Title: Waltz
Artist: Mr.Children
Album: Reflection
「光」「夢」「微笑み」 さようなら
“hikari” “yume” “hohoemi” sayounara
「闇」「絶望」「悲しみ」 こんにちは
“yami” “zetsubou” “kanashimi” konnichiwa
商品に適さぬと はじき落とされて
shouhin ni tekisanu to hajiki otosarete
ベルトコンベヤーからのスカイダイブ
berutokonbeyaa kara no sukaidaibu
一人そしてまた一人 はじかれて
hitori soshite mata hitori hajikarete
繰り返される審査（テスト）に離脱者は増える
kurikaesareru tesuto ni ridatsusha wa fueru
ショーウィンドウに並ぶのは一握りだけ
shoowindoo ni narabu no wa hitonigiri dake
指をくわえて見てるなんか嫌
yubi wo kuwaete miteru nanka iya
いや もしかしたら ここの列の方が
iya moshika shitara koko no retsu no hoo ga
選ばれし人の流れか？
erabare shi hito no nagare ka?
そんな訳ゃない 自分が良く分かってる
sonna wakenai jibun ga yoku wakatteru
嘆いて 泣いて（嘆いて 泣いて）
nageite naite (nageite naite)
疲れて 眠って wow wow wow
tsukarete nemutte wow wow wow
要求に合わせて変えられるスタイル
youkyuu ni awasete kaerareru sutairu
柔軟なとこが長所さ 履歴書のとおり
juunan na toko ga choushosa rireki sho no toori
違う視点で見れば自分がないだけ
chigau shiten de mireba jibun ga nai dake
そこを指摘されりゃ 異論はないや
soko wo shiteki sarerya iron wa nai ya
ワルツに乗せ 悲しき遠吠え
warutsu ni nose kanashiki touboe
地平線を越え 響くがいい
chiheisen wo koe hibiku ga ii
誰も欲しくない 必要としないなら
daremo hoshikunai hitsuyou to shinai nara
耳を塞げ（耳を塞げ）
mimi wo fusage (mimi wo fusage)
繰り返し繰り返し wow wow wow
kurikaeshi kurikaeshi wow wow wow
半透明のドレスで 力なくふらついている
han toumei no doresu de chikara naku furatsuite iru
頭の中の「あきらめ」という名の亡霊
atama no naka no “akirame” to iu na no bourei
そいつを優しく抱きしめて 冷たい体を温めて
soitsu wo yasashiku dakishimete tsumetai karada wo atatamete
朝まで 静かに 踊って
asa made shizuka ni odotte
その後 この手で殺すぜ
sono ato kono te de korosu ze
ワルツに乗せ 悲しき遠吠え
warutsu ni nose kanashiki touboe
地平線を越え 響くがいい
chiheisen wo koe hibiku ga ii
闇の中で虚しく踊れ
yami no naka de munashiku odore
頭揺らして（頭揺らして）
atama yurashite (atama yurashite)
胸を焦がして wow wow
mune wo kogashite wow wow
誰も欲しくない 必要としないなら
daremo hoshikunai hitsuyou to shinai nara
耳を塞げ（耳を塞げ）
mimi wo fusage (mimi wo fusage)
繰り返し繰り返し wow wow wow
kurikaeshi kurikaeshi wow wow wow
Kanji lyrics & Roumaji lyrics & English Translation from
with edits
-----------------------------------------------------------------------------------
“Light,” “dreams,” “smiles,” goodbye.
“Darkness,” “despair,” “grief,” hello.
Deemed unsuitable for commodity, I'm flicked off,
skydiving from the conveyor belt.
Alone and flicked off alone again,
those who withdraw are increasing, repeating the test.
With just a handful lined up at the shop window,
they hold their fingers over their mouths, no.
No, do the chosen ones possibly flow
to the line here?
It's easy to understand ourselves pretty well;
we grieve, we cry (we grieve, we cry),
we get tired, we sleep...
We change our style according to demands.
The most flexible place is the path of personal history.
When we see a different point of view, we're just not ourselves.
There's no objection pointing over there.
A sad howl rides on a waltz,
echoing across the horizon.
We don't want anyone if they aren't necessary.
We cover our ears (cover our ears)
over and over again...
She feebly strolls in a semi-transparent dress
with a ghost named “give up” in her head.
Gently hug him, warm his cold body,
quietly dance until morning,
then kill him with your own hands.
A sad howl rides on a waltz,
echoing across the horizon.
Vainly dancing in the darkness,
I shake my head (shake my head)
as my heart burns...
We don't want anyone if they aren't necessary.
We cover our ears (cover our ears)
over and over again...
-----------------------------------------------------------------------------------
"แสงสว่าง" "ความฝัน" "รอยยิ้ม" ลาก่อน
"ความมืดมน" "ความสิ้นหวัง" "ความเศร้าโศก" สวัสดี
ถูกตัดสินว่าไม่เหมาะที่จะเป็นสินค้า ฉันถูกเขี่ยทิ้ง
พุ่งหลาวลงมาจากสายพาน
โดดเดี่ยว และถูกเขี่ยทิ้งให้โดดเดี่ยวอีกครั้ง
พวกที่ถอนตัวเพิ่มขึ้น ทำบททดสอบซ้ำๆ
กับแค่เพียงหยิบมือเดียวเข้าแถวอยู่ที่หน้าต่างของร้าน
พวกเขาเอานิ้วมืออังอยู่ที่ปาก ไม่
ไม่ เป็นไปได้ไหมที่พวกที่ถูกเลือกจะหลั่งไหล
มายืนเข้าแถวอยู่ตรงนี้?
มันง่ายที่จะเข้าใจตัวเราเองค่อนข้างดี
เราเศร้าเราก็ร้องไห้ (เราเศร้าเราก็ร้องไห้)
เราเหนื่อยเราก็นอน...
เราเปลี่ยนรูปแบบของเราไปตามข้อเรียกร้อง
ที่ๆ ยืดหยุ่นที่สุดก็คือเส้นทางของประวัติส่วนตัว
เวลาที่เรามีความคิดเห็นที่แตกต่างไปจากเดิม ก็เป็นเพราะว่าเราไม่เป็นตัวของตัวเอง
ไม่มีความเห็นที่แตกต่างอยู่ตรงนั้น
เสียงหอนอันเศร้าสร้อยควบคู่ไปกับจังหวะวอลทซ์
สะท้อนก้องกังวานไปสู่เส้นขอบฟ้า
เราไม่ต้องการใครก็ตามที่ไม่มีความจำเป็นับเรา
เราอุดหูเรา (อุดหูเรา)
ครั้งแล้วครั้งเล่า...
หล่อนเดินช้าๆ ไปอย่างอ่อนแรงในชุดกระโปรงที่โปร่งบาง
กับวิญญาณที่เรียกว่า"การยอมแพ้"ในหัว
ค่อยๆ กอดเขาไว้ ทำให้ร่างกายที่เย็นชาของเขาอบอุ่นขึ้น
เต้นรำไปอย่างเงียบๆ ไปจนเช้า
แล้วฆ่าเขาลงด้วยมือของเธอเอง
เสียงหอนอันเศร้าสร้อยควบคู่ไปกับจังหวะวอลทซ์
สะท้อนก้องกังวานไปสู่เส้นขอบฟ้า
เต้นรำไปอย่างอวดดีท่ามกลางความมืดมิด
ฉันส่ายหัว (ส่ายหัว)
ขณะที่ใจฉันลุกไหม้...
เราไม่ต้องการใครก็ตามที่ไม่มีความจำเป็นับเรา
เราอุดหูเรา (อุดหูเรา)
ครั้งแล้วครั้งเล่า...
No comments:
Post a Comment