Search This Blog

20/07/2020

コブクロ KOBUKURO - 宝島 Takarajima - STRAIGHT



Title: 宝島 Takarajima
Artist: コブクロ KOBUKURO
Album: STRAIGHT

小さなビー玉越しに 真っすぐな空 透かして
Chiisana biidama goshi ni Massugu na sora sukashite
ゆがんで見える雲に ムネ躍らせた頃
Yugande mieru kumo ni Mune odoraseta koro

今じゃ信じたものが 時々ゆがんで見えるよ
Ima ja shinjita mono ga Tokidoki yugande mieru yo
何もかもが綺麗なあの頃 ふたりで見つけた
Nanimo ka mo ga kirei na ano koro Futari de mitsuketa

ここは君と僕だけの宝島 教えの庭じゃきっと見れない
Koko wa kimi to boku dake no takarajima Oshie no niwa ja kitto mirenai
小さな神様の群れを見た 風の放課後
Chiisana kamisama no mure wo mita Kaze no houkago
走り出す君の手を掴んで 「せーの!」で土を蹴った2秒後に
Hashiridasu kimi no te wo tsukande "See no!" de tsuchi wo ketta nibyou go ni
あおむけで見た びしょぬれの街
Aomuke de mita bishonure no machi

卒業証書丸めて 筒にしまい込みながら
Sotsugyou shousho marumete Tsutsu ni shimaikominagara
これからの道の事 少しだけ話した
Kore kara no michi no koto Sukoshi dake hanashita

誰より大きな夢 誰より密やかな声で
Dare yori ookina yume Dare yori hisoyaka na koe de
それぞれ違う道の 先にはあるだろうか? 宝島
Sore zore chigau michi no Saki ni wa aru darou ka? Takarajima

踏み鳴らせ!土埃上げて 今居る場所が地図の真ん中
Fuminarase! Tsuchi bokori agete Ima iru basho ga chizu no mannaka
見わたす景色のどこにだって歩き出せる
Miwatasu keshiki no Doko ni datte arukidaseru
与えられた自由なんかじゃ無い トゲに囲まれたフェンスも無い
Ataerareta jiyuu nanka ja nai Toge ni kakomareta fensu mo nai
風が君の背中押すだけ
Kaze ga kimi no senaka osu dake

今じゃ信じたものが 時々ゆがんで見えるよ
Ima ja shinjita mono ga Tokidoki yugande mieru yo
何もかもが綺麗なあの頃 ふたりで見つけたここは
Nanimo ka mo ga kirei na ano koro Futari de mitsuketa koko wa

君と僕だけの宝島 教えの庭じゃきっと見れない
Kimi to boku dake no takarajima Oshie no niwa ja kitto mirenai
小さな神様の群れを見た 風の放課後
Chiisana kamisama no mure wo mita Kaze no houkago
走り出す君の手を掴んで 「せーの!」で土を蹴った2秒後に
Hashiridasu kimi no te wo tsukande "See no!" de tsuchi wo ketta nibyou go ni
あおむけで見た びしょぬれの街
Aomuke de mita bishonure no machi

割れた ビー玉を集めて
Wareta biidama wo atsumete

Kanji lyrics from
http://j-lyric.net/artist/a000656/l001e21.html
Roumaji lyrics and English translation from
http://www.megchan.com/lyrics/index.php?title=Kobukuro/Takarajima
with edits

-----------------------------------------------------

Back then my heart would race when I looked at the clear sky
Through the lense of a tiny marble and saw how it warped the clouds

Now sometimes the things I believe in look warped, too
Back then everything was beautiful and together we found

This place that's our own treasure island we saw a flock of tiny gods
That couldn't be seen from the garden of learning
On a windy afterschool day we ran hand in hand
Two seconds after we pushed off from the ground with a "ready, set!"
We were looking up at the soaking wet town

I rolled up my diploma and put it in its sheath
As we talked a little about our paths going forward

In the quietest voices we spoke of our biggest dreams
Would we find our treasure island at the end of our separate paths?

