Title: ここにしか咲かない花 Koko ni Shika Sakanai Hana
Artist: コブクロ KOBUKURO
何も無い場所だけれど ここにしか咲かない花がある
nani mo nai basho dakeredo koko ni shika sakanai hana ga aru
心にくくりつけた荷物を 静かに降ろせる場所
kokoro ni kukuri tsuketa nimotsu wo shizuka ni oroseru basho
空の色映し出した 瑠璃色の海 遥かから聞こえる
sora no iro utsushi dashita ruri iro no umi haruka kara kikoeru
あなたの笑い声は よく聴けば 波の音でした
anata no warai goe wa yoku kikeba nami no oto deshita
寂しさ隠せずにいるなら 一人になればいい
samishi sa kakusezu ni iru nara hitori ni nareba ii
囁くほどの声で呼んでいるのは いつも同じ名前
sasayaku hodo no koe de yonde iru no wa itsu mo onaji namae
あの優しかった場所は 今でも 変わらずに 僕を待ってくれていますか？
ano yasashikatta basho wa ima demo kawarazu ni boku wo matte kurete imasu ka?
最後まで笑顔で(笑顔で) 何度も振り返り(手を振り)
saigo made egao de (egao de) nando mo furikaeri (te wo furi)
遠ざかる姿に 唇 噛み締めた
toozakaru sugata ni kuchibiru kamishimeta
今はこみ上げる 寂寞(せきばく)の思いに
ima wa komiageru sekibaku no omoi ni
潤んだ世界を拭ってくれる 指先を待っている
urunda sekai wo nugutte kureru yubisaki wo matte iru
影が教えてくれるのは そこにある悲しみだけじゃない
kage ga oshiete kureru no wa soko ni aru kanashimi dake ja nai
うつむく顔を上げて 振り返れば そこにある光に気付くだろう
utsumuku kao wo agete furikaereba soko ni aru hikari ni kizuku darou
同じ数の出会いと別れ でも割り切れなくて
onaji kazu no deai to wakare demo warikirenakute
余るほどの想い出を いつまでも 胸に咲かせながら
amaru hodo no omoide wo itsu made mo mune ni sakasenagara
雨上がりの道は 泥濘(ぬか)るむけれど
ame agari no michi wa nukarumu keredo
今ここに 生きている証を刻むよ
ima koko ni ikite iru akashi wo kizamu yo
どうかこの涙を(この涙を) しおれかけの花に(心に)
dou ka kono namida wo (kono namida wo) shiorekake no hana ni (kokoro ni)
喜びの彼方で もう一度 咲けるように
yorokobi no kanata demo mou ichido sakeru you ni
願いは海風に吹かれて 大空へ
negai wa umikaze ni fukarete oozora e
やがて小さな虹をわたるよ いつの日か その足で
yagate chiisana niji wo wataru yo itsu no hi ka sono ashi de
(ここにしか咲かない花 ここにしか吹かない風)
(koko ni shika sakanai hana koko ni shika fukanai kaze)
(ここでしか聴けない歌 ここでしか見えないもの?
(koko de shika kikenai uta koko de shika mienai mono...)
(ここにしか咲かない花 ここにしか吹かない風)
(koko ni shika sakanai hana koko ni shika fukanai kaze)
あの優しかった場所は 今でも 変らずに 僕を待ってくれていますか？
ano yasashikatta basho wa ima demo kawarazu ni boku wo matte kurete imasu ka?
ふいにこみ上げる(こみ上げる) 寂寞の想いに(想いに)
fui ni komiageru (komiageru) sekibaku no omoi ni (omoi ni)
潤んだ世界を拭ってくれる
urunda sekai wo nugutte kureru
雨上がりの道は 泥濘るむけれど
ame agari no michi wa nukarumu keredo
今ここに 生きている証を刻むよ
ima koko ni ikite iru akashi wo kizamu yo
いつかこの涙も(この涙も) 寂寞の想いも(想いも)
itsu ka kono namida mo (kono namida mo) sekibaku no omoi mo (omoi mo)
忘れ去られそうな 時代の傷跡も
wasuresararesou na jidai no kizuato mo
燦然(さんぜん)と輝く あけもどろの中に
sanzen to kagayaku akemodoro no naka ni
風が運んで星にかわる そんな日を待っている
kaze ga hakonde hoshi ni kawaru sonna hi wo matte iru
Kanji lyrics, Roumaji lyrics and English translation from
-----------------------------------------------------
There's nothing much here, but there is a flower that only blooms here
It's a place where I can unload the baggage that I carry in my heart
The color of the sky reflects into the azure colored sea, and I can hear it from far away
When I listened to your laughing voice closely, it was the sound of the waves
If I don't hide my loneliness, then it's fine if I'm by myself
The voice that calls out to me, always whispers the same name
Even now, is that gentle place waiting for me unchanged?
With a smile (with a smile) I looked back at that far away figure so many times (waving my hand)
Biting my lip, until the end
And now, in the lonely feelings that well up inside of me
My fingertips wait to wipe dry this moist world
The shadows tell me that there isn't just sadness over there
If I raise my hung head, and look back, I would probably notice the light that's over there
I've had an equal number of meetings and partings, but I still have some doubts
As I make a plethora of memories bloom in my heart, always
The road is muddy after the rain
But now, I'm going to carve into this place proof of my existence
Please, in the flower (in my heart) that withers my tears (my tears)
Let a far away happiness bloom once again
This prayer blows in the sea breeze, to heaven
Before long I'll cross over that small rainbow, one day, with my own two legs
(A flower that only blooms here, a wind that only blows here)
(A song that can only be heard here, something that can only be seen here...)
