Title: 恋の終わりは意外と静かに Koi no Owari wa Igai to Shizuka ni
Artist: ケツメイシ Ketsumeishi
Album: ケツノポリス5 Ketsunopolis 5
君が置いた テーブルの側
Kimi ga oita teeburu no soba
君が見つけてきた 二人掛けのソファー
Kimi ga mitsukete kita futarigake no sofaa
今でもそこに 君が座ってるように思えた
Ima demo soko ni kimi ga suwatteru you ni omoeta
君が並べた 揃いの歯ブラシ
Kimi ga narabeta soroi no ha burashi
ニ人で選んだ 色違いの箸
Futari de eranda irochigai no hashi
いつまでもそこで 君が笑ってるような気がした
Itsu mademo soko de Kimi ga waratteru you na ki ga shita
君が残した香りの中
Kimi ga nokoshita kaori no naka
僕は変わらずあの日のまま
Boku wa kawarazu ano hi no mama
浮かんで消える 面影逃げる
Ukande wa kieru omokage nigeru
未だ続く 胸の痛みは癒えず
Imada tsuzuku mune no itami wa iezu
部屋に伸びた陽も落ちて行く
Heya ni nobita hi mo ochite yuku
刻む時が僕を置いて行く
Kizamu toki ga boku wo oite yuku
思い出浮かぶ度 涙で滲む
Omoide ukabu tabi namida de nijimu
時計の音が静かに響く
Tokei no oto ga shizuka ni hibiku
君がいなければ何もできない
Kimi ga inakereba nanimo dekinai
もう語れない もう笑えない
Mou katarenai mou waraenai
繰り返し 振り返り
Kurikaeshi furikaeri
気付かされたこの身に
Kizukasareta kono mi ni
その意味 それからの日々
Sono imi sore kara no hibi
過ぎ行く時が僕を癒すのか
Sugiyuku toki ga boku wo iyasu no ka
胸の隙間 何が満たすのか
Mune no sukima nani ga mitasu no ka
幾つもの眠れぬ夜を
Ikutsumo no nemurenu yoru wo
また静かに迎える 孤独の朝
Mata shizuka ni mukaeru kodoku no asa
「ごめんね」と言って 去って行く君
"Gomen ne" to itte satte yuku kimi
振り向かず 泣きながら去る意味
Furimukazu nakinagara saru imi
追いかけられず 立ちつくすオレは
Oikakerarezu tachitsukusu ore wa
言葉さえも 声も 君の名も呼べないよ
Kotoba sae mo koe mo kimi no na mo yobenai yo
こんな日が いつか来るかなんて
Konna hi ga itsuka kuru ka nante
話した頃 君は笑ってたのに
Hanashita koro kimi wa waratteta no ni
君はもういない
Kimi wa mou inai
二度と戻れない
Nido to modorenai
恋の終わりは意外と静かに
Koi no owari wa igai to shizuka ni
部屋を見渡せば 思い出ばかり
Heya wo miwataseba omoide bakari
君が去ってから 早二年余り
Kimi ga satte kara haya ninen amari
一人取る食事も 慣れたよとうに
Hitori toru shokuji mo nareta yo tou ni
なんて言って また思い出す夜に
Nante itte mata omoidasu yoru ni
僕の胸 ポッカリあいた穴
Boku no mune pokkari aita ana
思い出も こんなに抱いたまま
Omoide mo konna ni idaita mama
望み何処に 届けるこの思い
Nozomi doko ni todokeru kono omoi
心に錘 今君は何処に?
Kokoro ni tsumu Ima kimi wa doko ni?
