Search This Blog

09/09/2018

槇原敬之 Makihara Noriyuki - 僕が一番欲しかったもの Boku ga Ichiban Hoshikatta mono


Title: 僕が一番欲しかったもの Boku ga Ichiban Hoshikatta mono
Artist: 槇原敬之 Makihara Noriyuki

さっきとても素敵なもの
Sakki totemo sutekina mono
拾って僕は喜んでいた
Hirotte boku wa yorokondeita
ふと気が付いて横に目をやると
Futo ki ga tsuite yoko ni me wo yaru to
誰かがいるのに気付いた
Dareka ga iru noni ki ga tsuita
その人はさっき僕が拾った
Sono hito wa sakki boku ga hirotta
素敵なものを今の僕以上に
Suteki na mono wo ima no boku ijoo ni
必要としている人だと
Hitsuyoo to shiteiru hito da to
言う事が分かった
Iu koto ga wakatta

惜しいような気もしたけど
Oshiiyona ki mo shita kedo
僕はそれをあげる事にした
Boku wa sore wo ageru koto ni shita

きっとまたこの先探していれば
Kitto mata kono saki sagashite ireba
もっと素敵なものが見つかるだろう
Motto suteki na mono ga mitsukaru darou
その人は何度もありがとうと
Sono hito wa nando mo arigatou to
嬉しそうに僕に笑ってくれた
Ureshisou ni boku ni waratte kureta

その後にもまた僕はとても
Sono ato nimo mata boku wa totemo
素敵なものを拾った
Sutekina mono wo hirotta
ふと気が付いて横に目をやると
Futo ki ga tsuite yoko ni me wo yaru to
また誰かがいるのに気づいた
Mata dareka ga iru no ni kizuita
その人もさっき僕が拾った
Sono hito mo sakki bokuga hirotta
素敵なものを今の僕以上に
Sutekina mono wo ima no boku ijooni
必要としている人だと
Hitsuyoo to shiteiru hito da to
言う事が分かった
Iu koto ga wakatta

惜しいような気もしたけど
Oshiiyouna ki mo shita kedo
またそれをあげる事にした
Mata sore wo ageru koto ni shita

きっとまたこの先探していれば
Kitto mata kono saki sagashite ireba
もっと素敵なものが見つかるだろう
Motto sutekina mono ga mitsukaru darou
なによりも僕を見て嬉しそうに
Nani yori mo boku wo mite ureshiso oni
笑う顔が見れて嬉しかった
Warau kao ga mirete ureshikatta

結局僕はそんな事を
Kekkyoku boku wa sonna koto wo
何度も繰り返し
Nandomo kurikaeshi
最後には何も見つけられないまま
Saigo ni wa nanimo mitsukerarenai mama
ここまで来た道を振り返ってみたら
Koko made kita michi wo furikaette mitara
僕のあげたものでたくさんの
Boku no ageta mono de takusan no
人が幸せそうに笑っていて
Hito ga shiawasesou ni waratte ite
それを見た時の気持ちが僕の
Sore wo mita toki no kimochi ga boku no
探していたものだと分かった
Sagashiteita mono da to wakatta

今までで一番素敵なものを
Ima made de ichiban sutekina mono wo
僕はとうとう拾う事が出来た
Boku wa toutou hirou koto ga dekita

Kanji & Roumaji lyrics & English Translation from
with edits

-----------------------------------------------------

Just a few moments ago, I found a most wonderful thing.
I picked it up, and my heart was filled with joy!
Then I realized and looked out the corner of my eye
I noticed someone standing by my side.
This person was someone who was in need
of the wonderful thing I had found not long ago.
This someone needed, I realized, more than me, what I had found.

Didn't want to let it go, wanted to keep it.
But then I decided to give it away.

I believe eventually, if I look for hard enough,
I'll find an even more wonderful thing.
This someone kept saying "Thank you"
over again and with abounding joy at me, kept smiling.

And after that again amazingly enough,
I found and picked up a most wonderful thing.
Then I realized and looked out the corner of my eye
I noticed someone standing by my side again.
This person too, was someone who was in need,
of the wonderful thing I had found not long ago.
This someone needed, I realized, more than me, what I had found.