(A flower that only blooms here, a wind that only blows here)
Even now, is that gentle place waiting for me unchanged?
In the lonely feelings that suddenly well up inside of me (feelings)
I'll wipe dry the moist world
The road is muddy after the rain
But now, I'm going to carve into this place proof of my existence
It would seem that one day, I'll be able to forget these tears (these tears), and these lonely feelings (feelings)
And the scars left from this era
Amidst the morning sun shining brilliantly over the ocean
The wind changes into the stars that it carries, I'm waiting for that day
-----------------------------------------------------
ที่นี่ไม่ค่อยจะมีอะไรนัก แต่ก็มีดอกไม้ที่เบ่งบานที่นี่เพียงที่เดียว
มันเป็นที่ ๆ ฉันสามารถปลดปล่อยภาระที่อยู่ในใจฉัน
สีสันของฟ้าสะท้อนลงไปยังทะเลสีคราม และฉันก็สามารถได้ยินมันจากไกล
ยามที่ฉันฟังเสียงหัวเราะของเธออย่างจดจ่อ มันเป็นเสียงของเกลียวคลื่น
หากฉันไม่ปกปิดความเหงาของฉัน มันก็ไม่เป็นไรถ้าฉันจะอยู่ตัวคนเดียว
เสียงที่เพรียกหาฉันกระซิบชื่อเดียวเสมอมา
แม้กระทั่งตอนนี้ ที่ ๆ อ่อนโยนแห่งนั้นยังคงรอคอยฉันดังเดิมไม่เปลี่ยนแปลงหรือไม่?
พร้อมด้วยรอยยิ้ม (พร้อมกับรอยยิ้ม) ฉันมองกลับไปที่ร่างที่ไกลลิบ ๆ นั้นหลายครั้งครา (โบกมือ)
กัดริมฝีปาก จนถึงที่สุด
และตอนนี้ ภายในความรู้สึกที่เหงาหงอยที่เอ่อล้นภายในตัวฉัน
ปลายนิ้วฉันรอคอยที่จะปาดแห้งโลกที่เปียกชื้นแห่งนี้
เงามืดบอกฉันว่ามันไม่ได้มีเพียงความเศร้าอยู่ที่นั่น
หากฉันจะเงยศรีษะขึ้นจากคอที่ตกลงของฉัน ฉันก็คงจะสังเกตเห็นแสงสว่างที่อยู่ตรงนั้น
ฉันมีการพบปะและจากลาในจำนวนเท่า ๆ กัน แต่ฉันก็ยังลังเล
ยามที่ฉันทำให้ความทรงจำนับพันในใจฉันเบ่งบาน ตลอดไป
ถนนย่อมเปื้อนโคลนหลังฝนซา
แต่ตอนนี้ ฉันจะจารึกหลักฐานว่าฉันเคยอยู่ที่นี่ลงในที่แห่งนี้
ได้โปรดเถอะ กับดอกไม้ (ในใจฉัน) ที่เหยี่ยวเฉา น้ำตาฉัน (น้ำตาของฉัน)
ขอให้ความสุขที่ยาวไกลเบ่งบานขึ้นอีกครา
คำอ้อนวอนนี้พัดโบกไปในสายลมแห่งท้องทะเล สู่สวรรค์
อีกไม่นานฉันจะข้ามสายรุ้งเล็ก ๆ นั่น สักวันหนึ่ง ด้วยสองเท้าของฉันนี้
(ดอกไม้ที่เบ่งบานเพียงที่นี่ สายลมที่พัดโชยเพียงที่นี่)
(บทเพลงที่จะยินได้เพียงที่นี่ บางสิ่งที่จะเห็นได้เพียงที่นี่...)
(ดอกไม้ที่เบ่งบานเพียงที่นี่ สายลมที่พัดโชยเพียงที่นี่)
แม้กระทั่งตอนนี้ ที่ๆอ่อนโยนแห่งนั้นยังคงรอคอยฉันดังเดิมไม่เปลี่ยนแปลงหรือไม่?
ภายในความรู้สึกที่เหงาหงอยที่จู่ ๆ ก็เอ่อล้นภายในตัวฉัน (ความรู้สึก)
ฉันจะปาดแห้งโลกที่เปียกชื้น
ถนนย่อมเปื้อนโคลนหลังฝนซา
แต่ตอนนี้ ฉันจะจารึกกหลักฐานว่าฉันเคยอยู่ที่นี่ลงในที่แห่งนี้
มันคล้ายกับว่าสักวัน ฉันจะสามารถลืมเลือนน้ำตาพวกนี้ (น้ำตาพวกนี้) กับความรู้สึกที่เหงาหงอยนี้ (ความรู้สึก)
และบาดแผลที่หลงเหลือจากยุคนี้
ท่ามกลางอาทิตย์ยามรุ่งอรุณที่แผดส่องเหนือมหาสมุทร
สายลมเปลี่ยนเป็นดวงดาวที่มันพัดพา ฉันกำลังรอวันนั้นอยู่
No comments:
Post a Comment