Title: pieces
Artist: Mr.Children
Album: [(an imitation) blood orange]
ずっと笑って過ごしてたいのに
Zutto waratte sugoshitetai no ni
真っ直ぐな想いを抱きしめたいのに
Massugu na omoi wo dakishimetai no ni
だけど口を突いて出るのは
Dakedo kuchi wo tsuite deru no wa
「もう こんなはずじゃなかったな…」
“Mou konna hazu ja nakatta na…”
強く早く駆け抜けるほど
Tsuyoku hayaku kakenukeru hodo
向かい風もきつくなるんだな
Mukaikaze mo kitsuku naru nda na
右へ左へ煽られてバランスを崩しながら
Migi he hidari e aorarete BARANSU wo kuzushi nagara
僕等 ここにいる
Bokura koko ni iru
軌道を逸れて
Kidou wo hagurete
放り出された夢が 夢が萎んでく
Houridasareta yume ga yume ga shibondeku
どこかに不時着しようか って頭をかすめる
Dokoka ni fujichaku shiyou ka tte atama wo kasumeru
粉々になったら 匂いに紛れて
Konagona ni nattara nioi ni magirete
君の元へ飛んでくから
Kimi no moto e tondeku kara
そのときは思い切り 吸い込んでよ
Sono toki wa omoikiri suikonde yo
僕等はひとつ
Bokura wa hitotsu
でも ひとつひとつ
Demo hitotsu hitotsu
きっとすべてを分かち合えはしない
Kitto subete wo wakachiae wa shinai
互いが流す涙に気付かずにすれ違って
今日も ここにいる
Tagai ga nagasu namida ni kizukazu ni surechigatte
Kyou mo koko ni iru
失くしたピースは見つからないけど
Nakushita PIISU wa mitsukaranai kedo
それでもパズルを続けよう
Soredemo PAZURU wo tsuzukeyou
全部埋まらないのは わかってる それでいい
Zenbu umaranai no wa wakatteru sore de ii
その空白はね
Sono kuupaku wa ne
これから僕等が夢を描くための余白
Korekara bokura ga yume wo egaku tame no yohaku
いつか描いたやつより 本物にしよう
Itsuka egaita yatsu yori honmono ni shiyou
失くしたピースで空いてるスペースは
Nakushita PIISU de aiteru SUPEESU wa
何かの模様にも思える
Nanika no moyou ni mo omoeru
まるで僕等が残した足跡みたいだな
Maru de bokura ga nokoshita ashiato mitai da na
そのふぞろいの一歩が
Sono fuzoroi no ippo ga
今日まで僕等が共に夢を追った軌跡
Kyou made bokura ga tomo ni yume wo otta kiseki
また 次の一歩を踏み出してみよう
Mata tsugi no ippo wo fumidashite miyou
軌道を逸れて
Kidou wo hagurete
放り出された夢が 夢が萎んでく
Houridasareta yume ga yume ga shibondeku
このまま消えそうだなんて 頭をかすめる
Konomama kiesou da nante atama wo kasumeru
でも 消えてなくなっても なくなりはしないだろう
Demo kietenaku natte mo naku nari wa shinai darou
君と共に生きた奇跡
Kimi to tomo ni ikita kiseki
さぁ 次の余白に続きを描こう
Saa tsugi no yohaku ni tsuzuki wo egakou
いつか描いたやつより 本物にしよう
Itsuka egaita yatsu yori honmono ni shiyou
Kanji lyrics from
Romaji lyrics from
English translation from
with edits
---------------------------------------------------------------------------------------------------
I wish I could just spend my days laughing
I wish I could just embrace my honest feelings
but what comes out of my mouth is,
“this isn’t how it was supposed to be…”
the harder and faster we run through
the more trying the headwinds become
edged to the left, edged to the right
as we lose our balance
but here we are, right here.
my dream strays off course
and goes shooting away, deflating as it goes
The thought occurs to me, where should it make a crash landing?
when it’s smashed to bits, and leaves there as just a scent in the air
it will fly to wherever you are
so when it does, take a deep breath of it.
We are one
but, there’s just no way to share each little thing.
Neither of us recognized the tears of the other, we went right past it
but here we are again.
I can’t find the missing pieces but,
let’s continue doing this puzzle.
I know we won’t be able to fill in every space but, that’s OK.
Those empty spaces,
from now on those will be the blank spaces
we use to draw our dreams,
so let’s make them even more real
than the ones we once dreamed would be there.
You can think of the missing pieces and open spaces
as some kind of pattern.
like the footprint we leave behind.
those uneven stepsare the tracks we made together to this point,
chasing down our dreams.
so let’s take the next step now.
my dream strays off course
and goes shooting away, deflating as it goes
The thought occurs to me, it might just up and fade away
but even if it does fade and vanish, it won’t be gone
it’s the miracle that you and I were even alive at the same time
c’mon, let’s go fill in the next blank together.
we’ll make it more real than the ones we once dreamed would be there.
---------------------------------------------------------------------------------------------------
ฉันอยากจะใช้วันเวลาของฉันไปกับการหัวเราะ
ฉันอยากที่จะยอมรับความรู้สึกอันแท้จริงของฉัน
แต่คำพูดที่ออกมาจากปากฉันกลับเป็น
"มันไม่ควรที่จะเป็นอย่างนี้..."
พวกเรายิ่งพยายามตั้งใจวิ่งเร็วแค่ไหน
ลมปะทะยิ่งรุนแรงมากขึ้นเท่านั้น
เซไปทางซ้าย เซไปทางขวา
ยามที่เราสูญเสียการทรงตัว
แต่เราก็อยู่ที่นี่แล้ว อยู่ตรงนี้แล้ว
ฝันของฉันบินออกนอกเส้นทาง
และพุ่งต่อไป แฟบลงไปเรื่อยๆ ลงไปเรื่อยๆ
ความคิดแล่นเข้ามาในหัวฉัน มันควรจะตกลงไปตรงไหนดีนะ?
เวลาที่มันแหลกลงไปเป็นชิ้นๆ และหลงเหลือเอาไว้เพียงแค่กลิ่นไอในอากาศ
มันจะโบยบินไปยังที่ๆ เธออยู่
ฉะนั้นเมื่อมันไปถึง จงสูดหายใจเอามันเข้าไปลึกๆ
เราเป็นหนึ่งเดียวกัน
แต่ มันไม่มีหนทางที่เราจะสามารถแบ่งปันทุกสิ่งทุกอย่างเล็กๆ น้อยๆ ได้หมด
ระหว่างเรานั้นไม่มีใครเลยที่รู้จักหยาดน้ำตาของอีกฝ่าย เราต่างก็ผ่านเลยมันไป
แต่เราต่างก็มาอยู่ ณ จุดนี้อีกครั้ง
ฉันไม่สามารถหาชิ้นส่วนต่างๆ ที่ขาดหายไปได้ แต่ว่า
มาไขปริศนานี้ต่อไปกันเถอะ
ฉันรู้ว่าเราจะไม่สามารถเติมเต็มช่องว่างทั้งหมดครบทุกช่อง แต่ก็ไม่เป็นไร
ช่องว่างเหล่านั้น
จากนี้ไป จะเป็นช่องว่าง
ที่เราใช้วาดฝันของเรา
ฉะนั้นมาทำให้มันเป็นจริงเสียยิ่งกว่าเหล่าความฝันที่เราเคยวาดเอาไว้กันเถอะ
เธอสามารถคิดถึงชิ้นส่วนต่างๆ ที่ขาดหายไปและช่องว่างเหล่านั้น
ว่าเป็นลวดลายอะไรสักอย่าง
ดั่งรอยเท้าที่เราฝากเอาไว้เบื้องหลัง
รอยก้าวไปอย่างไม่สม่ำเสมอเหล่านั้น
คือทางเดินที่เราสร้างขึ้นมาด้วยกันจนถึง ณ จุดนี้
ไล่ล่าความฝันต่างๆ ของเรา
ฉะนั้นจงมาก้าวก้าวต่อไปกันในบัดนี้เถอะ
ความฝันของฉันบินออกนอกเส้นทาง
และพุ่งออกไป แฟบลงไปเรื่อยๆ ลงไปเรื่อยๆ
ความคิดแล่นเข้ามาในหัวฉัน ว่ามันอาจจะอันตรธานหายไปเลยก็ได้
แต่ถึงแม้ว่ามันจะอันตรธานหายไป มันก็จะไม่หมดไป
มันมหัศจรรย์แล้ว เพียงแค่ว่าเธอและฉันมีชีวิตอยู่ในช่วงเวลาเดียวกัน
มาๆ มาไปเติมเต็มช่องว่างช่องต่อไปกันเถอะ
พวกเราจะทำให้มันเป็นจริงเสียยิ่งกว่าเหล่าฝันที่เราเคยวาดเอาไว้เสียอีก
No comments:
Post a Comment