Title: 宝石になった日 Houseki ni Natta Hi
Artist: BUMP OF CHICKEN
Album: Butterflies
夕立が屋根を叩いた唄
yuudachi ga yane wo tataita uta
窓の外で世界を洗った
mado no soto de sekai wo aratta
掌にはなんにもない
tenohira ni wa nannimonai
ただなんとなく眺めて何分
tada nantonaku nagamete nanfun
君は夜の空を切り裂いて
kimi wa yoru no sora wo kirisaite
僕を照らし出した稲妻
boku wo terashidashita inazuma
あまりにも強く輝き
amarini mo tsuyoku kagayaki
瞬きの中に消えていった
mabataki no naka ni kiete itta
あとどれくらいしたら普通に戻るんだろう
ato dore kurai shitara futsuu ni modorun darou
時計の音に運ばれていく
tokei no oto ni hakobarete iku
あの温もりが 何度も聴いた声が
ano nukumori ga nando mo kiita koe ga
君がいた事が 宝石になった日
kimi ga itakoto ga houseki ni natta hi
忘れたように 笑っていても
wasureta you ni waratte ite mo
涙越えても ずっと夢に見る
namida koete mo zutto yume ni miru
太陽は何も知らない顔
taiyou wa nanimo shiranai kao
完璧な朝を連れてくる
kanpeki na asa wo tsurete kuru
丸めた背中で隠して
marumeta senaka de kakushite
冴えない顔 余計なお世話
saenai kao yokei na osewa
出来る事はあんまりないけど
dekiru koto wa anmarinai kedo
全くないわけでもないから
mattakunai wake demo nai kara
全自動で続く日常をなんとなく
zenjidou de tsuzuku nichijou wo nantonaku
でも止めないよ
demo tomenai yo
出来るだけ先の未来まで見届けるよ
dekiru dake saki no mirai made mitodokeru yo
出来るだけ先に運んでいくよ
dekiru dake saki ni hakon de iku yo
こんなに寂しいから 大丈夫だと思う
konna ni sabishii kara daijoubu da to omou
時間に負けない 寂しさがあるから
jikan ni makenai sabishisa ga aru kara
振り返らないから 見ていてほしい
furikaeranai kara mite ite hoshii
強くはないけど 弱くもないから
tsuyoku wa nai kedo yowaku mo nai kara
瞬きの中 消えた稲妻
mabataki no naka kieta inazuma
雨が流した 君の足跡
ame ga nagashita kimi no ashiato
瞬きの中 掌の下
mabataki no naka tenohira no shita
言葉の隙間 残る君の足跡
kotoba no sukima nokoru kimi no ashiato
増えていく 君の知らない世界
fuete iku kimi no shiranai sekai
増えていく 君を知らない世界
fuete iku kimi wo shiranai sekai
君の知っている僕は 会いたいよ
kimi no shitte iru boku wa aitai yo
ひとりじゃないとか 思えない日もある
hitori ja nai toka omoenai hi mo aru
やっぱり大きな 寂しさがあるから
yappari ookina sabishisa ga aru kara
応えがなくても 名前を呼ぶよ
kotae ga nakute mo namae wo yobu yo
空気を撫でたよ 君の形に
kuuki wo nadeta yo kimi no katachi ni
あの温もりが 何度も聴いた声が
ano nukumori ga nando mo kiita koe ga
君がいた事が 宝石になった日
kimi ga itakoto ga houseki ni natta hi
忘れないから 笑っていける
wasurenai kara waratte ikeru
涙越えても ずっと君といる
namida koete mo zutto kimi to iru
君がいた事が 宝石になった日
kimi ga itakoto ga houseki ni natta hi
Kanji lyrics & Roumaji lyrics & English translation from
with edits
-----------------------------------------------------
The song of an evening shower hitting the roof
washed away the world outside my window.
There is nothing in the palm of my hand,
but I'm somehow looking anyway.
The lightning strike when you
tore open the night sky illuminated me,
and you vanished in the flash
of its too powerful radiance.
I wonder how long it will be until I return to normal.
I'm being carried by the sound of the ticking clock.
That warmth, the voice I heard many times,
those days when you were here became jewels.
Even if I'm laughing so that I could forget,
even if I exceed the tears, I'll always be dreaming.
The sun brings a perfect morning
to your face which knows nothing.
Hidden by my hunched back,
my unclear face isn't your concern.
There isn't much I can do,
but that's hardly a reason.
The fully-automatic days continue onward,
but I somehow don't stop.
I'll see it through till the future ahead, as much as I can.
I'll carry it on ahead, as much as I can.
Because I'm so lonely, I think I'm okay.
I won't lose to time, because there is loneliness.
Because you won't look back, I want you to look,
because though I'm not strong, I'm not weak, either.
The lightning disappeared in a flash,
as the rain washed away your footprints.
