いきものがかり Ikimono Gakari - 茜色の約束 Agane Iro no Yakusoku

 

Title: 茜色の約束 Agane Iro no Yakusoku
Artist: いきものがかり Ikimono Gakari

Akane iro shita hidamari no naka

Mukuchi na kaze ga futari wo tsutsumu
Hodo awasete aruku sakamichi
Itsumo atashi wa oikakeru dake

Tsumazuitari koronde naite mitari
Kesshite umaku ikireru atashi ja nai kedo
Anata ga hora atashi no te wo hiku kara
Kowagaru kokoro mo tsuyoku ne nareru yo

Dakara

Naite waratte tsunaida kono te wa
Kasaneta kotoba ni makenai yakusoku
Anata ni deaeta akane no sora ni
Hora ano hi to onaji koto wo negau yo

Toki wa itsu demo konoha chiru you ni
Shiranu ma ni te wo surinukete iku

Hitotsu hitotsu kisetsu wa sugite iku kedo
Ato ikutsu no omoi wo tsutaerareru darou
Arifurete ita hibi sae modose wa shinai
Kono mainichi wo isshun wo itoshiku omou no

Dakara

Namida mo egao mo tsunaida kono te mo
Ikue no shashin ni makenai omoide
Anata ni deaeta akane no sora ni
Hora ano hi to onaji koto wo chikau yo

Yagate "wakare" ga otozuretemo
Futari subete wo uketomete iku
"Deatta basho" mo "ima iru basho" mo
Eien ni kokoro to tsunagatte iru
Hora furikaereba ashiato ga tsuzuku yo

Dakara

Naite waratte tsunaida kono te wa
Saigo no shunkan made hanashi wa shinaide
Kono michi no saki wo mata futari de
Aruite ikou... Aruite ikou...

Dakara

Naite waratte tsunaida kono te wa
Subete no kotoba ni makenai yakusoku
Anata to deaeta akane no sora ni
Hora ano hi to onaji koto wo negau yo

Roumaji lyrics and English translation from
https://japanlyrics92.blogspot.com/2012/12/ikimonogakari-akane-iro-no-yakusoku.html
with edits

-----------------------------------------------------

The silent wind surrounds us
In the red sunlight
We walk up the hill in step
But I'm always just chasing after you

I stumble and fall and cry
I just make it through life very well
But you grab my hand
And even my frightened heart can get stronger

So

I cry and laugh and my hand in yours
Is a promise more than the words we've said
Under this red sky where we met
I wish for the same thing I did that day

Time always slips through my hands
Before I notice, like falling leaves

The seasons pass one by one
But how many more thoughts will I be able to tell you?
We can't turn back even those ordinary days
So I'll treasure each moment of every day

So

These tears and smiles and my hand in yours
Are memories that mean more than a stack of photos
Under this red sky where we met
I promise the same thing I did that day

Even if "the end" eventually comes
We'll accept everything
"The place we met" and "the place we are now"
Will be connected forever in our hearts
Because if we turn around we can see our footprints

So

I cry and laugh, and don't let go
Of my hand until the last moment
Let's walk down this road ahead
Together again... Together again...

So

I cry and laugh and my hand in yours
Is a promise more than any words
Under this red sky where we met
I wish for the same thing I did that day

----------------------------------------------------

สายลมอันเงียบงันรายล้อมเราเอาไว้
ท่ามกลางแดดอันแดงจ้า
เราเดินขึ้นไปบนเนินทีละก้าว ๆ
แต่ฉันก็ได้แค่ไล่ตามเธออยู่เสมอ

ฉันล้มลุกคลุกลานและร้องไห้
ฉันก็แค่พยายามผ่านชีวิตไปอย่างเลิศหรูเท่านั้นเอง
แต่เธอก็กุมมือฉันเอาไว้
แล้วแม้กระทั่งใจอันหวาดกลัวของฉันยังเข้มแข็งขึ้นมาได้

ฉะนั้น

ฉันหัวเราะทั้งห้องไห้ มือของฉันที่ถูกกุมเอาไว้อยู่ในมือของเธอ
คือคำมั่นสัญญาที่เป็นมากกว่าคำพูดที่เราเอื้อนเอ่ย
ภายใต้ท้องนภาสีแดงที่เราได้พบกันนี้
ฉันอธิษฐานขอสิ่งเดียวกันกับที่ฉันได้ทำในวันนั้น

กาลเวลาไหลผ่านมือฉันไปเสมอ
ก่อนที่ฉันจะทันสังเกต ดั่งใบไม้ที่ปลิดปลิว

ฤดูกาลผ่านเลยไปทีละฤดูกาล
แต่จะอีกสักกี่ความคิดที่ฉันจะสามารถบอกกับเธอได้?
เราไม่อาจย้อนกลับไปได้ แม้สักวันธรรมดา ๆ เหล่านั้น
ฉะนั้นฉันจึงเก็บรักษาเอาไว้ซึ่งทุก ๆ ช่วงเวลาของทุก ๆ วันเอาไว้

ฉะนั้น

ทั้งรอยยิ้มและน้ำตาเหล่านี้ และมือฉันที่อยู่ในมือเธอ
คือความทรงจำที่มีความหมายมากมายกว่าเพียงกองภาพถ่าย
ภายใต้ท้องนภาสีแดงที่เราได้พบกันนี้
ฉันสัญญาในสิ่งเดียวกันกับที่ฉันได้ทำในวันนั้น

ถึงแม้ถ้า "จุดจบ"จะมาถึงในที่สุด
เราก็จะยอมรับในทุก ๆ สิ่ง
"สถานที่ที่เราได้พบกัน" และ "สถานที่ที่เราอยู่ ณ ขณะนี้"
จะเชื่อมต่อกันในใจเราตราบชั่วนิรันดร์
เพราะว่าถ้าเราหันกลับไป เราก็จะสามารถเห็นรอยเท้าของเรา

ฉะนั้น

ฉันหัวเราะทั้งร้องไห้ และไม่ยอมปล่อย
มือฉันไปจวบจนวินาทีสุดท้าย
มาเดินไปตามเส้นทางสายนี้ไปข้างหน้า
ด้วยกันอีกครั้งเถอะ... ด้วยกันอีกครั้ง...

ฉะนั้น

ฉันหัวเราะทั้งห้องไห้ มือของฉันที่ถูกกุมเอาไว้อยู่ในมือของเธอ
คือคำมั่นสัญญาที่เป็นมากกว่าคำพูดที่เราเอื้อนเอ่ย
ภายใต้ท้องนภาสีแดงที่เราได้พบกันนี้
ฉันอธิษฐานขอสิ่งเดียวกันกับที่ฉันได้ทำในวันนั้น