Search This Blog

22/02/2017

Mr.Children - Fight Club - Reflection


Title: Fight Club
Artist: Mr.Children
Album: Reflection

99年 ミレニアムを間近にして
99 nen mireniamu wo majika ni shi te
ナチュラルハイ
nachuraru hai

世界中が浮足立ってた
sekaijuu ga ukiashidatteta
そしてお前は 
soshite omae wa
ファイトクラブでブラピが熱演してた
faito kurabu de burapi ga netsuen shiteta
イカれた野郎に憧れてた
ikareta yarou ni akogareteta

皮肉で染まった色眼鏡かけて
hiniku de somatta iromegane kakete
そこからすべてのものを見下し
soko kara subete no mono wo mikudashi

仮想敵見つけ そいつと戦ってた
kasou teki mitsuke soitsu to tatakatteta
誰も相手になんかしてないのに
dare mo aite ni nanka shitenai noni
例え敵でも 嫌いな奴でも
tatoe teki demo kirai na yatsu demo
ひとりより まだマシだった
hitori yori mada mashi datta
孤独がいちばんの敵だった
kodoku ga ichiban no teki datta

戻らないぜ 帰れないぜ
modoranai ze kaerenai ze
あのバカらしい日々に
ano baka rashii hibi ni
後ろ髪を引かれてみても
ushirogami wo hikaretemitemo

「わかってない奴らばっか」と嘆いては
'wakattenai yatsura bakka' to nageite wa
自分は特別だって言い聞かせた
jibun wa tokubetsu datte iikikaseta

駐車違反のジャガーのボンネットに
chuusha ihan no jagaa no bonnetto ni
ジャンプして踊ってた
janpushite odotteta
荒っぽいステップで
arappoi suteppu de
まるで路地裏のヒーローを気取って
marude roji ura no hiiroo wo kidotte
惨めな気分を踏み潰してた
mijime na kibun wo fumitsubushiteta

サイレンの音…
sairen no oto…
走って逃げた夜
hashitte nigeta yoru

やがて酔いが回り
yagate yoi ga mawari
口にしたすべてを吐き散らかし高笑い
kuchi ni shi ta subete wo hakichirakashi takawarai
「若かった」で片付けたくないくらい
'wakakatta' de katazuketakunai kurai
この胸の中でキラキラ
kono mune no naka de kirakira
輝いてる大事な宝物
kagayaiteru daiji na houmotsu

真の敵見つけ
shin no teki mitsuke
そいつと戦わなくちゃ
soitsu to tatakawa naku cha
少しずつ怖いもんは増えるけど
sukoshi zutsu kowai mon wa fueru kedo
死を覚悟するほど まして殺されるほど
shi wo kakugo suru hodo mashite korosareru hodo
俺達はもう特別じゃない
ore tachi ha mou tokubetsu janai

共に今を生き抜こうか My Friend
tomoni ima wo ikinukou ka My Friend

Kanji lyrics from
http://kashicafe.com/mr-children/fight-club
English Translation from
http://utau-inu.com/2015/07/mr-children-fight-club/
with edits

-----------------------------------------------------------------------------------

1999. Everywhere in the world people were restless,
high off the approaching millennium
and there you were, idolizing the crazy dude from Fight Club
played with intensity by Brad Pitt.

wearing those sunglasses with lenses tinted by sarcasm
up there, looking down on everything else.

you found an imaginary enemy
and did battle with him
even though no one would actually step in the ring with you
be it rival or just someone you didn’t like
it was still better than being alone
loneliness was your real worst enemy

We can’t go back, and we can’t go home to those foolhardy days
even if we try to hold ourselves back

You lament that, “nobody gets it, none of them.”
while telling yourself that you’re somehow special.

you jumped and danced on the hood of an illegally parked Jaguar
with jerky dance moves
making like you were some back alley hero
you crushed your wretched mood underfoot

the sound of the siren…
the night you bolted and ran off.

and now you’re reeling from the booze,
throwing up everything you put your lips to, with a hearty laugh
It’s a precious treasure twinkling in my heart
that shines so brightly that I refuse to dismiss it as the “folly of youth.”

You found the real enemy.
And now you must fight.
there will be more and more things to be afraid of
but you have to be willing to die, better yet, willing to be killed
because we’re not special any more.

so let’s find a way to survive this together, my friend.

-----------------------------------------------------------------------------------

ปี1999 ทุกหนแห่งบนโลกนี้ต่างก็กระสับกระส่าย
ใกล้ช่วงเปลี่ยนเข้ายุคมิลเลเนี่ยม
แล้วเธอก็มานั่งหลงใหลตัวละครบ้าๆในหนัง Fight Club
ที่เล่นได้สมบทบาทโดย Brad Pitt

สวมแว่นกันแดดอันนั้นกับเลนส์ที่ย้อมไปด้วยความถากถาง
อยู่บนนั้น มองลงมายังสิ่งอื่นๆ

เธอพบกับศัตรูในจิตนาการ
แล้วก็สู้กับเขา
ถึงแม้จะไม่มีใครที่ขึ้นสังเวียนไปกับเธอ
ไม่ว่าจะเป็นคู่แข่ง รึแค่ใครบางคนที่เธอไม่ชอบหน้า
มันก็ยังดีกว่าต้องอยู่ตามลำพัง
ความเดียวดายสิคือศัตรูที่แย่ที่สุดที่แท้จริงของเธอ

เรากลับไปไม่ได้ แล้วเราก็กลับบ้านไปสู่วันที่บ้าบิ่นเหล่านั้นไม่ได้อีกแล้ว
ถึงแม้เราจะพยายามควบคุมตัวเองเอาไว้ก็เถอะ

เธอคร่ำครวญว่า "ไม่มีใครเข้าใจเลย พวกเขาไม่มีสักคนเลยที่เข้าใจ"
ขณะที่บอกกับตัวเองว่าตัวเองนั้นพิเศษ

เธอโดดขึ้นไปเต้นโหยงเหยงอยู่บนฝากระโปรงรถจากัวร์ที่จอดในที่ห้ามจอด
ทำอย่างกับว่าเธอเป็นฮีโร่ข้างซอย
บดขยี้อารมณ์บูดๆ ของเธอเอาไว้ใต้ฝ่าเท้า

เสียงไซเรน…
แล้วเธอก็วิ่งเผ่นหนีไปในค่ำคืน

แล้วตอนนี้เธอก็กำลังเดินโซเซจากเหล้า
อ้วกอะไรก็ตามที่เธอเอาเข้าปากไปออกมา พร้อมเสียงหัวเราะอย่างจริงใจ
มันเป็นสิ่งล้ำค่าที่เปล่งประกายระยิบระยับอยู่ในใจฉัน
ที่ส่องสว่างเจิดจ้าเสียจนฉันปฏิเสธที่จะคิดกับมันว่า "เรื่องเขลาๆ ในวัยเด็ก"

เธอพบศัตรูที่แท้จริง
แล้วตอนนี้เธอจะต้องสู้แล้ว
มันจะมีอะไรอีกมากมายให้หวาดกลัว
แต่เธอจะต้องพร้อมที่จะตาย หรือจะให้ดีกว่า พร้อมที่จะถูกฆ่า
เพราะว่าเราไม่ได้พิเศษอีกต่อไปแล้ว

ฉะนั้นมาหาทางเอาชีวิตรอดจากนี้ไปด้วยกันเถอะ เพื่อนเอย

No comments: