Title: 忘却 Boukyaku featuring KOHH
Artist: 宇多田ヒカル Utada Hikaru
Album: Fantôme
好きな人はいないもう
suki na hito wa inai mou
天国か地獄
tengoku ka jigoku
誰にも見えないところ
darenimo mienai tokoro
３歳の記憶
sansai no kioku
２３年前のいい思い出も
nijyuusannen mae no ii omoide mo
思い出せないけど
omoidasenai kedo
忘れられないこと
wasurerarenai koto
汚いものでも 美しく見える
kitanai mono demo utsukushiku mieru
懐かしい声 俺から離れ 誰かのとこへ
natsukashii koe ore kara hanare dare ka no toko e
記憶なんてゴミ箱へ捨てる
kioku nante gomibako e suteru
ガソリンかけて 燃やしちゃえ
gasorin kakete moyashichae
喪服に着替え お迎えがくるまで
mofuku ni kigae omukae ga kuru made
生きてんのは死ぬ為
ikiten no wa shinu tame
そんで産まれてくる それだけ
sonde umarete kuru soredake
お墓の中へ 行ければ幸せ
ohaka no naka e ikereba shiawase
眠る棺桶 刺青だらけ この冷たい手
nemuru kan’oke irezumi darake kono tsumetai te
みんなが泣いてる そんなの最低
minna ga naiteru sonna no saitei
そんなの最低
sonna no saitei
そんなの最低
sonna no saitei
全部忘れたらいい
zenbu wasuretaraii
過去にすがるなんてださい
kako ni sugaru nante dasai
もういらない
mou iranai
熱い唇 冷たい手
atsui kuchibiru tsumetai te
言葉なんか忘れさせて
kotoba nanka wasuresasete
強いお酒にこわい夢
tsuyoi osake ni kowai yume
目を閉じたまま踊らせて
me wo tojita mama odorasete
明るい場所へ続く道が
akarui basho e tsuzuku michi ga
明るいとは限らないんだ
akarui to wa kagiranainda
出口はどこだ 入口ばっか
deguchi wa doko da iriguchi bakka
深い森を走った
fukai mori wo hashitta
足がちぎれても
ashi ga chigirete mo
義足でも
gisoku demo
どこまでも
doko made mo
走れメロス
hashire merosu
口閉じれるけど
kuchi tojireru kedo
開けるめを
akeru me wo
強いお酒と吐いたゲロ
tsuyoi osake to haita gero
二度と戻らない
nidoto modoranai
出来ればもう一回
dekireba mou ikkai
飲んだ唾を吐きたい
nonda tsuba wo hakitai
男にも二言あり
otoko ni mo nigon ari
大好きだから嫌い
daisuki dakara kirai
会えるんなら会いたい
aerun nara aitai
幸せなのに辛い
shiawase nanoni tsurai
俺たちは欲張り
ore tachi wa yokubari
またないものねだり
mata naimononedari
なにもないお願い
nanimo nai onegai
熱い唇 冷たい手
atsui kuchibiru tsumetai te
言葉なんか忘れさせて
kotoba nanka wasuresasete
硬いジーンズ 優しい目
katai jiinzu yasashii me
懐かしい名前で呼んで
natsukashii namae de yonde
広い世界に未知なるステージ
hiroi sekai ni michinaru suteeji
カバンは嫌い 邪魔なだけ
kaban wa kirai jama na dake
強いお酒にこわい夢
tsuyoi osake ni kowai yume
いつか死ぬ時 手ぶらがbest
itsuka shinu toki tebura ga best
Kanji lyrics & Roumaji lyrics & English translation from
with edits
-----------------------------------------------------
There's no one I like left.
They're in Heaven or Hell
Places no one can see.
Memories of when I was 3
Good memories from 23 years ago
I can't quite remember them
But I can't fully forget.
Even the dirtiest details appear beautiful:
A familiar voice... leaving me... to be with someone else...
I toss them into the trash can known as Memory,
Pour gasoline on top, and watch them burn—
Then change into my mourning dress until someone comes for me.
The only reason I'm living is to die
That's why I was born, that's all there is to it.
If I could just go to the grave, I'd be happy
Sleeping in my coffin, covered in tattoos, with these cold hands.
Everyone's crying, and that's just the worst
That's just the worst
Just the worst...
It'd be better to forget it all.
Clinging to the past is so unsightly
So I don't need it anymore.
Hot lips. Cold hands.
Make me forget those words.
Strong drink and a frightening dream
Just let me dance with my eyes kept shut.
The road leading to a brighter place,
Won't necessarily be free of darkness...
Where's the exit? All I see are entrances.
I ran on through that deep forest.
Even if my feet are torn apart
Even with a false leg
No matter how far
Run, Melos!*
I close my mouth
But my opening eyes
See a pool of strong drink and vomit.
I can never go back
But if I could do it one more time
I'd like to spit out that saliva I drank—
A man CAN go back on his word!
I love you, that's why I hate you
But if I could see you right now, I'd like to...
Happy, but suffering
We're so greedy...
Asking for too much again
We're making empty pleas...
