Search This Blog

03/04/2016

ゆず Yuzu - 改札口 Kaisatsu Guchi - また明日 Mata Ashita [S]


Title: 改札口 Kaisatsu Guchi
Artist: ゆず Yuzu
Album: また明日 Mata Ashita [S]

スタジアム帰りの雑踏にまぎれて 僕ら信号を渡る
Sutajiamu kaeri no zattou ni magirete bokura shingou wo wataru
いつもは静かなこの町も 今夜は賑やかだね
Itsumo wa shizukana kono machi mo kon'ya wa nigiyakada ne

日曜の夜は子供の頃から やっぱり寂しいねと
Nichiyou no yoru wa kodomo no koro kara yappari sabishii ne to
うつむき微笑むその仕草が 僕を切なくする
Utsumuki hohoemu sono shigusa ga boku wo setsunaku suru

君と過ごす週末は まるで夢のようで
Kimi to sugosu shuumatsu wa marude yume no youde
曇り空の土曜も 笑って過ごせた
Kumorizora no doyou mo warattsu te sugoseta
だけど日常は迎えにくる
Dakedo nichijou wa mukae ni kuru

もう帰る時間だ 馬鹿だな泣くことないのに
Moukaeru jikanda bakadana naku koto nainoni
改札口の前で 二人離れられずに
Kaisatsu-guchi no mae de futari hanare rarezu ni

湿った夏の風に少し汗ばんだ 小さな肩を抱いた
Shimetta natsu no kaze ni sukoshi asebanda chiisana kata wo daita
残された時間の限り 君に触れていたくて
Nokosareta jikan no kagiri kimi ni furete itakute

慌ただしく過ぎてゆく 日々に流されて
Awatadashiku sugite yuku hibi ni nagasarete
少しずつ何かが 変わってしまうけれど
Sukoshi zutsu nanika ga kawatte shimaukeredo
君は僕を許してくれる?
Kimi wa boku wo yurushite kureru?

また今度会える 最後の別れでもないのに
Mata kondo aeru saigo no wakare demonainoni
関内駅が今は こんなに哀しく見える
Kan'nai-eki ga ima wa kon'nani kanashiku mieru

このまま君を連れ去ってゆくよ
Kono mama kimi wo tsuresatte yuku yo
どこか 見知らぬ町で二人暮らしてゆける
Doko ka mishiranu machi de futarigurashite yukeru
そんなガキみたいな空想を 描いたりして
Son'na gaki mitaina kuusou wo kai tari shite

もう帰る時間だ 馬鹿だな泣くことないのに
Moukaeru jikanda bakadana naku koto nainoni
改札口の前で 二人離れられずに
Kaisatsu-guchi no mae de futari hanare rarezu ni
改札口の前で 二人離れられずに
Kaisatsu-guchi no mae de futari hanare rarezu ni

Kanji lyrics & Romaji lyrics & English Translation from
Credit: Kader
with edits

-----------------------------------------------------

Slipping into the the traffic jam after leaving the stadium, we cross the traffic lights
This town that always so quiet, tonight it's bustling, no?

"Ever since we were kids Sunday nights were always so lonely"
You who says this lying face down with a smile on your face, make me depressed with those gestures

The weekends I spend with you, are like a dream so to speak
We spent the cloudy Saturdays laughing as well
But the ordinary days comes again to greet us

It's time to go now, I'm such an idiot, there's nothing to cry about and yet
We're at the ticket barrier, not being able to let go of each other

I hugged your little shoulders the damp summer made sweaty
I wanted to feel you until the remaining time we had was out

Being washed away by the days that  go by that are just too busy
Things are changed little by little but
Would you forgive me?

We'll meet again, this isn't even the last time we'll be apart and yet
I see the barrier gate in such a sad way right now

At this rate I'll kidnap you
To somewhere, a town where we can live together and no one knows about
I paint such child like visions such as that, in my mind


It's time to go now, I'm such an idiot, there's nothing to cry about and yet
We're at the ticket barrier, not being able to let go of each other
We're at the ticket barrier, not being able to let go of each other

-----------------------------------------------------

เข้าไปในจราจรที่คับคั่งหลังจากออกจากสนามกีฬา พวกเราข้ามแยกไฟแดงไป
เมืองนี้ที่ช่างเงียบสงบเสมอ ในคืนนี้มันครึกครื้นใช่มั้ย?

"ตั้งแต่พวกเรายังเป็นเด็ก ๆ คืนวันอาทิตย์มันช่างเงียบเหงาเสมอ"
เธอกับรอยยิ้มกลับหัวของเธอ กิริยาแบบนี้ทำฉันเจ็บปวด

วันหยุดสุดสัปดาห์ที่ฉันใช้เวลากับเธอมันเหมือนกับฝันเลย ว่ามั้ย
พวกเราใช้วันเสาร์ที่มีเมฆครึ้มไปกับการหัวเราะ
แต่แล้ววันธรรมดาก็กลับมาทักทายพวกเราอีกจนได้

มันได้เวลาต้องไปแล้ว ฉันก็เหมือนกับไอ้โง่คนนึง ไม่มีอะไรต้องร้องไห้สักหน่อย แต่ถึงกระนั้น
พวกเราก็อยู่ที่ด่านเก็บตั๋ว ไม่สามารถจะปล่อยกันและกันไปได้

ฉันกอดไหล่น้อย ๆ ของเธอที่ฤดูร้อนที่ชื้นทำให้แฉะไปด้วยเหงื่อ
ฉันอยากจะสัมผัสเธอไปจนเวลาที่เราเหลืออยู่นั้นมันหมดไป

โดนชะล้างไปด้วยวันเวลาที่ผ่านเลยไปที่ยุ่งเกินไปหน่อย
สิ่งต่างๆค่อย ๆ เปลี่ยนไปทีละเล็กละน้อย แต่ว่า
เธอจะให้อภัยฉันมั้ย?

พวกเราจะพบกันใหม่ ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่เราจะแยกกัน แต่ถึงกระนั้น
ฉันก็มองด่านเก็บตั๋วในมุมมองที่แสนเศร้าแล้ว

แบบนี้เห็นจะต้องลักพาตัวเธอไป
สู่สักแห่งหน เมืองที่ไหนสักแห่งที่เราสามารถอยู่ด้วยกันได้แล้วไม่มีใครรู้จัก
ฉันวาดมโนภาพเด็ก ๆ ออกมาอย่างนั้นในใจฉัน

มันได้เวลาต้องไปแล้ว ฉันก็เหมือนกับไอ้โง่คนนึง ไม่มีอะไรต้องร้องไห้สักหน่อย แต่ถึงกระนั้น
พวกเราก็อยู่ที่ด่านเก็บตั๋ว ไม่สามารถจะปล่อยกันและกันไปได้
พวกเราก็อยู่ที่ด่านเก็บตั๋ว ไม่สามารถจะปล่อยกันและกันไปได้

No comments: