Title: SEIMEI
Artist: ゆず YUZU
Album: YUZUTOWN
緑が生い茂る この大樹には
midori ga oishigeru kono taiboku ni wa
同じくらい それ以上の根っこがあって
onaji kurai sore ijou no nekko ga atte
土の下からいつも 力強く支えているんだ
tsuchi no shita kara itsumo chikarazuyoku sasaete irun da
振り返ると 僕らにもたくさんの
furikaeru to bokura ni mo takusan no
父や母や もっと先のRootsまで
chichi ya haha ya motto saki no Roots made
数え切れないほどの 明日を繋いできたんだ
kazoe kirenai hodo no ashita wo tsunaide kitan da
知らぬ間に 遺伝子の螺旋に
shiranu ma ni idenshi no rasen ni
刻まれた 数多の願い
kizamareta amata no negai
誰かのせいにして ずっと目を背けて
dareka no sei ni shite zutto me wo somukete
探していた光は 遠ざかるばかり
sagashite ita hikari wa toozakaru bakari
もう一歩踏み出そう 「まだ見ぬ自分」会いに行くんだ
mou ippo fumidasou ‘ mada minu jibun’ ai ni ikun da
不可能の壁なんて超えてゆけ
fukanou no kabe nante koete yuke
どこかで口ずさむ 歌が聞こえるよ
dokoka de kuchizusamu uta ga kikoeru yo
幼い日の 景色がふいに蘇る
osanai hi no keshiki ga fui ni yomigaeru
夕映えの空大きく 暖かな手の温もりが
yuubae no sora ookiku atataka na te no nukumori ga
忘れてた 記憶の引き出しに
wasureteta kioku no hikidashi ni
しまってた セピアの想い
shimatteta sepia no omoi
大切な聖歌 それぞれにあるんだ
taisetsu na seika sorezore ni arun da
寄り添う心に いつまでも響く
yorisou kokoro ni itsumade mo hibiku
もしも倒れそうなら この声で支えたいんだ
moshi mo taore sou nara kono koe de sasaetain da
何度でも歩き出せるように
nando demo arukidaseru you ni
Wow oh… 誰も迷いながら
Wow oh… dare mo mayoi nagara
Wow oh…
この夢は空へ この身体は大地へ
kono yume wa sora e kono mi wa daichi e
いつの日か還ってゆく
itsu no hi ka kaette yuku
僕らはどんな 未来をあなたに
bokura wa donna mirai wo anata ni
渡すことができるだろう
watasu koto ga dekiru darou
灯されたSEIMEI/生命 そう辿り着けるさ
tomosareta seimei sou tadoritsukerusa
受け取った光は 絶えずに続いていく
uketotta hikari wa taezu ni tsudzuite iku
さあ一歩踏み出そう 伸びしろはきっと無限大
saa ippo fumidasou nobi shiro wa kitto mugendai
不可能の壁なんて超えてゆけ
fukanou no kabe nante koete yuke
Kanji lyrics & Roumaji lyrics & English translation from
https://www.lyrical-nonsense.com/lyrics/yuzu/seimei/
with edits
-----------------------------------------------------
Below this great tree, verdant with greenery
Are roots that stretch just as far, or even farther
Always firmly supporting it from below the soil
Looking back, for us as well
We’re connected to countless tomorrows
Back through our father, mother, even farther to our roots
Without knowing it, the spirals of our genes
Were carved with a multitude of hopes
Blaming it on others, we were always looking away
And the light we sought grew more distant
Let’s take another step forward—We’ll go to meet out yet-unseen selves
Climb over the wall of impossibility
We can hear a song hummed, somewhere
The sights seen in the days of our youth are suddenly reborn
Vast in the evening sky, the warmth of a hand
And in the drawer of forgotten memories
Those sepia feelings are shut away
Everyone has their own precious hymn
Ringing forever in their huddled hearts
If you ever are about to fall, then we want to hold you up with our voices
However many times it takes, so you can walk forward
Wow oh… Everyone’s lost
Wow oh…
This dream to the skies, this body to the earth
One day, they’ll return to whence they came
What sort of future
Can we leave to you?
Our life, now ignited, can reach all the way
The light we’ve been given will continue unbroken
Take that step forward—We have unlimited room to grow
Climb over the wall of impossibility
-----------------------------------------------------
เบื้องล่างต้นไม้ใหญ่นี้ เขียวชอุ่มไปด้วยพืชพันธุ์
คือแผงรากที่แผ่ขยายออกไปไกลเกือบจะเท่า หรือแม้แต่ไกลออกไอีก
คอยค้ำจุนมันอย่างมั่นคงเสมอจากภายใต้ผืนดิน
หันมองกลับไป พวกเรานั้นก็ด้วย
เราต่างก็เชื่อมต่อกับวันพรุ่งนี้อันนับไม่ถ้วน
ผ่านทั้งพ่อและแม่ของพวกเรา และลึกลงไปยิ่งกว่านั้น คือรากเหง้าของเรา
โดยไม่ทันรู้ตัว เกลียวของยีนกำเนิดของเรา
ได้ถูกสลักเสลาไปด้วยความหวังมากมาย
ด้วยการยกความผิดไปโทษคนอื่น เราหันหน้าหนีมาโดยตลอด
แล้วแสงสว่างที่เราเฝ้าค้นหาก็ห่างออกไปไกลขึ้นเรื่อย ๆ
มาก้าวออกไปข้างหน้ากันอีกก้าวกันเถอะ เราจะได้ออกไปพบกับตัวเราที่เรายังมองไม่เห็นกัน
จงปีนข้ามกำแพงของความเป็นไปไม่ได้ซะ
เราได้ยินบทเพลงฮัมขึ้น จากที่ไหนสักแห่ง
ภาพวิวที่เราเคยเห็นในช่วงวัยหนุ่มสาวของเรา จู่ ๆ ก็ถูกปลุกขึ้นมาใหม่
กว้างไกลบนท้องฟ้ายามเย็น ความอบอุ่นของอุ้งมือ
และในลิ้นชักแห่งความทรงจำที่ถูกลืมเลือน
ความรู้สึกสีหม่นจางถูกปิดผนึกไว้
ทุกคนต่างก็มีบทเพลงสวดอันมีค่าของตนเอง
สะท้องก้องอยู่ในใจที่รวมกันเป็นกลุ่มก้อนของพวกเขาตลอดไป
หากว่าเธอนั้นกำลังจะล้มลง เช่นนั้นแล้วเราก็ต้องการที่จะพยุงเธอเอาไว้ด้วยเสียงของเรา
ไม่ว่าจะต้องทำสักกี่ครั้ง เพื่อที่เธอจะเดินไปข้างหน้าได้
ว้าว โอ้… ใคร ๆ ต่างก็หลงทาง
ว้าว โอ้…
ความฝันนี้สู่ท้องฟ้า กายนี้สู่ผืนพสุธา
สักวัน พวกมันจะกลับคืนสู่ที่ที่พวกมันจากมา
อนาคตเช่นใดกัน
ที่เราจะทิ้งเอาไว้ให้กับเธอได้?
ชีวิตเรา บัดนี้ลุกโชนขึ้นมา สามารถไปได้จนสุดทาง
แสงสว่างที่เราได้รับมอบมาจะส่องสว่างต่อไปไม่หยุดหย่อน
จงก้าวก้าวนั้นออกไปข้างหน้า เราไร้ขีดจำกัดที่จะเติบโต
จงปีนข้ามกำแพงของความเป็นไปไม่ได้ซะ
No comments:
Post a Comment