Stamp your feet! Clouds of dust rising up
Where we are right now is the center of the map
We can walk anywhere as far as we can see
This isn't a freedom that's given there are no fences surrounded by thorns
Only the wind pushes your back

Now sometimes the things I believe in look warped, too
Back then everything was beautiful and together we found this place

This place that's our own treasure island we saw a flock of tiny gods
That couldn't be seen from the garden of learning
On a windy afterschool day we ran hand in hand
Two seconds after we pushed off from the ground with a "ready, set!"
We were looking up at the soaking wet town

Collecting the shattered marbles

-----------------------------------------------------

เมื่อครั้งนั้นใจฉันจะเต้นรัวเวลาที่ฉันมองไปยังท้องฟ้าใส
ผ่านลูกแก้วน้อย ๆ แล้วเห็นว่ามันเปลี่ยนกลุ่มเมฆให้บิดเบี้ยวไปเช่นใด

เดี๋ยวนี้ บางครั้งบางอย่างที่ฉันเชื่อมั่น ก็ดูบิดเบี้ยวไปด้วยเช่นกัน
เมื่อครั้งนั้น ทุกอย่างก็ดูงดงาม แล้วเราก็ค้นพบไปด้วยกัน

ณ ที่แห่งนี้ที่เป็นเกาะมหาสมบัติส่วนตัวของเรา เราได้เห็นกลุ่มเทพตัวน้อย ๆ
ที่ไม่อาจจะเห็นในสวนที่เอาไว้สอน
ในวันที่ลมพัดแรงหลังโรงเรียนเลิก เราวิ่งจับมือกันไว้
สองวินาทีหลังจากที่เราพลักตัวออกจากพื้นด้วย "หนึ่งสองซ่ำ!"
เราก็กำลังมองขึ้นไปยังเมืองที่เปียกชุ่ม

ฉันม้วนใบประกาศนียบัตรแล้วใส่มันเอาไว้ในปลอก
ขณะที่เราพูดคุยกันเล็กน้อยเรื่องเส้นทางของเราที่มุ่งไปข้างหน้า

ด้วยเสียงที่เบาที่สุด เราพูดเรื่องความฝันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเรา
เราจะค้นพบเกาะมหาสมบัติของเรา ณ ปลายทางของแต่ละคนไหมนะ?

กระทืบเท้า! ฝุ่นก็ฟุ้งขึ้น
ที่ที่เราอยู่ ในตอนนี้ก็คือกึ่งกลางแผนที่
เราสามารถเดินไปที่ไหนก็ได้ ไกลเท่าที่เราจะมองเห็น
นี่มันไม่ใช่อิสระภาพที่มีใครให้มา ไม่มีรั่วลวดหนามใด ๆ
มีเพียงสายลมที่พลักดันเธออยู่ข้างหลัง

เดี๋ยวนี้ บางครั้งบางอย่างที่ฉันเชื่อมั่น ก็ดูบิดเบี้ยวไปด้วยเช่นกัน
เมื่อครั้งนั้น ทุกอย่างก็ดูงดงาม แล้วเราก็ค้นพบไปด้วยกัน

ณ ที่แห่งนี้ที่เป็นเกาะมหาสมบัติส่วนตัวของเรา เราได้เห็นกลุ่มเทพตัวน้อย ๆ
ที่ไม่อาจจะเห็นในสวนที่เอาไว้สอน
ในวันที่ลมพัดแรงหลังโรงเรียนเลิก เราวิ่งจับมือกันไว้
สองวินาทีหลังจากที่เราพลักตัวออกจากพื้นด้วย "หนึ่งสองซ่ำ!"
เราก็กำลังมองขึ้นไปยังเมืองที่เปียกชุ่ม

เก็บสะสมลูกแก้วที่แตกเอาไว้

No comments: