Title: Point of No Return
Artist: CHEMISTRY
Album: The Way We Are
夏草が流れてく イタズラに ちぎられ 捨てられて
natsukusa ga nagareteku ITAZURA ni chigirare suterarete
朝を待つ 波に身をまかせ 戻れない 場所を思ってる
asa wo matsu nami ni mi wo makase modorenai basho wo omotteru
(Wooh)「向き合うことがこわいなら そっと隣りにいてもいい？」
(Wooh) "mukiau koto ga kowai nara sotto tonari ni itemo ii?"
そんあキミの言葉に甘えすぎて 握った手をほどいていた
sonna KIMI no kotoba ni amae sugite nigitta te wo hodoiteita
夏草が流れてく 青いまま飛ばされ吸い込まれ
natsukusa ga nagareteku aoi mama tobasare suikomare
朝焼けに 赤く染められて 戻れない場所を思ってる
asayake ni akaku somerarete modorenai basho wo omotteru
(Yeah...)「すれ違いも 争いも いつかは美しい 思い出さ」
(Yeah...) "surechigai mo arasoi mo itsuka wa utsukushii omoide sa"
ずっとあんなに笑い合ったのに それも痛みに 変わっていく
zutto anna ni waraiatta no ni sore mo itami ni kawatteiku
何もかも思い出と カンタンに呼べたらいいけど
nani mo ka mo omoide to KANTAN ni yobetara ii kedo
振り向けば 胸が疼きだし ボクはまた 道に迷ってる (Oh...)
furimukeba mune ga uzukidashi BOKU wa mata michi ni mayotteru (Oh...)
きっと永遠なんて言葉は 勝手気ままに描きなぐった
kitto eien nante kotoba wa katte ki mama ni kakinagutta
未来を語るために あるんじゃないね
mirai wo kataru tame ni arun ja nai ne
(Oh yeah) 通り過ぎてしまった過去たち
(Oh yeah) toori sugite shimatta kako tachi
もう戻れない瞬間に ひそかに 感じてたもの (Oh... Yeah...)
mou modorenai shunkan ni hisoka ni kanjiteta mono (Oh... Yeah...)
幼くてイラついた あの頃の自分を責めても
osanakute IRA tsuita ano koro no jibun wo semete mo
戻れないわかっているのに まだキミを思い浮かべて
modorenai wakatteiru no ni mada KIMI wo omoi ukabete
夏草が流れてく じゃれ合っているように 絡んで
natsukusa ga nagareteku jareatteiru you ni karande
気がつけば 遠く引き裂かれ 終わらない旅をつづける
ki ga tsukeba tooku hikisakare owaranai tabi wo tsuzukeru
戻れない場所を思ってる
modorenai basho wo omotteru
Kanji lyrics & Roumaji lyrics & English translation from
http://lyrics.pinku.net/lyrics/chemistry/the-way-we-are/06-point-of-no-return.html
with edits
-----------------------------------------------------
The summer grass flows Like a joke it is cut and thrown away
Waiting for morning, I'm left in the waves, thinking of a place I can't return to
(Woo) "If what I'm facing is scary, is it okay to approach it gently?"
Your hand that accepted too many offers was loosening its grip
The summer grass flows, and while it's still green it's blown away
Bathed in the red glow of morning, I think of that place I can't return to
(Yeah...) "One day our disagreements and disputes will be beautiful memories"
Because we always laughed together like that, they've also become painful
It's okay to just call everything a memory but
If I turn around, my heart begins to hurt I lose my way again (Oh...)
It was convenient to sketch out words like "surely" and "forever"
But they aren't there to tell the future
(Oh yeah) I've secretly felt those lost days of the past,
those moments that will never again return (Oh... Yeah...)
Even though I blamed myself back then, pricked by little thorns in my side,
Although I know I can't go back, I'm still reminded of you
The summer grass flows and intertwines as if playing together
If you pay attention it continues forever, blowing apart in the distance
I'm thinking of a place I can't return to
-----------------------------------------------------
หญ้าฤดูร้อนไหลไป เหมือนสิ่งที่ไร้ค่ามันถูกตัดแล้วก็ทิ้งไป
ร่ำรอคอยอรุณรุ่ง ฉันถูกทิ้งไว้ท่ามกลางคลื่น คะนึงหาที่ ๆ ฉันไม่สามารถกลับไปได้
(โว) "ถ้าหากสิ่งที่ฉันต้องเผชิญมันน่ากลัว จะเป็นไรมั้ยถ้าจะค่อย ๆ เข้าไปหามัน?"
มือของเธอที่รับข้อเสนอมามากเกินไปกำลังจะคลายออก
หญ้าฤดูร้อนไหลไป และขณะที่ยังคงเขียวอยู่ก็ถูกพัดไป
อาบในแสงสีแดงแห่งอรุณ ฉันคะนึงหาที่ ๆ ฉันไม่สามารถกลับไปได้
(ใช่...) "สักวันข้อขัดแย้งและข้อโต้เถียงของเราจะกลายเป็นความทรงจำที่งดงาม"
เพราะว่าพวกเราชอบหัวเราะไปด้วยกันอย่างนั้น มันก็เลยกลายมาเป็นเจ็บไปด้วย
มันไม่เป็นไรถ้าจะเรียกทุก ๆ อย่างว่าความทรงจำ แต่ว่า
หากฉันหันกลับไป ใจฉันก็จะเริ่มปวดร้าว ฉันหลงทางอีกแล้ว (โอ้...)
มันสะดวกดีนะที่จะขีดเขียนคำอย่างเช่น "แน่นอน" และ "ตลอดไป"
แต่พวกมันไม่ได้มีไว้เพื่อพยากรณ์อนาคตนะ
(โอ้ใช่) ฉันแอบรู้สึกถึงวันในอดีตที่สูญไปเหล่านั้น
ช่วงเวลาเหล่านั้นที่จะไม่มีวันหวนคือ (โอ้... ใช่...)
ถึงฉันจะโทษตัวเองในตอนนั้น
ทิ่มแทงหนามเล็ก ๆ เหล่านั้นใส่ตัวเอง
ถึงแม้ฉันจะรู้ว่าฉันจะไม่สามารถกลับไปได้ ฉันก็ยังคิดถึงเธอ
หญ้าฤดูร้อนไหลไป และพันกันไปมาเหมือนดั่งกำลังเล่นกันอยู่
หากว่าเธอจะให้ความสนใจ มันก็จะทำต่อไปตลอด พัดพาแยกจากกันเมื่อไกลออกไป
ฉันคะนึงหาที่ ๆ ฉันไม่สามารถกลับไปได้
No comments:
Post a Comment