Artist: 秦基博 Motohiro Hata
Album: Signed POP
冷淡な街の情景 深くなるその陰影
Reitan'na machi no joukei fukaku naru sono in'ei
駅前に響く演説 帰る人の波は整然
Ekimae ni hibiku enzetsu kaeru hito no nami wa seizen
立ち止まり俯く少年 路上にうずくまる老人
Tachidomari utsumuku shounen rojou ni uzukumaru roujin
思わず逸らした視線 代わり映えしない背景
Omowazu sorashita shisen kawaribae shinai haikei
大人たちはやけに饒舌 進まない工事渋滞
Otona-tachi wa yakeni jouzetsu susumanai kouji juutai
彼女たちもどこか不機嫌 追い立てられる日々の焦燥
Kanojotachi mo doko ka fukigen oitate rareru hibi no shousou
他人事のような喧騒 先送りされた懸案
Hitogoto no youna kensou sakiokuri sa reta ken'an
消しても 捨てても また 求め続ける性
Keshite mo sutete mo mata motome tsuzukeru saga
時代は君の中で 少しずつ 動き始めている
Jidai wa kimi no naka de sukoshi zutsu ugoki hajimete iru
気付いてるかい もうすでに 古いペンキは剥がれそうだ
Kizuiteru kai mou sudeni furui penki wa hagare-souda
答えは風に吹かれ きっと 僕らを待ってた
Kotae wa kaze ni fukare kitto bokura wo matteta
誰に笑われたって 甘い戯言だって 謳ってよ 希望を 今
Dare ni warawa retatte amai zaregoto datte utatte yo kibou wo ima
忘れてくあの光景 曖昧なままの真実
Wasurete ku ano koukei aimaina mama no shinjitsu
過去を顧みない現在 許しを乞うときだけ敬虔
Kako wo kaeriminai genzai yurushi wo kou toki dake keiken
生まれ落ちた事は偶然 さいごだけがいつも歴然
Umareochita koto wa guuzen sai go dake ga itsumo rekizen
咲いても 枯れても 物を言えぬ 路傍の花
Saite mo karete mo mono wo ienu robou no hana
時代は廻り続け あやまちを また繰り返すけど
Jidai wa mawari tsuzuke ayamachi wo mata kurikaesukedo
信じていいかい ねぇ いつか 本当に何か変わるって
Shinjite ii kai nee itsuka hontouni nanika kawaru tte
答えは風に吹かれ きっと 僕らを待っている
Kotae wa kaze ni fuka re kitto bokura wo matte iru
救いのない世界を 最低な昨日を 謳ってよ 未来はくるんだ
Sukui no nai sekai wo saiteina kinou wo utatte yo mirai wa kurunda
時代は君の中で ひとつずつ 創られてゆくんだろう
Jidai wa kimi no naka de hitotsu zutsu tsukura rete yuku ndarou
信じてくんだ ねぇ いつか 本当に何か変わるまで
Shinjite kunda nee itsuka hontouni nanika kawaru made
答えは胸の奥で きっと とうに決まってた
Kotae wa mune no oku de kitto touni kimattsu teta
素晴らしい世界へ 親愛なる明日へ 謳ってよ 希望のうた
Subarashii sekai e shin'ainaru ashita e utatte yo kibou no uta
Kanji lyrics & Roumaji lyrics and English translation from
http://www.languagebymusic.com/2012/11/motohiro-hata-dear-mrtomorrow-english.html
Credit: Kader
with edits
-------------------
The sights of the town of indifference, those shadings that become profound
The speech that resounds in front of the station, the wave of the people heading back, is orderly
The youths that stopped in their tracks hanging their head down, The aged people that crouch atop the roads
Unintentionally they averted their gaze, to a scenery, that's not a change for the better
The adults who are awfully talkative, in a traffic delay caused by construction work that won't advance
And those girls as well, are in someway ill-humored, by the impatience of the days that urge them forward
A clatter that's like other peoples affairs, a pending question that was postponed
Even if erased, even if abandoned, it's destined to be asked demanded again
The times have started, little by little, to move inside of you
Have you noticed, the old pain already looks like it's going to peal off
The answer is blowing in the wind, surely, it was awaiting us
Sing of it now, that hope, that people laugh at, they called naive bullshit
