Title: 流れ星 Nagareboshi
Artist: シクラメン SHIKURAMEN
Album: こんにちは羽田 Konnichi wa Haneda
星が光り輝いた
hoshi ga hikari kagayaita
あの時もそう 僕はこっそり
ano toki mo sou boku wa kossori
誰にも気付かれないように願ってた
dare ni mo kizukarenai you ni negatteta
ある日の午後のテレビニュースで
aru hi no gogo no terebi nyuusu de
今夜は何百年かに一度という
konya wa nan hyaku nen ka ni ichido to iu
流れ星が降り続ける流星群が
nagareboshi ga furitsuzukeru ryuuseigun ga
見えるって言っていた
mieru tte itte ita
いつもは昼間に通ってた
itsumo wa hiruma ni kayotteta
あのブランコが四つ並んだ
ano buranko ga yottsu naran da
公園に真夜中の集合なんて
kouen ni mayonaka no shuugou nante
ちょっと悪さをしてるみたいで
chotto warusa wo shiteru mitai de
ドキドキしてた
dokidoki shiteta
寒くて吐息が白くてさ
samukute toiki ga shirokute sa
いつもと変わらぬ景色が
itsumo to kawaranu keshiki ga
なんだか少し違って見えた
nandaka sukoshi chigatte mieta
僕には みんなの目が
boku ni wa minna no me ga
星より輝いてるように
hoshi yori kagayaiteru you ni
思えたんだ キラキラと
omoetan da kirakira to
ハッキリ今でも覚えてるよ
hakkiri ima demo oboeteru yo
星が光り輝いた
hoshi ga hikari kagayaita
あの時もそう 僕はこっそり
ano toki mo sou boku wa kossori
誰にも気付かれないように願ってた
dare ni mo kizukarenai you ni negatteta
二人がけのベンチに座って
futari gake no benchi ni suwatte
空見上げ 流れ星 待って
sora miage nagareboshi matte
吸い込まれてしまいそうになる夜空から
suikomarete shimai sou ni naru yozora kara
目を離すと 前には君が立っていた
me wo hanasu to mae ni wa kimi ga tatte ita
「なにしてんの？」って少し笑いながら
“nani shiten no?” tte sukoshi warai nagara
僕には君の事が
boku ni wa kimi no koto ga
なにより輝いているように
nani yori kagayaite iru you ni
思えたんだ キラキラと
omoetan da kirakira to
一番星より光ってるよ
ichiban boshi yori hikatteru yo
空が光り輝いた
sora ga hikari kagayaita
あの夜もそう 僕はこっそり
ano yoru mo sou boku wa kossori
誰にも気付かれないように願ってた
dare ni mo kizukarenai you ni negatteta
一瞬で消えてく まるでマボロシ
isshun de kieteku maru de maboroshi
散りばめられた幾千の星
chiribamerareta ikusen no hoshi
誰もが同じ夜空見上げてるんだ
daremo ga onaji yozora miageterun da
祈りや願いを込めてるんだ
inori ya negai wo kometerun da
それがたとえ叶わなくても
sore ga tatoe kanawa nakute mo
僕たちは また夜空 見上げるんだ
boku-tachi wa mata yozora miagerun da
儚い想いを 胸に秘めて
hakanai omoi wo mune ni himete
星が光り輝いた
hoshi ga hikari kagayaita
あの時もそう 僕はこっそり
ano toki mo sou boku wa kossori
誰にも気付かれないように願ってた
dare ni mo kizukarenai you ni negatteta
誰にも気付かれないように願ってた
dare ni mo kizukarenai you ni negatteta
Kanji lyrics, Roumaji lyrics, and English translation from
http://musicbox-trans.livejournal.com/224866.html
Translation credits: Kelana
with edits.
-----------------------------------------------------
The stars were shining;
even back then, I secretly
hoped that no one else noticed.
One day on the afternoon TV news,
it said that tonight, once in every hundred years,
a meteor shower of shooting stars will fall.
You said you saw it.
I always passed by in the daytime,
where those four swings formed a line.
In the park, midnight gatherings like that
were a little mischievous.
My heart was racing,
as I let out a cold, white sigh.
The scenery that was always unchanging
seemed to be a little bit different.
To me, everyone's eyes
shined more than the stars.
I believed that, and even now,
I can clearly remember the sparkling.
The stars were shining;
even back then, I secretly
hoped that no one else noticed.
As we sat on the bench for two,
we looked up at the sky, waiting for shooting stars
from the night sky that we could almost breathe in.
When I took my eyes off the sky, you were standing in front of me.
“What are you doing?” I said, while you laughed a little.
To me, you
shined more than anything else.
I believed that, and the sparkling
shined more than the night's first star.
The sky was shining;
even on that night, I secretly
hoped that no one else noticed.
It vanished in an instant, like an illusion,
and thousands of stars fell.
Everyone is looking up at the same night sky,
offering up their prayers and wishes.
And even if they don't come true,
we look up at the night sky once again.
I hide the fleeting feelings in my heart.
The stars were shining;
even back then, I secretly
hoped that no one else noticed.
I hoped that no one else noticed.
-----------------------------------------------------
ดวงดาวกำลังส่องแสงสว่างไสว
แม้ในครานั้น ฉันก็แอบ
หวังว่าจะไม่ใครสังเกตเห็นมัน
บ่ายวันหนึ่ง ข่าวทีวี
แจ้งว่าคืนนั้น จะมีฝนดาวตก
ที่จะมีครั้งเดียวในทุก ๆ ศตวรรษ
เธอบอกว่าเธอเห็นมันแล้ว
ฉันผ่านไปในตอนกลางวันเสมอ
ณ ที่ ๆ ชิงช้าสี่อันนั้นตั้งเรียงกันเป็นเส้นตรง
ในสวนสาธรณะ การไปพบกันยามเที่ยงคืนในที่แบบนั้น
มันออกจะซุกซนไปหน่อย
ใจฉันเต้นถี่
ขณะที่ฉันหายใจออกมาเป็นควันสีขาวเย็น
ทิวทัศน์ที่ไม่เปลี่ยนแปลงมาโดยตลอดนั้น
ดูแตกต่างออกไปเล็กน้อย
สำหรับฉันแล้ว ดวงตาของใคร ๆ
ก็ส่องสว่างมากกว่าดวงดาว
ฉันเชื่อเช่นนั้น แม้ในตอนนี้
ฉันยังจำประกายระยิบระยับนั่นได้อย่างชัดเจน
ดวงดาวกำลังส่องแสงสว่างไสว
แม้ในครานั้น ฉันก็แอบ
หวังว่าจะไม่ใครสังเกตเห็นมัน
ขณะที่เรานั่งอยู่บนม้านั่งสำหรับสองคน
เรามองขึ้นไปยังฟากฟ้า รอคอยดาวให้ตก
จากฟากฟ้ายามราตรีที่เราแทบจะหายใจเข้ามาได้
เวลาที่ฉันละสายตาจากฟากฟ้า เธอกำลังยืนอยู่ข้างหน้าฉัน
"เธอกำลังทำอะไรอยู่" ฉันถาม ขณะที่เธอหัวเราะออกมาหน่อย
สำหรับฉันแล้ว เธอ นั้น
ส่องแสงสว่างมากกว่าสิ่งอื่นใด
ฉันเชื่อเช่นนั้น แสงระยิบระยับนั่น
ส่องสว่างมากกว่าดาวดวงแรกของคืนนั้น
ท้องฟ้ากำลังส่องแสงสว่างไสว
แม้ในคืนนั้น ฉันก็แอบ
หวังว่าจะไม่ใครสังเกตเห็นมัน
มันหายไปในทันทีทันใด ดั่งภาพมายา
แล้วดาวนับพันก็ตกลงมา
ทุก ๆ คนต่างก็กำลังมองขึ้นไปยังท้องฟ้ายามราตรีผืนเดียวกัน
อธิษฐานและภาวนากันต่าง ๆ นา ๆ
และถึงแม้ถ้ามันจะไม่เป็นจริง
เราก็ยังมองขึ้นไปยังท้องฟ้ายามราตรีนั้นอีกครั้ง
ฉันซุกซ่อนความรู้สึกอันชั่วแล่นเอาไว้ในใจฉัน
ดวงดาวกำลังส่องแสงสว่างไสว
แม้ในครานั้น ฉันก็แอบ
หวังว่าจะไม่ใครสังเกตเห็นมัน
ฉันหวังว่าจะไม่ใครสังเกตเห็นมัน
No comments:
Post a Comment