Title: ファイター Fighter
Artist: BUMP OF CHICKEN
Album: Butterflies
気付いたらもう嵐の中で
Kitsuitara mou arashi no naka de
帰り道がわからなくなっていた
Kaerimichi ga wakaranakunatteita
記憶の匂いばかり詰めた
Kioku no nioi bakari tsumeta
空っぽの鞄をぎゅっと抱えて
Karappo no kaban wo kyutto kakaete
時を奪う雨と風の中で
Toki wo ubau ame to arashi no naka de
見えなくなって聞こえなくなってしまった
Mienakunatte kikoenakunatteshimatta
体だけが自動で働いて
Karada dake ga jidou de hataraite
泣きそうな胸を必死で庇って
Nakisou na mune wo hisshi de kabatte
止まったら消えてしまいそうだから
Tomattara kieteshimaisou dakara
痛みとあわせて心も隠して
Itami to awasete kokoro mo kakushite
振り返ったら吸い込まれそうだから
Furikaettara suikomaresou dakara
今を繰り返す 臆病な爪と牙
Ima wo kurikaesu okubyou na tsume to kiba
ここにいるためだけに
Koko ni iru tame dake ni
命の全部が叫んでいる
Inochi no zenbu ga sakendeiru
涙で出来た思いが
Namida de dekita omoi ga
この呼吸を繋ぐ力になる
Kono koukyuu wo tsunagu chikara ni naru
いくつもなくなったあとに
Ikutsu mo nakunatta ato ni
強く残った ひとつ残った
Tsuyoku nokotta hitotsu nokotta
その声は流れ星のように
Sono koe wa nagareboshi no you ni
次々に耳に飛び込んでは光って
Tsugitsugi ni mimi ni tobikonde wa hikatte
魚のように集まりだして
Sakana no you ni atsumaridashite
冷たかった胸に陽だまりが出来た
Tsumekatta mune ni hidamari ga dekita
オーロラが広がっているって知った
O-rora ga hirogatteiru tte shitta
ふと足もとの虫と目が合って笑った
Futo ashi moto no mushi to me ga atte waratta
自分のじゃない足音と会った
Jibun no janai ashioto to atta
全てその声が見せてくれた
Subete sono koe ga misetekureta
普通の触れ方を知らないから
futsuu no furekata wo shiranai kara
戸惑っていたら触れてくれた手に
tomadotteitara furetekureta te ni
どれだけ夜をくぐり抜けても
dore dake yoru wo kugurinukete mo
ずっと冷めないままの熱が 脈を打つ
zutto samenai mama no netsu ga, myaku wo utsu
君がいるそれだけで
kimi ga iru sore dake de
命の全部が輝く
inochi no zenbu ga kagayaku
凍りついた心に
kooritsuita kokoro ni
その鼓動が響き火を灯す
sono kodou ga hibiki hi wo tomosu
わからないままでも側に
wakaranai mama de mo soba ni
君の側に 一番近くに
kimi no soba ni ichiban chikaku ni
空っぽの鞄は空っぽで
karappo no kaban wa karappo de
愛しい重さを増やしていく
itoshii omosa wo fuyashiteiku
重くなる度怖くなった
omokunaru tabi kowakunatta
潰さないように抱きしめた
tsubusanai youni dakishimeta
掴むよ 掴んでくれた手を
tsukamu yo tsukandekureta te wo
闇を切り裂け 臆病な爪と牙
yami wo kirisake okubyou na tsume to kiba
ここにいるためだけに
koko ni iru tame dake ni
命の全部が叫んでいる
inochi no zenbu ga sakendeiru
ちゃんと守れるように
chanto mamoreru you ni
作られた体で生まれたよ
tsukurareta karada de umareta yo
涙超えた言葉が
namida koeta kotoba ga
その鼓動から届き勇気になる
sono kodou kara todoki yuuki ni naru
君がいるそれだけで
kimi ga iru sore dake de
ああ まだ温かい
ah-a mada atatakai
いくつもなくなったあとに
ikutsu mo nakunatta ato ni
強く残った ひとつ残った
tsuyoku nokotta hitotsu nokotta
離れない いつでも側に
hanarenai itsu de mo soba ni
僕の中に 一番近くに
boku no naka ni ichiban chikakuni
Kanji lyrics & Roumaji lyrics & English translation from
with edits
-----------------------------------------------------
when I realised, I was already in the storm
having lost my way home
only the scent of memories remained
in this empty bag that I hold so tightly.
in the rain and wind that draws away time
I became unable to see- to hear.
body moves on its own
frantically covering this seemingly crying heart
if it stops it will completely disappear
combined with pain, hiding my heart
If I look back, I’ll probably be drawn in.
repeating this moment. Timid claws and fangs.
because you are here and only that,
everything in life calls out.
memories made by tears
becomes a power to connect this breath
even after a lot where lost
it’s left strong, left alone.
that voice, like a shooting star,
one by one, enters the ears and sparkles.
gathering like a school of fish
to the cold depths of the heart, the sun made its way
I knew that the aurora was expanding
for an instant, my eyes met with a beetle beside my feet and I laughed.
met the sound of footsteps not my own.
that voice, showed me everything
Because I don’t know how one normally touches,
confusingly, in the hand you touched
no matter how many nights slips through
this never faltering heat, pulsates.
because you are here, and only that.
everything in my life glows.
in this frozen heart,
your heartbeat resonates and lights a fire.
even unknowingly alongside,
by your side, closest.
My empty bag, still empty
increasing the sweet heaviness
the heavier it gets, the more afraid i got
Holding it softly so it won’t break.
I’ll hold it, the hand that once held mine,
Rip the darkness. Timid claws and fangs.
because you are here and only that,
everything in life calls out
In a body able to protect you
I was born.
words that has surpassed tears
reached from that hartbeat, to become courage.
You are here, and only because of that,
a-ah still warm
even after a lot where lost,
it’s left strong, left alone
I will never leave you, always by your side
inside me, closest to me
-----------------------------------------------------
เมื่อฉันรู้สึกตัว ฉันก็อยู่ท่ามกลางพายุแล้ว
จากที่หลงทางกลับบ้าน
มีเพียงกลิ่นอายของความทรงจำหลงเหลืออยู่
ในความว่างเปล่าของกระเป๋าใบนี้ที่ฉันกอดเอาไว้เสียแน่น
ท่ามกลางสายฝนและพายุที่กลืนกินกระแสเวลาไป
ฉันไม่อาจเห็นและได้ยินใด ๆ
ร่างกายเคลื่อนไหวโดยตัวมันเอง
ปกป้องใจที่ดูเหมือนกำลังร้องไห้อยู่นี้อย่างลนลาน
ถ้ามันหยุดลง มันจะหายไปหมด
ปกปิดใจและความเจ็บปวดเอาไว้
ถ้าฉันหันกลับไป ฉันก็จะถูกดึงดูดเข้าไป
วนช่วงเวลานี้ซ้ำ ๆ อยู่อย่างนี้ เขี้ยวเล็บอันขี้ขลาด
เพียงเพื่อที่จะอยู่ตรงนี้เท่านั้น
ทุกสิ่งทุกอย่างของชีวิตกำลังกรีดร้องออกไป
ความทรงจำที่เกิดขึ้นมาจากน้ำตา
กลายมาเป็นพลังที่จะเชื่อมต่อลมหายใจนี้
หลังจากการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่
มันก็ยังคงหลงเหลืออยู่อย่างแข็งแกร่ง แต่เพียงผู้เดียว
เสียงนั้น ดั่งดาวตก
ทีละอันละอัน เข้าไปในหูแล้วก็เปล่งประกายออกมา
เกาะกลุ่มกันดั่งหมู่มัจฉา
สู่เบื้องลึกอันหนาวเหน็บของใจ ดวงตะวันคล้อยเคลื่อนไป
ฉันรู้ว่าแสงอรุณอันเรืองรองมันกำลังขยายออกไป
ชั่วขณะ ตาของฉันก็มาหยุดอยู่ที่แมลงปีกแข็งแทบเท้าฉัน แล้วฉันก็หัวเราะออกมา
พบกับเสียงฝีเท้าที่ไม่ใช่ของฉัน
เสียงนั้น บอกฉันทุกสิ่ง
เพราะว่าฉันไม่รู้ว่าปกติแล้วสัมผัสกันอย่างไร
ด้วยความสับสน กับมือที่เธอสัมผัส
ไม่ว่าจะผ่านไปสักกี่คืน
ความเร่าร้อนที่ไม่เปลี่ยนแปรนี้สั่นระรัว
เธออยู่ตรงนี้ และเพียงเพราะว่าเธออยู่ตรงนี้
ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของฉันจึงสว่างไสว
ภายในใจที่เป็นน้ำแข็งนี้
จังหวะเต้นของใจเธอสะท้อนก้องและจุดไฟขึ้นมา
แม้จะไม่รู้ตัวว่าเคียงข้างกัน
ข้าง ๆ เธอ สุดใกล้ชิด
กระเป๋าที่ว่างเปล่าของฉันก็ยังคงว่างเปล่า
เพิ่มพูนน้ำหนักความน่ารัก
ยิ่งหนักขึ้นเท่าไหร่ฉันยิ่งหวาดกลัว
กอดมันไว้อย่างทะนุถนอมเพื่อที่มันจะได้ไม่แตกสลาย
ฉันจะกุมมันเอาไว้ มือที่เคยกุมมือของฉันเอาไว้
ฉีกความมืดมิดออกไป เขี้ยวเล็บอันขี้ขลาด
เธออยู่ตรงนี้ และเพียงเพราะว่าเธออยู่ตรงนี้
ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตก็ร้องเรียก
ในร่างกายที่สามารถปกป้องเธอได้
ฉันก็ถือกำเนิดขึ้นมา
คำพูดที่หยุดน้ำตาเอาไว้
เอื้อมออกมาจากจังหวะเต้นของหัวใจนั้น เพื่อกลายมาเป็นความกล้าหาญ
เธออยู่ตรงนี้ และเพียงเพราะว่าเธออยู่ตรงนี้
อ่ะ อ้า ยังคงอบอุ่นอยู่
หลังจากการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่
มันก็ยังคงหลงเหลืออยู่อย่างแข็งแกร่ง แต่เพียงผู้เดียว
ฉันจะไม่มีวันทิ้งเธอ อยู่เคียงข้างเธอตลอดไป
ในกายฉันนี่ ใกล้ชิดฉันที่สุด
No comments:
Post a Comment