Title: 心 KOKORO
Artist: コブクロ KOBUKURO
Album: 心 KOKORO [S]
いつから僕たちは はぐれてしまったの？
itsu kara boku-tachi wa hagurete shimatta no?
君と一つだった いつも一緒に風を感じてた
kimi to hitotsu datta itsumo issho ni kaze wo kanjiteta
胸の中の暗がり 湿った段ボールの中に
mune no naka no kuragari shimetta danbooru no naka ni
君を閉じ込めていた
kimi wo tojikomete ita
黙って僕を見つめる君が 昨日よりも小さくなってる
damatte boku wo mitsumeru kimi ga kinou yori mo chiisaku natteru
君は僕の心 生まれた時から共に生きてる
kimi wa boku no kokoro umareta toki kara tomoni ikiteru
僕の方が弱いから 君のせいにばかりしてきたけど
boku no hou ga yowai kara kimi no sei ni bakari shite kita kedo
君を守れるのは 僕しかいないのに
kimi wo mamoreru no wa boku shika inai noni
そこから動けない君を置いて 僕はドアを閉めた
soko kara ugokenai kimi wo oite boku wa doa wo shimeta
人間(ぼくら)よりも賢い どんな優れたAIも
bokura yori mo kashikoi donna sugureta AI mo
我を見失ったり もがき苦しみは出来ないだろう
waga wo miushinattari mogaki kurushimi wa dekinai darou
心は全てを知ってる そばに居ると苦しくて
kokoro wa subete wo shitteru soba ni iru to kurushikute
いっそ逃げるように 閉じこもってたのは僕だった
isso nigeru you ni tojikomotteta no wa boku datta
不意にこぼれた涙が 連れ出してくれた
fui ni koboreta namida ga tsuredashite kureta
星を手に集めて 繋げた光のペンで この空に
hoshi wo te ni atsumete tsunageta hikari no pen de kono sora ni
世界のどこからでも 見上げれば そこに浮かぶメッセージ
sekai no doko kara demo miagereba soko ni ukabu messeeji
一瞬で描けるのさ 心の中でなら
isshun de egakeru no sa kokoro no naka de nara
息苦しい自分の外側に イメージの扉が開いてる
ikigurushii jibun no sotogawa ni imeeji no tobira ga hiraiteru
君は僕の心 生まれた時から共に生きてる
kimi wa boku no kokoro umareta toki kara tomoni ikiteru
僕の方が弱いから 君のせいにばかりしてきたけど
boku no hou ga yowai kara kimi no sei ni bakari shite kita kedo
強くなれない日もある 優しくなれない日もあるけど
tsuyoku narenai hi mo aru yasashiku narenai hi mo aru kedo
偽らない君を ずっとこの胸に抱きしめていたい
itsuwaranai kimi wo zutto kono mune ni dakishimete itai
心が 生きているなら
kokoro ga ikite iru nara
誰も 一人じゃない
daremo hitori ja nai
Kanji lyrics & Roumaji lyrics & English translation from
http://musicbox-trans.livejournal.com/283110.html?view=532454#t532454
Credit: pinknives
with edits
-----------------------------------------------------
When did we go astray?
One with you, we always felt the wind together.
I imprisoned you in a wet cardboard box
in the darkness of my chest,
and you silently stare at me, becoming smaller than yesterday.
You've lived together with me in my heart since I was born.
Because I'm weak, I blamed you for so much.
Though I am the only one who can protect you,
I left you behind there, unmoving, and closed the door.
Any kind of superior AI that's smarter than us
wouldn't struggle in pain when losing sight of me.
The heart knows everything, and it hurts when next to you.
So I could keep running, it was me who shut himself away.
But unexpectedly, the overflowing tears brought me out.
In this sky, with a pen of light, I gather the stars in my hands.
If you look up from anywhere in the world, a message is floating there.
If it's in my heart, I can draw it in an instant.
On my exterior self that's suffocating, there's an image of a door opening.
You've lived together with me in my heart since I was born.
Because I'm weak, I blamed you for so much.
There are days when I'm not strong, there are days when I'm not kind,
but I want to hold you who doesn't lie in my heart forever.
If our hearts are living,
no one is alone.
----------------------------------------------------------------------------
เราหลงผิดไปเมื่อไหร่กัน?
น้ำหนึ่งเดียวกันกับเธอ เราสัมผัสได้ถึงสายลมด้วยกันเสมอมา
ฉันขังเธอเอาไว้ในกล่องกระดาษแข็งอันชื้นแฉะ
ในความมืดของใจฉัน
แล้วเธอก็เอาแต่จ้องฉันอยู่อย่างเงียบ ๆ หดเล็กลงไปกว่าเมื่อวันวาน
เธออยู่กับฉันในใจฉันตั้งแต่ฉันเกิดขึ้นมา
เพราะว่าฉันมันอ่อนแอ ฉันเอาแต่โทษเธอมากมาย
ถึงแม้ฉันเป็นเพียงคนเดียวที่จะปกป้องเธอได้
ฉันก็ทิ้งเธอเอาไว้นิ่ง ๆ แล้วปิดบานประตู
สมองกลใด ๆ ที่ฉลาดเยี่ยมกว่าเรา
ไม่ต้องดิ้นรนกับความเจ็บปวดเวลาที่ฉันออกนอกสายตา
หัวใจมันรับรู้ทุกสิ่ง และมันก็เจ็บปวดเวลาอยู่ข้างเธอ
ฉะนั้น เพื่อที่ฉันจะอยู่ต่อไปได้ ตัวฉันเองปิดกั้นตัวเองเอาไว้
แต่ โดยไม่คาดคิด น้ำตาที่มันเอ่อล้น ก็พาตัวฉันออกมา
บนฟากฟ้านี้ ใช้แสงต่างปากกา ฉันรวบรวมหมู่ดาวเอาไว้ในมือ
หากเธอมองขึ้นไปบนฟากฟ้าจากที่ไหนก็ได้บนโลกใบนี้ ข้อความนึง มันกำลังลอยอยู่ ณ ที่แห่งนั้น
ถ้ามันอยู่ในใจฉัน ฉันสามารถที่จะวาดมันออกมาได้ในทันที
บนส่วนนอกของกายฉันที่กำลังอึดอัด ขาดอากาศหายใจ มีภาพของบานประตูที่กำลังเปิดออก
เธออยู่กับฉันในใจฉันตั้งแต่ฉันเกิดขึ้นมา
เพราะว่าฉันมันอ่อนแอ ฉันเอาแต่โทษเธอมากมาย
มีวันที่ฉันไม่แข็งแกร่ง มีวันที่ฉันนั้นไร้ความเมตตา
แต่ฉันอยากจะกอดเธอที่ไม่ได้อยู่ในใจฉัน เอาไว้ตลอดไป
ตราบใดที่ใจเรายังมีชีวิตอยู่
ไม่มีใครที่จะอยู่อย่างโดดเดี่ยว
No comments:
Post a Comment