That scenery that goes on being forgotten, a truth that's as it it, vague
A present where the past can't be looked back to, only when pardons are begged is one modest
Being born is only by chance, only at ones end is it always clear
Even if bloomed, even if withered, a roadside flower, that's unable to speak
The times continue to go around, they again repeat the same mistake but,
Is it okay to believe, hey, that one day, something will really change
The answer is blowing in the wind, surely, it was awaiting us
Sing of this world that has no salvation, the worst of yesterdays, the future will come
The times continue to go around, they again repeat the same mistake but,
Is it okay to believe, hey, that one day, something will really change
The answer is blowing in the wind, surely, it was awaiting us
The times continue to go around, they again repeat the same mistake but,
Is it okay to believe, hey, that one day, something will really change
The answer is blowing in the wind, surely, it was awaiting us
-------------------
ภาพของเมืองที่ไม่ใส่ใจอะไร ความกลมกลืนของแสงเงาเหล่านั้นที่กลายมาเป็นลุ่มลึก
เสียงสนทนาที่สะท้อนก้องอยู่หน้าสถานี คลื่นของฝูงชนที่กำลังมุ่งหน้ากลับ เป็นระเบียบเรียบร้อย
พวกวัยรุ่นที่หยุดอยู่กลางคันกับคอที่ตกของพวกเขา เหล่าผู้สูงวัยที่นั่งยอง ๆ กันตามถนนหนทาง
พวกเขาหลบสายตาไปมองทิวทัศน์อย่างไม่ได้ตั้งใจ นั่นมันไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นแน่
พวกผู้ใหญ่ที่ชอบคุยกันเหลือเกิน ท่ามกลางรถติดไม่ไปไหนที่เกิดจากการทำถนน
และพวกเด็กผู้หญิงพวกนั้นก็ด้วย ถูกทำให้อารมณ์บูด จากความใจร้อนของวันเวลาที่ผลักดันพวกเขาไปข้างหน้า
เสียงเจ๊าะแจ๊ะที่ดูเหมือนเป็นเรื่องของชาวบ้าน คำถามที่ยังค้างคาที่ถูกผลัดออกไป
ถึงจะลบออกไป ถึงจะถูกสลัดทิ้งไป มันก็เป็นธรรมดาที่จะถูกเอากลับมาถามอย่างต่อเนื่อง
กาลเวลาได้เริ่ม ทีละเล็กละน้อย เคลื่อนไปในตัวเธอ
เธอได้สังเกตเห็นรึยัง ความเจ็บเดิม ๆ มันดูเหมือนว่าจะหลุดล่อนออกมาแล้ว
คำตอบมันกำลังลอยมาในสายลม แน่นอนว่า มันกำลังรอเราอยู่
จงขับขานเรื่องนี้ไปในบัดนี้ เรื่องความหวังนั้น ที่ผู้คนหัวเราะเยาะและเรียกมันว่าไร้สาระอย่างไร้เดียงสา
ทิวทัศน์นั้นที่ยังคงถูกลืมต่อไป ความจริงที่คลุมเคลือ
ปัจจุบันที่มองกลับไปไม่เห็นอดีต มีแต่เวลาที่ร้องขอการอภัยโทษถึงจะเจียมเนื้อเจียมตัว
การถือกำเนิดมาเป็นเรื่องบังเอิญ มีแต่เมื่อถึงจุดจบแล้วมันถึงจะกระจ่าง
ไม่ว่าจะเบ่งบาน หรือว่าจะเหี่ยวเฉา ดอกไม้ริมทางก็ไม่เคยปริปาก
กาลเวลาหมุนวนต่อไป พวกเขาทำผิดซ้ำซากอีกครั้ง แต่ว่า
มันจะเป็นไรมั้ยถ้าจะเชื่อว่า สักวันหนึ่ง บางสิ่งบางอย่างจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างจริงจัง
คำตอบมันกำลังลอยมาในสายลม แน่นอนว่า มันกำลังรอเราอยู่
จงขับขานเรื่องราวของโลกนี้ที่ไม่มีวันหลุดพ้น สิ่งที่แย่ที่สุดของวันวาน สิ่งที่จะมากับอนาคต
กาลเวลาหมุนวนต่อไป พวกเขาทำผิดซ้ำซากอีกครั้ง แต่ว่า
มันจะเป็นไรมั้ยถ้าจะเชื่อว่า สักวันหนึ่ง บางสิ่งบางอย่างจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างจริงจัง
คำตอบมันกำลังลอยมาในสายลม แน่นอนว่า มันกำลังรอเราอยู่
กาลเวลาหมุนวนต่อไป พวกเขาทำผิดซ้ำซากอีกครั้ง แต่ว่า
มันจะเป็นไรมั้ยถ้าจะเชื่อว่า สักวันหนึ่ง บางสิ่งบางอย่างจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างจริงจัง
คำตอบมันกำลังลอยมาในสายลม แน่นอนว่า มันกำลังรอเราอยู่