Title: 君と重ねたモノローグ Kimi to Kasaneta Monologue
Artist: Mr.Children
Album: Birthday [S]
また会おう この道のどこかで
mata aou kono michi no dokoka de
ありがとう この気持ち届くかな
arigatou kono kimochi todoku kana
果てしなく続くこの時間の中で
hateshi naku tsuzuku kono toki no naka de
ほんの一瞬 たった一瞬
honno isshun tatta isshun
すれ違っただけだとしても
surechigatta dake da to shitemo
誰かにとっての完璧(パーフェクト)は
dareka ni totte no paafekuto wa
誰かにとっての不完全
dareka ni totte no fukanzen
違う場所から覗いた景色は
chigau basho kara nozoita keshiki wa
こんなにも こんなにも
konna ni mo konna ni mo
素敵なもので満ちてる
suteki na mono de michiteru
僕を閉じ込めていたのは
boku wo tojikometeita no wa
他でもない僕自身だ
hoka demo nai boku jishin da
その悔しさと その希望に気付かせてくれたのは君
sono kuyashisa to sono kibou ni kizukasete kureta no wa kimi
僕に翼は無いけれど
boku ni tsubasa wa nai keredo
今なら自由に飛べるよ
ima nara jiyuu ni toberu yo
心の中 その大空を 君とどこまでも飛んで行こう
kokoro no naka sono oozora wo kimi to doko made mo tonde ikou
いつしか僕も歳を取り
itsu shika boku mo toshi wo tori
手足が動かなくなっても
teashi ga ugokanaku nattemo
心はそっと君を抱きしめてる
kokoro wa sotto kimi wo dakishimeteru
いつまでも いつまでも
itsu made mo itsu made mo
君の頭撫でながら
kimi no atama nade nagara
鏡に映った自分の
kagami ni utsutta jibun no
嫌なとこばかりが見えるよ
iya na toko bakari ga mieru yo
恵まれてる 違う誰かと
megumareteru chigau dareka to
比べてはいつも 諦めることだけが上手くなって
kurabete wa itsumo akirameru koto dake ga umaku natte
それでも前を向けたのは
sore demo mae wo muketa no wa
君と重ねたモノローグが
kimi to kasaneta monoroogu ga
孤独な夜を切り裂きながら この心強くするから
kodoku na yoru wo kirisaki nagara kono kokorozuyoku suru kara
僕に翼は無いけれど
boku ni tsubasa wa nai keredo
君となら高く飛べるよ
kimi to nara takaku toberu yo
光が射す その大空を 風の詩を聴きながら飛んで行こう
hikari ga sasu sono oozora wo kaze no uta wo kiki nagara tonde ikou
また会おう この道のどこかで
mata aou kono michi no dokoka de
ありがとう この気持ち届くかな
arigatou kono kimochi todoku
果てしなく続くこの時間の中で
hateshi naku tsuzuku kono toki no naka de
ほんの一瞬 たった一瞬
honno isshun tatta isshun
すれ違っただけだとしても
surechigatta dake da to shitemo
君は僕の永遠
Kimi wa boku no eien
Kanji lyrics & Roumaji lyrics & English translation from
https://www.lyrical-nonsense.com/lyrics/mr-children/kimi-to-kasaneta-monologue/
with edits
------------------------------------------------------------
Let us meet again, somewhere along this road
Thank you… I wonder if this feeling will reach you
Even if, within this endless flow of time
This instant, this mere instant
Is no more than a passing moment
Someone’s perfect
Is someone else’s imperfect
But the views they enjoy from their different places
Are each filled, so very filled
With countless wonders
The one who had me trapped
Was actually me all along