In the palm of my hand, in a flash,
your footprints were left in the gaps between words.
Your unknown world is expanding.
My world that doesn't know you is expanding.
You know me, I want to see you.
There are days when I can't think "I'm not alone,"
because there is a huge loneliness.
I call out your name, even if there's no reply,
and your form brushed the air.
That warmth, the voice I heard many times,
those days became jewels when you were here.
I can keep laughing, because I won't forget.
Even if I exceed the tears, I'll always be with you.
Those days when you were here became jewels.
-----------------------------------------------------
บทเพลงของสายฝนยามบ่ายตกกระทบหลังคา
ชะล้างโลกข้างนอกหน้าต่างของฉันออกไป
ไม่มีอะไรอยู่ในฝ่ามือของฉัน
แต่ฉันก็กำลังจ้องมองมันอยู่ดี
สายฟ้าที่ฟาดตกลงมาเวลาที่เธอ
แหวกม่านราตรีเข้ามานั้น สาดแสงลงมายังตัวฉัน
แล้วเธอก็หายวับไป
ในความสว่างเจิดจ้าบาดตาเกินไปของมัน
ฉันสงสัยว่าจะนานแค่ไหนกว่าที่ฉันจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม
ฉันกำลังลอยไปกับเสียงของนาฬิกาที่กำลังเดินไป
ความอบอุ่นนั่น สุ้มเสียงที่ฉันเคยได้ยินมาหลายครั้งแล้ว
วันเหล่านั้นที่เธอเคยอยู่ที่นี่ กลายเป็นมีค่าดังเพชรพลอย
ถึงแม้ถ้าฉันจะกำลังหัวเราะออกมาเพื่อที่จะได้ลืมมันไป
ถึงแม้ถ้ามันเลยจะเวลาที่ฉันจะหลั่งน้ำตาไปแล้วก็ตาม ฉันจะยังคงฝันต่อไป
ดวงตะวันนำพามาซึ่งรุ่งอรุณที่สมบูรณ์แบบ
สู่ใบหน้าของเธอที่ไม่รู้สิ่งใด ๆ เลย
ปกปิดไปโดยแผ่นหลังที่โค้งงอของฉัน
ใบหน้าอันคลุมเคลือของฉันไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ
ไม่มีอะไรที่ฉันสามารถทำได้มากนัก
แต่นั่นมันไม่ใช่ข้ออ้าง
วันคืนยังคงเดินหน้าไปอย่างอัตโนมัติ
แล้วฉันเองก็ไม่หยุด
ฉันจะทำมันไปให้ตลอดรอดฝั่งจนถึงอนาคตข้างหน้า เท่าที่ฉันจะทำได้
ฉันจะไปต่อไปข้างหน้า เท่าที่ฉันจะทำได้
เพราะว่าฉันช่างเหงาเหลือเกิน ฉันคิดว่าฉันจะไม่เป็นไร
ฉันจะไม่เสียเวลาไป เพียงเพราะว่ามีความเหงาใจ
เพราะว่าเธอจะไม่หันหลังกลับมามอง ฉันถึงได้อยากให้เธอมอง
เพราะว่าถึงฉันจะไม่ได้แข็งแกร่ง แต่ฉันก็ไม่ได้อ่อนแอนะ
สายฟ้าหายวับไปในทันใด
ในขณะที่สายฝนชะล้างรอยเท้าของเธอหายไป
ในฝ่ามือของฉัน ทันใดนั้น
รอยเท้าของเธอก็ถูกทิ้งเอาไว้ในระหว่างคำพูด
โลกที่เธอไม่รู้จักกำลังแผ่ขยายออกไป
โลกที่ไม่รู้จักเธอของฉันกำลังแผ่ขยายออกไป
เธอรู้จักฉันดี ฉันอยากจะพบเธอ
มีวันที่ฉันไม่สามารถคิดได้ว่า"ฉันไม่ได้อยู่ตามลำพัง"
เพราะว่าความเหงาที่ใหญ่โตนั่น
ฉันเรียกชื่อเธอออกไป ถึงแม้จะไม่มีเสียงขานรับ
กับการปรากฏตัวของเธอกลางอากาศ
ความอบอุ่นนั่น ซุ่มเสียงที่ฉันเคยได้ยินมาหลายครั้งแล้ว
วันเหล่านั้นที่เธอเคยอยู่ที่นี่ กลายเป็นมีค่าดังเพชรพลอย
ฉันยังคงสามารถหัวเราะออกมาได้เพราะว่าฉันจะไม่ลืมมัน
ถึงแม้ถ้ามันจะเลยเวลาที่ฉันจะหลั่งน้ำตาไปแล้วก็ตาม ฉันจะยังคงอยู่กับเธอเสมอ
วันเหล่านั้นที่เธอเคยอยู่ที่นี่ กลายเป็นมีค่าดังเพชรพลอย
No comments:
Post a Comment