Hot lips. Cold hands.
Make me forget those words.
Tight jeans. Kind eyes.
Call me by that dear, old name.
In this wide world there lies an unknown stage
I hate my briefcase, it only gets in the way.
Strong drink and a frightening dream
When I die someday, empty-handed would be best.
----------------------------------------------------
ไม่คนที่ฉันชอบเหลืออีกแล้ว
พวกเขาอยู่ไม่บนสวรรค์ก็อยู่ในนรก
ที่ที่ไม่มีใครเห็น
ความทรงจำเมื่อครั้งฉันสามขวบ
ความทรงจำดี ๆ จากเมื่อยี่สิบสามปีก่อน
ฉันจำมันไม่ค่อยจะได้
แต่ฉันก็ไม่อาจลืมมันได้หมด
แม้แต่รายละเอียดที่สกปรกที่สุด ก็ดูงดงาม
เสียงที่คุ้นเคย... ทิ้งฉันเอาไว้... ไปอยู่กับใครบางคน...
ฉันโยนมันทิ้งไปในถังขยะที่เรียกว่าความทรงจำ
เทน้ำมันลงบนนั้น แล้วก็มองดูมันลุกเป็นไฟ
แล้วเปลี่ยนมาใส่ชุดไว้ทุกข์ จนกว่าใครสักคนจะมารับฉันไป
เหตุผลเดียวของการมีชีวิตอยู่ ก็เพื่อที่จะตาย
นั่นคือเหตุผลที่ฉันเกิดมา มันก็แค่นั้นเอง
ถ้าฉันไปที่สุสานได้เลย ฉันจะมีความสุข
หลับใหลอยู่ในโลง ปกคุลมไปด้วยรอยสัก กับมือเย็น ๆ คู่นี้
ใคร ๆ ก็กำลังร้องไห้ และนั่นก็เลวร้ายที่สุด
นั่นเลวร้ายที่สุด
เลวร้ายที่สุดจริงๆ...
มันจะดีที่สุด ที่จะลืมมันไปให้หมด
ยึดเกาะอดีตเอาไว้ มันไม่น่าดูเลย
ฉะนั้นฉันก็ไม่จำเป็นจะต้องมีมันอีกต่อไป
ริมฝีปากร้อนๆ มือเย็นๆ
ทำให้ฉันลืมคำพูดเหล่านั้นไป
เหล้าแรง ๆ กับฝันที่น่ากลัว
แค่ปล่อยให้ฉันหลับตาเต้นรำไป
ถนนที่มุ่งไปสู่ที่ที่สว่างไสวกว่า
ไม่จำเป็นว่าจะต้องไร้ความมืดเสมอไป...
ทางออกอยู่ตรงไหนกัน? ที่ฉันเห็นน่ะมีแต่ทางเข้า
ฉันวิ่งทะลุป่าลึกเข้าไป
ถึงแม้ถ้าเท้าของฉันจะถูกฉีกออกไป
ถึงแม้จะด้วยขาปลอม
ไม่ว่าจะไกลสักเพียงใด
จงวิ่งไปสิ เมลอส!*
ฉันปิดปากลง
แต่ดววงตาที่เบิกโพลงของฉัน
เห็นกองเหล้าแรง ๆ และอาเจียน
ฉันไม่มีวันกลับไปได้
แต่ถ้าฉันสามารถทำมันอีกสักครั้ง
ฉันจะถ่มน้ำลายที่ฉันกลืนเข้าไปออกมา
คนเราสามารถคืนคำได้นะ!
ฉันรักเธอ นั่นแหละทำไมฉันถึงได้เกลียดเธอ
แต่ถ้าฉันสามารถพบเธอได้เดี๋ยวนี้เลย ฉันอยากจะ...
มีความสุข แต่ก็กำลังทุกข์
พวกเราช่างละโมภเหลือเกิน...
ขอมากเกินไปอีกแล้ว
พวกเรากำลังวิงวอนอยู่อย่างไร้ความหมาย...
ริมฝีปากร้อนๆ มือเย็นๆ
ทำให้ฉันลืมคำพูดเหล่านั้นไป
ยีนส์ฟิต ๆ ดวงตาที่อ่อนโยน
เรียกหาฉันด้วยชื่อเดิมอันเป็นที่รักนั่น
บนโลกกว้างใบนี้ มีเวทีที่ไม่มีคนรู้จัก
ฉันเกลียดกระเป๋าทำงานของฉัน มันชอบเกะกะขวางทาง
เหล้าแรง ๆ กับฝันที่น่ากลัว
เมื่อถึงเวลาที่ฉันตายเข้าสักวัน ตายแบบมือเปล่าจะดีที่สุด
----------------------------------------------------------------
*Run, Melos! (走れメロス) is a 1940 classic short story by Osamu Dazai 太宰治.
จงวิ่งไปสิ เมลอส! เป็นชื่อเรื่องสั้นคลาสสิค ประพันธ์ขึ้นในปี ค.ศ.1940 โดย โอซามุ ดาไซ
No comments:
Post a Comment