Title: 道しるべ Michishirube
Artist: EXILE ATSUSHI
Album: TRADITIONAL BEST
君が歩く道を 未来が歩く
Kimi ga aruku michi wo mirai ga aruku
僕が歩く道は 小さな道しるべ
boku ga aruku michi wa chiisana michishirube
知らず知らずに つないでいた糸も
shira zu shira zu ni tsunai de i ta ito mo
気づけば遙か長い 歴史となり
kizuke ba haruka nagai rekishi to nari
いつの日にか 訪れる幸せ その日を待つ
itsu no hi ni ka otozureru shiawase sono hi wo matsu
人は誰も痛みを 抱えて歩く
hito wa dare mo itami wo kakae te aruku
言葉足らず時に 分かり合えずに
kotoba tarazu toki ni wakariaezu ni
悲しいことでさえも 傷つけたことも
kanashii koto de sae mo kizutsuke ta koto mo
気づけば遙か遠い 過去の学び
kizuke ba haruka tooi kako no manabi
明日この身にたえても
ashita kono mi ni taete mo
悔やまぬ生き方をする
kuyama nu ikikata wo suru
知らず知らずにつないでいた糸も
shirazu shira zu ni tsunai de ita ito mo
気づけば遙か長い 歴史となり
kizuke ba haruka nagai rekishi to nari
いつの日にか 訪れる幸せ その日を待つ
itsu no hi ni ka otozureru shiawase sono hi wo matsu
Kanji & Roumaji lyrics and English translation from
http://kashigasa.com/exile-atsushi-michishirube-lyrics/
Credit: kashigasa.com
with edits.
-----------------------------------------------------
Your future lies on the path you walk
The path I walk, is by a small guidepost
Unknowingly, our connected threads as well
Before we knew it, have long become distant history
One day, I will be visited by happiness, I await that day
Everyone bears pain and walks on
And when they fall short of words, they don't share those feelings
The sorrows, and the pains I felt
Before I realized it, they were lessons of the past
Tomorrow, I'll endure everything with this body
And live an unregrettable life
Unknowingly, our connected threads as well
Before we knew it, have long become distant history
One day, I will be visited by happiness, I await that day
-----------------------------------------------------
อนาคตของเธอขึ้นอยู่กับเส้นทางที่เธอเดินไป
เส้นทางที่ฉันเดินไปนั้นอยู่ข้าง ๆ ป้ายบอกทางเล็ก ๆ
โดยไม่ทันรู้ตัว สายใยที่เชื่อมเราเข้าไว้ด้วยกันก็ด้วย
ก่อนที่เราจะทันรู้ตัว มันได้กลายไปเป็นอดีตไปนานแล้ว
สักวัน ความสุขจะมากลับเยือน ฉันเฝ้ารอคอยวันนั้น
ทุก ๆ คนต่างก็แบกรับความเจ็บปวดเอาไว้แล้วก็เดินต่อไป
และในเวลาที่พวกเขาไม่รู้จะพูดออกมาเช่นไรดี พวกเขาก็ไม่บอกความรู้สึกเหล่านั้นให้คนอื่นรับรู้
ความเศร้าและความเจ็บปวดที่ฉันสัมผัส
ก่อนที่ฉันจะรู้ตัว มันก็ได้กลายไปเป็นบทเรียนแห่งอดีต
พรุ่งนี้ ฉันจะอดทนกับทุก ๆ สิ่งด้วยกายนี้
แล้วจะใช้ชีวิตไปอย่างไม่มาเสียดายภายหลัง
โดยไม่ทันรู้ตัว สายใยที่เชื่อมเราเข้าไว้ด้วยกันก็ด้วย
ก่อนที่เราจะทันรู้ตัว มันได้กลายไปเป็นอดีตไปนานแล้ว
สักวัน ความสุขจะมากลับเยือน ฉันเฝ้ารอคอยวันนั้น
No comments:
Post a Comment