Search This Blog

01/05/2020

コブクロ KOBUKURO - Bell - YELL~エール~ / Bell [S]


Title: Bell
Artist: コブクロ KOBUKURO
Album: YELL~エール~ / Bell [S]

それでも電車は走り出す…
Sore demo densha wa hashiridasu...

ただ そこには何もなかった
Tada soko ni wa nanimo nakatta
明日にはもう 新しい町で
Ashita ni wa mou atarashii machi de
また全てが始まる前に
Mata subete ga hajimaru mae ni
伝えたい このムネの想い
Tsutaetai kono mune no omoi
ふるえる指で押した
Furueru yubi de oshita
最後のダイヤルの
saigo no daiyaru no
向こう側で君の声もふるえてた
Mukou gawa de kimi no koe mo furueteta

それでも電車は走り出す
Sore demo densha wa hashiridasu
扉ひらく音聞くたび迷っても
Tobira hiraku oto kiku tabi mayottemo
それでも電車は走り出す…
Sore demo densha wa hashiridasu...

今すべてを忘れることが
Ima subete wo wasureru koto ga
できるなら このムネをさいて
Dekiru nara kono mune wo saite
君という存在を忘れることが
Kimi to iu sonzai wo wasureru koto ga
できるのだろうか?
Dekiru no darou ka?
心はやり場もなく 誰かをキズつけて
Kokoro wa yariba mo naku dareka wo kizu tsukete
見えない自分の心に 背を向けた
Mienai jibun no kokoro ni se wo muketa

それでも消えないこの想い
Sore demo kienai kono omoi
1枚きり 君の写真 捨てたけど
Ichimai kiri kimi no shashin suteta kedo
それでも消えないこの想い…
Sore demo kienai kono omoi...

「あなたの心が変わってないのなら
"Anata no kokoro ga kawattenai no nara
駅で待ってます。」と手紙に想いたくし
Eki de mattemasu" to tegami ni omoi takushi
最後の電車が静かにホームへと
Saigo no densha ga shizuka ni hoomu e to
すくむ足のりこませ 君だけを探す
Sukumu ashi norikomase kimi dake wo sagasu
僕の耳に 聞こえたのは…
Boku no mimi ni kikoeta no wa...
発車のベル
Hassha no beru

それでも電車は走り出す
Sore demo densha wa hashiridasu
扉開く音聞くたび 迷っても
Tobira hiraku oto kiku tabi mayottemo
それでも 消えないこの想い
Sore demo kienai kono omoi
1枚きり 君の写真 捨てたけど
Ichimai kiri kimi no shashin suteta kedo
それでも電車は走り出す…
Sore demo densha wa hashiridasu...

Kanji lyrics from
http://j-lyric.net/artist/a000656/l004437.html
Roumaji lyrics and English translation from
http://www.megchan.com/lyrics/index.php?title=Kobukuro/Bell
with edits

-----------------------------------------------------

And still the train runs...

There was just nothing there
Before everything begins again
Tomorrow in a new town
I want to tell you the feelings in my heart
I dialled your number with trembling fingers for the last time
And on the other end of the line your voice trembled too

And still the train runs
Even if I hesitate whenever I hear the sound of the doors opening
And still the train runs...

If I could forget everything now
Could I break open this heart of mine
And forget
All about you?
With no refuge, hearts hurt others
I couldn't see my own heart so I turned my back on it

And still this feelings won't disappear
Though I threw away the one photo I had of you
And still this feelings won't disappear...

"If your heart hasn't changed
I'll wait at the station," I wrote in a letter
And when the last train pulled up to the platform
I got on with cramped legs and looked for you
But what my ears heard...
Was the departure bell

And still the train runs
Even if I hesitate whenever I hear the sound of the doors opening
And still this feelings won't disappear
Though I threw away the one photo I had of you
And still the train runs...

-----------------------------------------------------

และรถไฟก็ยังคงวิ่งต่อไป...

ไม่มีอะไรอยู่เลย
ก่อนที่ทุกสิ่งจะเริ่มต้นใหม่
พรุ่งนี้ในเมืองแห่งใหม่
ฉันอยากจะบอกเธอ เรื่องความรู้สึกต่าง ๆ ที่ฉันมีอยู่ในใจฉัน
ฉันกดเบอร์เธอ ด้วยนิ้วที่กำลังสั่นอยู่ของฉันเป็นครั้งสุดท้าย
และอีกด้านนึงของสาย เสียงขงเธอก็กำลังสั่นอยู่ด้วย

และรถไฟก็ยังคงวิ่งต่อไป...
ถึงแม้ว่าฉันจะลังเลทุก ๆ ครั้งที่ฉันได้ยินเสียงประตูเปิด
และรถไฟก็ยังคงวิ่งต่อไป...

ถ้าฉันจะลืมทุกอย่างเสียตอนนี้
ฉันจะทะลวงเปิดใจของฉันนี้ออกได้หรือไม่
แล้วก็ลืม
ทุกเรื่องเกี่ยวกับเธอเสีย?
โดยไม่เหลือที่ให้หลบหลีก หัวใจมันทำร้ายคนอื่น
ฉันอาจเห็นใจของตนเองได้ ฉะนั้นฉันก็เลยหันหลังให้กับมันเสีย

แล้วถึงกระนั้น ความรู้สึกเหล่านี้มันก็ยังไม่เลือนหายไป
ถึงฉันจะโยนรูปเธอใบเดียวที่ฉันมีทิ้งไป
แล้วถึงกระนั้น ความรู้สึกเหล่านี้มันก็ยังไม่เลือนหายไป...

"หากใจเธอยังไม่ได้เปลี่ยนแปลงไป
ฉันจะคอยเธอที่ตรงสถานี" ฉันเขียนในจดหมาย
แล้วเมื่อรถไฟขบวนสุดท้ายจอดเทียบชานชลา
ฉันก็เดินขึ้นไปด้วยขาที่เป็นตะคริว แล้วก็มองหาเธอ
แต่สิ่งที่ได้ยิน...
คือเสียงระฆังเตือนการออกรถ

และรถไฟก็ยังคงวิ่งต่อไป...
ถึงแม้ว่าฉันจะลังเลทุก ๆ ครั้งที่ฉันได้ยินเสียงประตูเปิด
ถึงกระนั้น ความรู้สึกเหล่านี้มันก็ยังไม่เลือนหายไป
ถึงฉันจะโยนรูปเธอใบเดียวที่ฉันมีทิ้งไป
และรถไฟก็ยังคงวิ่งต่อไป...

No comments: