Title: どんなときも。 Donna Toki mo.
Artist: 槇原敬之 Makihara Noriyuki
僕の背中は自分が思うより正直かい？
boku no senaka wa jibun ga omou yori shoujiki kai?
誰かに聞かなきゃ不安になってしまうよ
dare ka ni kikanakya fuan ni natte shimau yo
旅立つ僕の為にちかったあの夢は
tabidatsu boku no tame ni chikatta ano yume wa
古ぼけた教室のすみにおきざりのまま
furuboketa kyoushitsu no sumi ni okizari no mama
あの泥だらけのスニーカーじゃ追い越せないのは
ano doro darake no suniikaa ja oi kosenai no wa
電車でも時間でもなく僕かもしれないけど
densha demo jikan demo naku boku ka mo shirenai kedo
どんなときもどんなときも
donna toki mo donna toki mo
僕が僕らしくあるために
boku ga boku rashiku aru tame ni
「好きなものは好き！」と
"suki na mono wa suki!" to
言えるきもち抱きしめてたい
ieru kimochi dakishimetai
どんなときもどんなときも
donna toki mo donna toki mo
迷い探し続ける日々が
mayoi sagashi tsuzukeru hibi sa
答えになること僕は知ってるから
kotae ni naru koto boku wa shitteru kara
もしも他の誰かを知らずに傷つけても
moshi mo hoka no dare ka wo shirazu ni kizutsukete mo
絶対ゆずれない夢が僕にはあるよ
zettai yuzurenai yume ga boku ni wa aru yo
「昔は良かったね」といつも口にしながら
"mukashi wa yokatta ne" to itsu mo kuchi ni shi nagara
生きて行くのは本当に嫌だから
ikite yuku no wa hontou ni iya da kara
消えたいくらい辛い気持ち抱えていても
kietetai kurai tsurai kimochi kakaete ite mo
鏡の前笑ってみるまだ平気みたいだよ
kagami no mae waratte miru mada heiki mitai da yo
どんなときもどんなときも
donna toki mo donna toki mo
ビルの間きゅうくつそうに
biru no ma kyuukutsusou ni
落ちて行く夕陽に
ochite yuku yuuhi ni
焦る気持ち溶かして行こう
kogaru kimochi tokashite yukou
そしていつか誰かを愛し
soshite itsu ka dare ka wo ai shi
その人を守れる強さを
sono hito wo mamoreru tsuyo sa wo
自分の力に変えて行けるように
jibun no chikara ni kaete yukeru you ni
どんなときもどんなときも
donna toki mo donna toki mo
僕が僕らしくあるために
boku ga boku rashiku aru tame ni
「好きなものは好き！」と
"suki na mono wa suki!" to
言えるきもち抱きしめてたい
ieru kimochi dakishimetai
どんなときもどんなときも
donna toki mo donna toki mo
迷い探し続ける日々が
mayoi sagashi tsuzukeru hibi sa
答えになること僕は知ってるから
kotae ni naru koto boku wa shitteru kara
Kanji & Roumaji lyrics & English translation from
with edits
-----------------------------------------------------
Is my back straighter than I think it is?
If I don't ask someone, I'll always fuss over it
That dream that I promised, for the sake of my travelling self
I desserted in a corner of that musty old classroom
I don't think that I can outdistance a train, or time
In those mud covered sneakers
Anytime, anytime
In order to be myself
I want to embrace the feelings
To be able to say "I like what I like!"
Anytime, anytime
I know that the days that I get lost
Continuing to search for become the answers
Even if I'm hurt by someone else that I don't know
I have dreams that I absolutely will not give up
As I say "thank goodness for way back then" like I always do
Going on living really is unpleasant
Even though I carry these painful feelings with me, that I wish would go away
I smile in front of the mirror, and I appear to still be calm
Anytime, anytime
The space between buildings seems a little tight
In the setting sun
I'm going to dissolve my burning feelings away
And some day I'll love someone
And I hope that the strength to be able to protect that person
Can change into my strength
Anytime, anytime
In order to be myself
I want to embrace the feelings
To be able to say "I like what I like!"
Anytime, anytime
I know that the days taht I get lost
Continuing to search for become the answers
-----------------------------------------------------
หลังฉันมันตรงกว่าที่ฉันคิดรึเปล่า?
ถ้าฉันไม่ถามคนอื่น ฉันก็จะมัวยุ่งอยู่แต่กับเรื่องนี้
ความฝันนั้นที่ฉันสัญญาเอาไว้ เพื่อตัวตนของฉันที่กำลังเดินทาง
ที่ฉันทิ้งเอาไว้ในมุมของห้องเรียนอับ ๆ นั่น
ฉันคิดว่าฉันไม่สามารถวิ่งไปได้เร็วกว่ารถไฟ หรือว่า กาลเวลา
กับรองเท้าที่เปรอะไปด้วยโคลนคู่นั้นหรอกนะ
ไม่ว่าเมื่อใด ไม่ว่าเมื่อไหร่
เพื่อที่ฉันจะเป็นตัวของตัวเอง
ฉันต้องการที่จะโอบรับความรู้สึกเหล่านี้ไว้
เพื่อที่จะสามารถพูดได้อย่างเต็มปากว่า "ฉันชอบในสิ่งที่ฉันชอบ!"
ไม่ว่าเมื่อใด ไม่ว่าเมื่อไหร่
ฉันรู้ว่าวันที่ฉันหลงทาง
การที่ค้นหาอย่างต่อเนื่อง ได้กลายมาเป็นคำตอบ
ถึงแม้ถ้าฉันจะถูกทำร้ายโดยใครบางคนที่ฉันไม่รู้จัก
ฉันก็มีฝันที่ฉันจะไม่มีวันละทิ้งไปอย่างเด็ดขาด
ขณะที่ฉันพูดว่า "ขอบคุณที่มีเมื่อครานั้น" เหมือนอย่าที่ฉันทำประจำ
การมีชีวิตอยู่ต่อไปมันไม่น่าพิสมัยเลย
ถึงแม้ฉันจะแบก ความรู้สึกเจ็บปวดเหล่านี้ที่ฉันอยากจะให้มันหมดไป เอาไว้ก็ตาม
ฉันก็ยิ้มต่อหน้ากระจก และก็ดูเหมือนว่ายังสงบอยู่ได้
ไม่ว่าเมื่อใด ไม่ว่าเมื่อไหร่
ช่องว่างระหว่างตึกมันดูเหมือนจะแคบ แน่นไปนิด
ท่ามกลางอาทิตย์อัสดง
ฉันจะละลายความรู้สึกที่กำลังแผดเผาเหล่านี้ให้หายไป
และสักวันฉันก็จะรักใครสักคน
และฉันหวังว่าพลังที่ทำให้ฉันสามารถปกป้องคน ๆ นั้นเอาไว้ได้
จะสามารถเปลี่ยนไปเป็นจุดเด่นของฉัน
ไม่ว่าเมื่อใด ไม่ว่าเมื่อไหร่
เพื่อที่ฉันจะเป็นตัวของตัวเอง
ฉันต้องการที่จะโอบรับความรู้สึกเหล่านี้ไว้
เพื่อที่จะสามารถพูดได้อย่างเต็มปากว่า "ฉันชอบในสิ่งที่ฉันชอบ!"
ไม่ว่าเมื่อใด ไม่ว่าเมื่อไหร่
ฉันรู้ว่าวันที่ฉันหลงทาง
การที่ค้นหาอย่างต่อเนื่อง ได้กลายมาเป็นคำตอบ
No comments:
Post a Comment