You were the one who made me realize my frustration, helped me find my hope
I don’t have wings
But I can fly freely now
In the open sky of my mind, I’ll fly as far as I can with you
Even if someday I too will age
And arms and legs cease to work
My heart will be gently embracing you
Forever and ever
As I stroke your hair
Looking in the mirror
I see all my worst qualities
I make comparisons with those who are more fortunate
And become better and better at giving up hope
But I was able to look onward
Because our overlapping monologues
Cut through those lonely nights, empowering my heart
I don’t have wings
But I can fly up high when I’m with you
The light shines across this open sky, so let us fly on, listening to the wind’s song
Let us meet again, somewhere along this road
Thank you… I wonder if this feeling will reach you
Even if, within this endless flow of time
This instant, this mere instant
Is no more than a passing moment
You are my eternity
------------------------------------------------------------
ไว้มาเจอกันใหม่ ที่ไหนสักแห่งบนเส้นทางสายนี้
ขอบคุณ… ฉันสงสัยว่าความรู้สึกนี้จะถูกส่งไปถึงเธอไหม
ถึงแม้ถ้า ท่ามกลางกระแสของกาลเวลาที่ไหลไปไม่รู้จบสิ้นนี้
ช่วงเวลานี้ แค่ช่วงเวลานี้เท่านั้น
มันจะไม่ได้เป็นมากไปกว่าช่วงเวลาที่ผ่านเลยไปก็ตาม
ความสมบูรณ์แบบของบางคน
คือความไม่สมบูรณ์แบบของอีกบางคน
แต่ภาพที่แต่ละคนรับชมจากสถานที่ที่แตกต่างขแงพวกเขา
ต่างก็เต็มไปด้วย อัดแน่นไปด้วย
สิ่งน่าตื่นตาตื่นใจนับไม่ถ้วน
คนที่ทำให้ฉันตกหลุม
ก็คือฉันมาโดยตลอด
เธอคือคนที่ทำให้ฉันรับรู้ถึงความหงุดหงิดใจของฉัน ช่วยให้ฉันได้พบกับความหวังของฉัน
ฉันไม่ได้มีปีก
แต่ฉันก็สามารถบินไปได้อย่างอิสระแล้ว
ในท้องฟ้าอันเวิ้งว้างของใจฉัน ฉันจะบินไปให้ไกลที่สุดที่ฉันทำได้ ไปกับเธอ
ถึงแม้ถ้าฉันก็จะแก่ลงไปด้วย
และแขนขาไม่ทำงานอีกต่อไป
ใจของฉันก็จะคงยังกอดเธอไว้เบาๆ
ตราบนานเท่านาน
ลูบผมเธอไป
ขณะที่มองกระจกเงา
ฉันเห็นคุณลักษณ์แย่ๆ ของฉันทั้งหมด
ฉันเอามันมาเปรียบเทียบกับคนที่โชคดีกว่าทั้งหลาย
แล้วก็มาสิ้นหวังได้เก่งขึ้นเก่งขึ้นเรื่อยๆ
แต่ฉันก็สามารถมองไปข้างหน้าได้
เพราะคำพร่ำบ่นอยู่คนเดียวที่ทับซ้อนของสองเรา
มันผ่าผ่านค่ำคืนอันเปลี่ยวเหงาเหล่านั้น ทำให้ใจฉันมันมีพลัง
ฉันไม่ได้มีปีก
แต่ฉันก็บินขึ้นสูงได้เวลาที่ฉันอยู่กับเธอ
แสงส่องพาดผ่านท้องฟ้าที่เปิดออกกว้างนี้ ฉะนั้นเราจงมาบินไป ขณะที่กำลังรับฟังบทเพลงแห่งสายลม
ไว้มาเจอกันใหม่ ที่ไหนสักแห่งบนเส้นทางสายนี้
ขอบคุณ… ฉันสงสัยว่าความรู้สึกนี้จะถูกส่งไปถึงเธอไหม
ถึงแม้ถ้า ท่ามกลางกระแสของกาลเวลาที่ไหลไปไม่รู้จบสิ้นนี้
ช่วงเวลานี้ แค่ช่วงเวลานี้เท่านั้น
มันจะไม่ได้เป็นมากไปกว่าช่วงเวลาที่ผ่านเลยไปก็ตาม
เธอคือชั่วนิรันดร์ของฉัน
No comments:
Post a Comment