Title: 斜陽 Shayou
Artist: Mr.Children
Album: Reflection
「夏が終わる」その気配を
“natsu ga owaru” sono kehai wo
陽射しの弱さで無意識が悟るような
hizashi no yowasa de muishiki ga satoru you na
時の流れ 音をたてぬ速さで
toki no nagare oto wo tatenu hayasa de
様々なものに翳りを与えてゆく
samazama na mono ni kageri wo ataete yuku
心の中にある 青い蒼い空
kokoro no naka ni aru aoi aoi sora
今尚 雲一つなく澄み渡る
imanao kumo hitotsu naku sumiwataru
陽気な声がそこには響いてて
youki na koe ga soko ni wa hibiitete
青空の下 人は集い笑ってる
aozora no shita hito wa tsudoi waratteru
ビルの影が東に伸びて
biru no kage ga higashi ni nobite
家路を辿る人の背中が増えてく
ieji wo tadoru hito no senaka ga fueteku
その営み それぞれの役割を
sono itonami sorezore no yakuwari wo
果たしながら 背負いながら歩いていく
hatashi nagara shoi nagara aruite iku
憂いをおびたオレンジ色の空
urei wo obita orenji-iro no sora
眩しさは消えてもまだ温かい
mabushisa wa kiete mo mada atatakai
懐かしい歌をふと口ずさめば
natsukashii uta wo futo kuchizu sameba
愛しき人の面影がふと浮かび上がる
itoshiki hito no omokage ga futo ukabiagaru
心の中にある 青い蒼い空
kokoro no naka ni aru aoi aoi sora
今尚 雲一つなく澄み渡る
imanao kumo hitotsu naku sumiwataru
その眩しさに また目を細めて
sono mabushisa ni mata me wo hosomete
今日も僕は大空に手を伸ばしてみる
kyou mo boku wa oozora ni te wo nobashite miru
Kanji lyrics & Roumaji lyrics & English Translation from
with edits
-----------------------------------------------------------------------------------
“Summer is over,” my unconsciousness
realizes that sign from the sun's weak rays.
In the flow of time, with soundless speed,
various things fall prey to the shadows.
That blue, blue sky is in my heart;
even now, it's clear without a single cloud.
The cheerful voices echo there.
Beneath the blue sky, man comes together and laughs.
The shadows of buildings extend eastward.
The backs of people going home multiply.
In those lives, they walk
while fulfilling, while carrying their own roles.
The orange sky wears a veil of grief.
Even if its radiance disappears, it's still warm.
When I suddenly hum a nostalgic song,
the faces of those most dear to me suddenly come to mind.
That blue, blue sky is in my heart;
even now, it's clear without a single cloud.
My eyes squint again in that radiance.
Today, too, I reach out my hand towards the sky.
-----------------------------------------------------------------------------------
“ฤดูร้อนสิ้นสุดลงแล้ว,” จิตใต้สำนึกฉัน
รับรู้ถึงสัญญาณนั้นในแสงอันอ่อนล้าของดวงตะวัน
ท่ามกลางกระแสกาลเวลา ด้วยความไวที่ไร้สุ้มเสียง
หลายสิ่งหลายอย่างตกหลุมของความมืดมน
ท้องนภาครามนั้นอยู่ในใจฉัน
แม้ในบัดนี้ มันยังคงสดใสไร้เมฆา
เสียงอันร่าเริงสดใสสะท้อนก้องอยู่ ณ ที่แห่งนั้น
ภายใต้ท้องฟ้า ผู้คนพร้อมใจกันมาเฮฮากัน
เงามืดของสิ่งปลูกสร้างยืดยาวออกไปทางทิศตะวันตก
แผ่นหลังของผู้คนที่มุ่งหน้ากลับบ้านเพิ่มพูนขึ้น
ท่ามกลางชีวิตเหล่านั้น พวกเขาเดินไป
ในขณะที่กำลังทำให้บรรลุเป้าหมาย พวกเขาต่างก็ทำหน้าที่ของตนให้สำเร็จลุล่วง
ท้องฟ้าสีแสดส้มครอบคลุมไปด้วยความเศร้าโศก
ถึงแม้ถ้าความสว่างไสวของมันจะเหือดหายไป มันก็ยังคงอบอุ่น
เวลาที่ฉันจู่ๆ ก็ฮัมบทเพลงอันคุ้นเคยชวนให้หวนคำนึงขึ้นมา
ใบหน้าของผู้คนอันเป็นที่รักที่สุดของฉันจู่ๆ ก็ผุดขึ้นในจิตใจ
ท้องนภาครามนั้นอยู่ในใจฉัน
แม้ในบัดนี้ มันยังคงสดใสไร้เมฆา
ตาของฉันหยีลงเมื่อต้องสู้กับความสว่างไสวนั่น
วันนี้ก็อีกครั้ง ที่ฉันเอื้อมมือออกไปสู่ท้องนภา
No comments:
Post a Comment