakuto mo sukui wa nakuto mo
荒れ果てた険しい道を
arehateta kewashii michi wo
いつかポッカリ 答えが出るかも
itsuka pokkari kotae ga deru kamo
その日まで魂は燃え
sono hi made tamashii wa moe
夢はなくとも 希望はなくとも
yume wa nakuto mo kibou wa nakuto mo
目の前の遥かな道を
me no mae no haruka na michi wo
やがて荒野に 花は咲くだろう
yagate kouya ni hana wa saku darou
あらゆる国境線を越え…
arayuru kokkyoukaisen wo koe
Kanji lyrics from
Roumaji lyrics and English translation from
Translation credit: Brian Stewart & Takako Sakuma
with edits
------------------------------------------------------------
I wonder what this feeling is,
that makes me irrationally upset
I coul’ve sworn I’d supressed myself
done with this stupid work,
I follow the loop-line back home in my car.
I want to get away from it all, I want to lie down,
Complaining like that, the day comes and goes.
without soiling my hands I steal,
without getting hurt I hit
that’s the key to good living
even if humanity is ugly, and life is a short affair
will you wait for a time we all love one another ?
Isn’t it pointless? Childish?
Even as we know this, come along now.
Even without dreams or hope,
One day the light will show me
a place on that distant path,
until then my soul will burn.
Promises were made to be broken,
laws were meant to be violated
that’s just the way it is.
If we consider worries and problems
as things that never fade in our lives, we are supermen.
I want to be proud that there’s nothing to fear
and then with you, c’mon let’s go.
In the little bit of time leftover
flowers will bloom in the wild field
even if there’s no meaning, and they go slowly
oneday they’ll pass beyond the so-called “borders”
let’s go, already!
even if there’s no reward and no salvation
the steep desolate road
someday an answer will occur to me
until that day, my spirit will burn
Even without dreams or hope,
flowers will bloom in the wild field
on the far off road before me
oneday passing beyond the so-called “borders”
------------------------------------------------------------
ฉันสงสัยจังว่าความรู้สึกนี้มันคืออะไร
ที่ทำให้ฉันอารมณ์เสียอย่างไร้เหตุผล
ฉันสาบานได้ว่าฉันควบคุมตัวเองอยู่
พอแล้วกับงานบ้า ๆ นี่
ฉันเข้าเส้นวงแหวนกลับบ้านด้วยรถของฉัน
ฉันอยากจะหนีมันไปให้หมด ฉันอยากจะเอนหลัง
บ่น ๆ อย่างนั้น วันเวลาผ่านไปแล้วก็ผ่านมา
โดยไม่ต้องเปื้อนมือ ฉันลักขโมย
โดยไม่ต้องเจ็บตัว ฉันทุบตี
นั่นคือกุญแจไปสู่ชีวิตที่ดี
ถึงแม้มนุษยชาติจะน่าเกลียดชัง และชีวิตจะแสนสั้น
เธอจะมานั่งรอเวลาให้เราทั้งหมดมารักกันเหรอ?
มันไม่ไร้จุดหมายไปหน่อยเหรอ? คิดเด็ก ๆ ไปมั้ย?
ถึงแม้เราจะรู้ แต่ก็ยังทำกันอยู่
ถึงจะไร้ความฝันหรือความหวัง
วันหนึ่งแสงสว่างจะแสดงให้ฉันเห็น
สถานที่แห่งหนึ่งบนเส้นทางอันยาวไกลนั่น
จนกว่าวันนั้นจะมาถึง ปล่อยให้วิญญานฉันมอดไหม้ไปเถอะ
สัญญามีไว้เพื่อที่จะผิดสัญญา
กฏมีไว้เพื่อแหกกฏ
นั่นคือสิ่งที่เป็นอยู่
ถ้าเราสามารถคิดถึงทุกข้อกังวลและปัญหาราวกับว่า
เป็นสิ่งที่ไม่เลือนหายไปในชีวิต เราก็วิเศษเกินมนุษย์แล้ว
ฉันอยากจะภูมิใจว่าไม่มีอะไรให้หวาดกลัว
เวลาที่อยู่กับเธอ มามะ ไปกันเถอะ
ในช่วงเวลาเล็กน้อยที่เหลืออยู่
ดอกไม้จะเบ่งบานในทุ่งอันรกร้าง
ถึงแม้จะไร้ความหมาย และผ่านไปอย่างเชื่องช้า
สักวันฉันจะผ่านพ้น'เขตแดน'ทั้งหมดไป
มาไปกัน ได้แล้ว!
ถึงแม้จะไม่มีรางวัลและไม่มีการรอดพ้น
จากเส้นทางที่สูงชันและว่างเปล่า
สักวันจะมีคำตอบให้ฉัน
จนกว่าวันนั้นจะมาถึง ปล่อยให้วิญญานฉันมอดไหม้ไปเถอะ
ถึงจะไร้ความฝันหรือความหวัง
ดอกไม้จะเบ่งบานในทุ่งอันรกร้าง
บนเส้นทางอันยาวไกลข้างหน้าฉัน
สักวันฉันจะผ่านพ้น'เขตุแดน'ทั้งหมดไปframeborder="0" allowfullscreen></iframe>
No comments:
Post a Comment