Title: half of me
Artist: 平井堅 Ken Hirai
Album: Half of me [S]
飲み物でも買いに行くように 君は「じゃあね」と言った
Nomimono demo kai ni iku you ni kimi wa "Jaa ne" to itta
閉めたドアの音が重く響いて この胸を引き裂いた
Shimeta DOA no oto ga omoku hibiite kono mune wo hikisaita
君が置いていった雑誌には コップのシミが出来て
Kimi ga oite itta zasshi niwa KOPPU no SHIMI ga dekite
乾いて消えるかと思ったら 痣のように残った
Kawaite kieru ka to omottara aza no you ni nokotta
あたりまえは いつももろい 君がいない世界が待ってる
Atarimae wa itsumo moroi kimi ga inai sekai ga matteru
いつものような 僕でいられるけど 誰にも気づかれずに泣いていた
Itsumo no you na boku de irareru kedo dare nimo kizukarezu ni naite ita
何を見ても 何に触れていても 二人で分け合った事に気づく
Nani wo mitemo nani ni furete itemo futari de wakeatta koto ni kizuku
窮屈だった夜ほど愛しくて 痛みだけがそばにいた
Kyuukutsu datta yoru hodo itoshikute itami dake ga soba ni ita
新しいキスをいくつもして 塗り替えたつもりでも
Atarashii KISU wo ikutsu mo shite nurikaeta tsumori demo
君という空白は埋まらない あの日からずっと
Kimi to iu kuuhaku wa umaranai ano hi kara zutto
抱えた傷は形を変え いつしか体の一部になる
Kakaeta kizu wa katachi wo kae itsushika karada no ichibu ni naru
人はどうして 叶えられぬものを 引きずりながら生きて行くのだろう？
Hito wa doushite kanaerarenu mono wo hikizuri-nagara ikite iku no darou?
何を見ても 何を感じてても 二人で分け合った事に気づく
Nani wo mitemo nani ni kanjite itemo futari de wakeatta koto ni kizuku
僕はこれからも探すのだろう 失われた半分を
Boku wa kore kara mo sagasu no darou ushinawareta hanbun wo
何を残し 何を捨てればいい？ 何を忘れ 何を願えばいい？
Nani wo nokoshi nani wo sutereba ii? Nani wo wasure nani wo negaeba ii?
誰もが迷い探し続けてる 壊れやすい永遠を
Daremo ga mayoi sagashi-tsuzuketeru koware-yasui eien wo
失われた半分を
Ushinawareta hanbun wo
Kanji lyrics, Roumaji lyrics, and English transation from
https://shinitakashi.blogspot.com/2018/11/hirai-ken-half-of-me-english-lyrics.html
with edits
-----------------------------------------------------
As if going to buy a drink or something, you told me, "See ya"
The sound of the door shutting resounding so heavily, it tore up my heart
There are cup stains on the magazines you left behind
and just when I thought they'd dry and disappear, they remained like a bruise
What's taken for granted is always fragile. A world without you is waiting
I can stay as usual, but I was crying without being noticed by anyone
Whatever I look at, whatever I'm touching, I realize we shared it together
The more confined the night, the more precious, and so only pain was near by
I planned on giving so many new kisses and repainting us,
but the blank space known as you can't be filled since that day forever
The wounds I bear change shape, and become a part of my body before I know it
Why do people live on while dragging along what we can't make come true?
Whatever I look at, whatever I feel, I realize we shared it together
I will search from here on too for the half that was lost
What should I save and what should I discard? What should I forget and what should I wish for?
Everyone continues wavering and searching for an eternity that's easily broken
For the half that was lost
----------------------------------------------------
อย่างกับว่ากำลังจะออกไปซื้อน้ำหรืออะไรสักอย่าง เธอบอกว่า "แล้วเจอกัน"
เสียงของประตูที่กำลังปิดลงสะท้องก้องดังเสียจน มันฉีกหัวใจฉันออก
มีรอยแก้วน้ำบนนิตยสารที่เธอทิ้งเอาไว้
และขณะที่ฉันคิดว่ามันจะแห้งลงและหายไป มันกลับคงอยู่เหมือนรอยช้ำ
สิ่งที่ดูเหมือนของตายมันเปราะบางเสมอ โลกที่ไม่มีเธอกำลังรออยู่
ฉันสามารถอยู่ได้ตามปกติ แต่ฉันก็ร้องไห้ออกมาโดยที่คนอื่นไม่สังเกต
ไม่ว่าฉันมองอะไรอยู่ ไม่ว่าฉันจะสัมผัสอะไรอยู่ ฉันก็รู้ตัวว่า เรามีส่วนร่วมด้วยกันไปทุกครั้ง
ยิ่งกับค่ำคืนที่จำกัดเท่าไหร่ ยิ่งมีค่าเท่านั้น และก็มีแต่ความเจ็บปวดที่คงอยู่ใกล้ ๆ
ฉันวางแผนไว้ที่จะมอบจูบให้ตั้งมากมาย และวาดระบายเราขึ้นมาเสียใหม่
แต่ว่าช่องว่างที่เรียกว่าเธอ มันไม่อาจจะถูกเติมเต็มขึ้นมาได้อีกต่อไป นับจากวันนั้นตราบชั่วนิรันดร์
บาดแผลที่ฉันแบกรับเอาไว้เปลี่ยนรูปลักษณ์ไป และกลายมาเป็นส่วนหนึ่งของกายฉันก่อนที่ฉันจะทันรู้ตัว
ทำไมคนเราถึงได้ใช้ชีวิตไป ในขณะที่กำลังลากสิ่งที่เราไม่อาจทำให้เป็นจริงขึ้นมาได้ เอาไว้อยูนะ?
ไม่ว่าฉันมองอะไรอยู่ ไม่ว่าฉันจะรู้สึกอะไรอยู่ ฉันก็รู้ตัวว่า เรามีส่วนร่วมด้วยกันไปทุกครั้ง
ฉันจะค้นหาจากนี้ไปด้วย เพื่อที่จะได้พบอีกครึ่งที่ฉันได้สูญไป
อะไรกันที่ฉันควรที่จะเก็บรักษา และอะไรบ้างที่ฉันควรทิ้งไป? อะไรที่ฉันควรจะลืมมันไปและอะไรที่ฉันควรถวิลหา?
ทุกคนต่างก็ยังคงลังเลและคงค้นหาตราบชั่วนิรันดร์กาลอันเปราะบาง
เพื่ออีกครึ่งที่ได้สูญไป
No comments:
Post a Comment