一人にはこの部屋 広すぎて
Hitori ni wa kono heya hirosugite
出会いと別れが 通りすぎて
Deai to wakare ga toorisugite
忘れたいが忘れない 振り払って歩けない
Wasuretai ga wasurenai Furiharatte arukenai
君との出会い それからの事は失くせない
Kimi to no deai sore kara no koto wa nakusenai
失って感じる 大切さ
Ushinatte kanjiru taisetsusa
今となっては 無い解決策
Ima to natte wa nai kaiketsusaku
楽しい日々など あっという間に
Tanoshii hibi nado atto iu ma ni
この恋の終わり 意外と静かに
Koi no owari igai to shizuka ni
「ごめんね」と言って 去って行く君
"Gomen ne" to itte satte yuku kimi
振り向かず 泣きながら去る意味
Furimukazu nakinagara saru imi
追いかけられず 立ちつくすオレは
Oikakerarezu tachitsukusu ore wa
言葉さえも 声も 君の名も呼べないよ
Kotoba sae mo koe mo kimi no na mo yobenai yo
こんな日が いつか来るかなんて
Konna hi ga itsuka kuru ka nante
話した頃 君は笑ってたのに
Hanashita koro kimi wa waratteta no ni
君はもういない
Kimi wa mou inai
二度と戻れない
Nido to modorenai
恋の終わりは意外と静かに
Koi no owari wa igai to shizuka ni
置き去りになった 僕の想いが
Okizari ni natta boku no omoi ga
行き場所を求め 部屋に居座る
Yukibasho wo motome heya ni isuwaru
君に言えなかった 言葉だけを
Kimi ni ienakatta kotoba dake wo
つなぎ合わせても 君はもういなくて
Tsunagiawasetemo kimi wa mou inakute
君が置いた テーブルの側
Kimi ga oita teeburu no soba
君が見つけてきた 二人掛けのソファー
Kimi ga mitsukete kita futarigake no sofaa
今でもそこに 君が座ってるように思えた
Ima demo soko ni kimi ga suwatteru you ni omoeta
君が並べた 揃いの歯ブラシ
Kimi ga narabeta soroi no ha burashi
ニ人で選んだ 色違いの箸
Futari de eranda irochigai no hashi
いつまでもそこで 君が笑ってるような気がした
Itsu mademo soko de Kimi ga waratteru you na ki ga shita
Kanji lyrics from
Roumaji lyrics and English translation from
with edits
-----------------------------------------------------
Right next to the table you left
Is the love seat you found
Even now I keep thinking you'll be sitting there
Our matching toothbrushes
The different-colored chopsticks we picked out together
Are always there
Making me think you'll be smiling
In the midst of your lingering scent
I still haven't changed since that day
The traces of you float up and disappear, running away
This heartache still continues unhealed
The sun that shone into this room is now setting
Time passes, leaving me behind
My vision blurs with tears whenever I remember
The clock just ticks away silently
Without you I can't do anything
I can't talk, I can't laugh
Over and over, I keep looking back
In the days since then
I've realized the meaning
Will the passage of time heal me?
What will fill the cracks in my heart?
After countless sleepless nights
I quietly greet another lonely morning
"Sorry," you said as you left
The reason you left crying and didn't turn around
I just stood there, unable to run after you
No words, no voice, no way to call your name
When we talked about the possibility of this
You just laughed
But now you're gone
Never to return
Love's end is surprisingly quiet
When I look around the room, it's filled with memories
It's already been a little over two years since you left
I say I've long since gotten used to eating alone
But on nights I remember
It leaves a hole in my heart
I'm still holding so many memories
Where should I send this love?
There's a spindle in my heart
Where are you now?
This room's too big for one
Hellos and goodbyes pass me by
I want to forget, but I can't
I can't just shake you off and keep going
I can't lose meeting you, and what came after
Losing you made me realize how precious it was
Even now I have no solution
The happy days are gone in the blink of an eye
Love's end is surprisingly quiet
"Sorry," you said as you left
The reason you left crying and didn't turn around
I just stood there, unable to run after you
No words, no voice, no way to call your name
When we talked about the possibility of this
You just laughed
But now you're gone
Never to return
Love's end is surprisingly quiet
Left behind, my love
Stays in this room, trying to find its place
Even if I string together
The words I couldn't say, you're not here anymore
Right next to the table you left
Is the love seat you found
Even now I keep thinking you'll be sitting there
Our matching toothbrushes
The different-colored chopsticks we picked out together
Are always there
Making me think you'll be smiling
----------------------------------------------------
ข้างๆโต๊ะที่เธอทิ้งเอาไว้
ก็คือโซฟาสองที่นั่งที่เธอพบ
ถึงตอนนี้ฉันก็ยังคิดว่าเธอจะนั่งอยู่ตรงนั้น
แปรงสีฟันคู่ของเรา
ตะเกียบหลากสีที่เราเลือกด้วยกัน
ยังอยู่ตรงนั้นเสมอ
ทำให้ฉันคิดว่าเธอจะยังคงยิ้มอยู่
ท่ามกลางกลิ่นหอมของเธอที่ยังอบอวล
ฉันยังไม่ได้เปลี่ยนไปตั้งแต่วันนั้น
ร่องรอยของเธอลอยขึ้นไปและจางหายไป หนีจากไป
ความปวดใจนี้ยังคงอยู่อย่างไร้การเยียวยา
ดวงอาทิตย์ที่เคยส่องแสงในห้อง ๆ นี้กำลังดับลง
กาลเวลาผ่านไป ทิ้งฉันไว้เบื้องหลัง
ภาพที่ฉันเห็นขุ่นมัวไปด้วยน้ำตาทุกครั้งที่ฉันนึกขึ้นได้
นาฬิกาแค่เดินไปอย่างเงียบงัน
ไร้เธอ ฉันไม่มามารถทำอะไรได้เลย
พูดไม่ได้ หัวเราะไม่ออก
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ฉันหวนคิดถึง
วันเวลานับจากวันนั้น
ฉันตระหนักถึงความหมายของมัน
วันเวลาที่ผ่านไปจะเยียวยาฉันได้ไหม?
อะไรจะมาเติมเต็มรอยร้าวในใจของฉัน?
หลังจากคืนที่ไร้การหลับนอนนับครั้งไม่ถ้วน
ฉันต้อนรับเช้าที่เงียบเหงาอีกเช้านึงอย่างเงียบงัน
"ขอโทษ" เธอบอกไว้ตอนเธอจากไป
เหตุผลที่เธอร้องไห้จากไปและไม่หันกลับมา
ฉันได้แค่ยืนอยู่ตรงนั้น ไม่สามารถวิ่งตามเธอไป
ไร้คำพูด ไร้เสียง ไร้หนทางที่จะร้องเรียกชื่อเธอ
เวลาที่เราพูดถึงความเป็นไปได้ของเรื่องนี้
เธอได้แค่หัวเราะอย่างขำ ๆ
แต่ตอนนี้เธอได้จากไปแล้ว
อย่างไม่มีวันหวนคืน
จุดจบของความรักมันช่างเงียบงันซะจนน่าประหลาดใจ
เวลาฉันมองไปรอบ ๆ ห้อง มันเต็มไปด้วยความทรงจำ
มันผ่านไปแล้วสองปีกว่านิดหน่อยตั้งแต่เธอจากไป
ฉันคิดว่าฉันขินกับการทานข้าวคนเดียวแล้ว
แต่ตกดึกฉันก็ยังจำ
มันทิ้งรูกลวง ๆ ไว้ในใจฉัน
ฉันยังยึดติดอยู่กับความทรงจำอีกมากมาย
ฉันควรจะส่งความรักนี้ไปที่ใดดี?
มันมีแกนอยู่ในใจฉัน
เธออยู่ที่ไหนแล้วในตอนนี้?
ห้องนี้มันใหญ่เกินไปสำหรับคน ๆ เดียว
คำทักทายกับคำร่ำลามันผ่านฉันไป
ฉันอยากจะลืม แต่ลืมไม่ได้
ฉันไม่สามารถแค่ปัดเธอออกไปแล้วก็เดินจากไปได้
ฉันทิ้งการพบเธอและสิ่งต่าง ๆ ที่ตามมาไปไม่ได้
การสูญเสียเธอไปทำให้ฉันตระหนักว่ามันมีค่าเพียงใด
จนถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่มีทางออก
วันแห่งความสุขจู่ ๆ ก็มาหายไปในพริบตา
จุดจบของความรักมันช่างเงียบงันซะจนน่าประหลาดใจ
"ขอโทษ" เธอบอกไว้ตอนเธอจากไป
เหตุผลที่เธอร้องไห้จากไปและไม่หันกลับมา
ฉันได้แค่ยืนอยู่ตรงนั้น ไม่สามารถวิ่งตามเธอไป
ไร้คำพูด ไร้เสียง ไร้หนทางที่จะร้องเรียกชื่อเธอ
เวลาที่เราพูดถึงความเป็นไปได้ของเรื่องนี้
เธอได้แค่หัวเราะอย่างขำ ๆ
แต่ตอนนี้เธอได้จากไปแล้ว
อย่างไม่มีวันหวนคืน
จุดจบของความรักมันช่างเงียบงันซะจนน่าประหลาดใจ
ถูกทิ้งไว้ ที่รักของฉัน
อยู่ในห้องนี้ พยายามที่จะหาที่ๆเหมาะสม
ถึงแม้ฉันจะเรียงร้อย
คำพูดที่ฉันไม่สามารถเอ่ยออกมาได้ เธอก็ไม่อยู่ตรงนี้อีกต่อไปแล้ว
ข้าง ๆ โต๊ะที่เธอทิ้งเอาไว้
ก็คือโซฟาที่นั่งคู่ที่เธอเจอ
ถึงตอนนี้ฉันก็ยังคิดว่าเธอจะนั่งอยู่ตรงนั้น
แปรงสีฟันคู่ของเรา
ตะเกียบหลากสีที่เราเลือกด้วยกัน
ยังอยู่ตรงนั้นเสมอ
ทำให้ฉันคิดว่าเธอจะยังคงยิ้มอยู่
No comments:
Post a Comment