Didn't want to let it go, wanted to keep it.
But again I decided to give it away.

I believe eventually, if I look for hard enough,
I'll come across an even more wonderful thing.
And more than anything, this person happily looked at me.
It filled my heart with joy to see this person smiling!

Eventually I, after repeating the samething over and over again,
In the end I wasn't able to find anything and
after coming down this long road and looking back.

With all of the things that I had given out.
There were so many people that were smiling with joy.
And watching all of this, there was a feeling of mine.
I had actually realized what it was I was looking for.

And up till now, the most wonderful thing, I believe
I was finally able to find and pick it up.

-----------------------------------------------------

เมื่อไม่นานมานี้ ฉันพบสิ่งที่ยอดเยี่ยมสิ่งนึง
ฉันหยิบมันขึ้นมา แล้วใจฉันก็เต็มไปด้วยความสุข
แล้วฉันก็รู้สึกตัวแล้วมองออกไปด้วยหางตา
ฉันสังเกตเห็นใครคนนึงยืนอยู่ข้าง ๆ
คน ๆ นี้เป็นคนที่จำเป็นจะต้องมี
สิ่งที่ยอดเยี่ยมที่ฉันเพิ่งเจอ
คน ๆ นี้ ฉันตระหนัก จำเป็นจะต้องมีมันมากกว่าตัวฉันเอง

ไม่ได้อยากจะปล่อยมันไปเลย อยากจะเก็บมันเอาไว้
แต่แล้วฉันก็ตัดสินใจ ยกมันให้เขาไป

ฉันเชื่อว่า ในที่สุด หากฉันค้นหานานพอ
ฉันจะพบเจอสิ่งที่ยอดเยี่ยมยิ่งกว่า
คน ๆ นั้นเอ่ยคำขอบคุณ
ซ้ำแล้วซ้ำอีก และยิ้มด้วยความสุขอย่างล้นพ้นให้กับฉัน

และหลังจากนั้น น่าประหลาดใจนัก
ฉันพบและหยิบสิ่งที่ยอดเยี่ยมได้อีก
แล้วฉันตระหนักและมองออกไปด้วยหางตา
ฉันก็สังเกตุเห็นใครบางคนมายืนอยู่ข้าง ๆ ฉันอีก
คน ๆ นี้ก็เป็นคนที่จำเป็นจะต้องมี
สิ่งที่ยอดเยี่ยมที่ฉันเพิ่งเจอ
คน ๆ นี้ ฉันตระหนัก จำเป็นจะต้องมีมันมากกว่าตัวฉันเอง

ไม่ได้อยากจะปล่อยมันไปเลย อยากจะเก็บมันเอาไว้
แต่แล้วฉันก็ตัดสินใจ ยกมันให้เขาไปอีก

ฉันเชื่อว่า ในที่สุด หากฉันค้นหานานพอ
ฉันจะพบเจอสิ่งที่ยอดเยี่ยมยิ่งกว่า
และมากกว่าสิ่งใด ๆ คน ๆ นี้มองมาที่ฉันอย่างมีความสุข
มันทำให้ใจฉันเปี่ยมไปด้วยความสุขที่เห็นคน ๆ นี้ยิ้ม

และแล้วหลังจากเหตุการณ์เดียวกันนี้เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ในที่สุดฉันก็ไม่ได้พบอะไรอีกและ
หลังจากที่ได้เดินบนเส้นทางอันยาวไกลนี้ และหันกลับไปมอง

กับสิ่งทั้งหมดที่ฉันได้มอบให้ออกไป
มีผู้คนมากมายที่ยิ้มได้อย่างมีความสุข
และมองดูสิ่งเหล่านี้ ทำให้เกิดความรู้สึกอย่างนึงกับฉัน
ฉันก็ประจักษ์แล้วว่าสิ่งที่ฉันค้นหานั้นคืออะไร

และจนบัดนี้ สิ่งที่ยอดเยี่ยมที่สุด ฉันเชื่อแล้วว่า
ฉันได้พบและหยิบมันขึ้นมาแล้วในที่สุด

No comments: