Title: 蜘蛛の糸 Kumo no Ito
Artist: Mr.Children
Album: Reflection
心は今 あらゆる可能性を網羅して
kokoro wa ima arayuru kanou sei wo moura shite
君へと向かう か細い糸を選んだ
kimi e to mukau kabosoi ito wo eran da
それは蜘蛛の巣 或いは
sore wa kumo no su aruiwa
罠に誘う澄んだ糸
wana ni sasou sun da ito
体中に纏い死ん
karada chuu ni matoishin
だとしても本望
da toshite mo honmou
荒れ茂る木々の暗がりで
areshigeru kigi no kuragari de
夜露の滴に濡れて煌めく
yotsuyu no shizuku ni nurete kirameku
その美しき糸を
sono utsukushiki ito wo
指で触れるよ
yubi de fureru yo
この想いを闇雲に振りほどこうとして
kono omoi wo yamikumo ni furihodokou toshite
でも出来なくて余計にきつく絡まるだけ
demo deki nakute yokei ni kitsuku karamaru dake
恋の終わりの虚しさを
koi no owari no munashisa wo
君だって知っているだろうさ
kimi datte shitte iru darou sa
それなのに物怖じしない強さに惹かれてくよ
sore na noni monooji shinai tsuyosa ni hikareteku yo
退屈な日々の暗がりで
taikutsu na hibi no kuragari de
月光に照らされ揺れる 踊るように
gekkou ni terasare yureru odoru you ni
その怪しい光に
sono ayashii hikari ni
目がくらむよ
me ga kuramu yo
君という無二の糸を
kimi toyuu muni no ito wo
引き寄せるよ
hikiyoseru yo
Kanji lyrics & Roumaji lyrics & English Translation from
with edits
-----------------------------------------------------------------------------------
Now my heart is comprehending every possibility.
I chose this slender thread that faces you.
That is a spiderweb; or, a transparent thread
that lured me into a trap.
Even if they wrapped my body in it
after I died, I'd be satisfied.
In the darkness of the trees that's stormy and rampant,
sparkling wet from the dew drops,
my fingers can feel
that beautiful thread.
I'd untie myself from these reckless feelings,
but I can't, I'm way too intensely tangled.
I'm sure that even you know
the emptiness of the end of love.
And yet, your resolve to not be cowardly attracts me.
In the darkness of boring days,
the moonlight illuminates it so I can dance.
That dubious light
dazzles my eyes.
I tug on that matchless thread
called “you.”
-----------------------------------------------------------------------------------
บัดนี้ใจฉันกำลังทำความเข้าใจกับทุกๆ ความเป็นไปได้
ฉันเลือกเส้นใยบางๆ นี้ที่หันไปทางเธอ
นั่นเป็นใยแมงมุม หรือว่าด้ายใสๆ
ที่ล่อฉันเข้ามาติดกับ
ถึงแม้ถ้ามันห่อหุ้มร่างกายฉันเอาไว้
หลังจากที่ฉันตายแล้วฉันก็จะพึงพอใจ
ในความมืดมิดของต้นไม้ รุนแรงและสับสนวุ่นวาย
แฉะจนเป็นประกายระยิบระยับจากหยาดน้ำค้าง
นิ้วของฉันสัมผัสได้ถึง
ด้ายอันงดงามนั่น
ฉันอยากจะแก้มัดตนเองออกจากความรู้สึกที่ปราศจากการไตร่ตรองเหล่านี้
แต่ก็ทำไม่ได้ ฉันถูกพันจนยุ่งเหยิงเกินไป
ฉันมั่นใจว่าแม้แต่เธอก็รู้ถึง
ความว่างเปล่าเมื่อรักจบลง
และถึงกระนั้น เธอก็ตกลงใจที่ไม่สนใจฉันอย่างขี้ขลาด
ในความมืดมิดของวันอันแสนจะน่าเบื่อ
แสงจันทร์ส่องลงมาเพื่อที่ฉันจะเต้นรำได้
แสงที่คลุมเครือนั่น
ทำให้ตาฉันพร่ามัว
ฉันดึงด้ายที่ไม่มีสิ่งใดจะมาเปรียบเทียบได้
ที่เรียกว่า"เธอ"
No comments:
Post a Comment