Title: 友達の唄 Tomodachi no Uta
Artist: BUMP OF CHICKEN
Album: RAY
Please view the roumaji lyrics and English translation from
Translation credit: http://bumpawesomeenglish.blogspot.com/2010/11/blog-post.html
with edits
-----------------------------------------------------
By the time you've grown big there will many rainy days
And you'll probably forget that one time we got rained on together
It was a roundabout way, but we somehow became friends
It'll be all right if you can recall our farewell
Your cold, empty hand grasped mine for the first time
In the vanishing time you pulled me along, running, searching for a road home
I'm crying now, but inside your memories
please remember how I was with you, smiling that same smile, whenever you can
I'm kind because I'm a coward, so I never got angry once
But what you gave me that one time--- your trembling voice
In a sky I don't know, the first star --- The day I solved the riddle
I found it --- the very warm thing. It's a sign that will never disappear.
That time I was lost and afraid by myself, I noticed a light within my heart
Turns out that you were still so close by, and came flying to me despite the darkness
I'm crying now, but inside your memories
you'll surely remember how I was with you, smiling that same smile
I won't forget until we meet again, that place you were inside my heart
Because I want to teach you how you smiled with me there
While I believed in you --- while we can't meet --- I'm gradually going to become an adult
But I'll still be smiling with you, and we'll stay friends forever.
-----------------------------------------------------
กว่าที่เธอจะโตก็จะมีวันที่ฝนพรำหลายต่อหลายวัน
และเธอก็คงจะลืมคราหนึ่งครานั้นที่เราเคยเปียกปอนไปด้วยกันไปแล้ว
มันค่อนข้างอ้อมแต่สุดท้ายเราก็เป็นเพื่อนกัน
มันจะไม่เป็นไรถ้าเธอจะจำการอำลาจากของเราได้
มือที่เย็นและว่างเปล่าของเธอจับมือของฉันเป็นครั้งแรก
ในช่วงเวลาที่กำลังจะหมดไป เธอจับมือฉันไว้แล้ววิ่งออกไปหาทางกลับบ้าน
ฉันกำลังร้องไห้อยู่ แต่ในความทรงจำของเธอ
ได้โปรดจำฉันไว้อย่างที่เคยอยู่กับเธอ ยิ้มรอยยิ้มเดิม ๆ เมื่อใดก็ตามที่เธอทำได้
ฉันอ่อนโยนเพราะว่าเป็นคนขี้ขลาด ฉะนั้นฉันก็เลยไม่เคยโกรธเลยสักครั้ง
แต่สิ่งที่เธอให้ฉันครั้งหนึ่งครั้งนั้น เสียงที่สั่นพร่าของเธอ
บนท้องฟ้า ฉันไม่รู้สิ ดาวดวงแรกมั้ง - วันที่ฉันไขปริศนาออก
ฉันพบมัน - สิ่งที่อบอุ่น มันเป็นลางที่จะไม่มีวันหายไป
ครานั้นที่ฉันหลงทางและหวาดกลัวอยู่ตามลำพัง ฉันก็สังเกตเห็นแสงหนึ่งในใจฉัน
กลายเป็นว่าเธอยังอยู่ใกล้ ๆ แล้วก็บินออกมาหาฉันทั้งที่มันมืดมิด
ฉันกำลังร้องไห้อยู่ แต่ในความทรงจำของเธอ
เธอจะต้องจำได้ว่าฉันเคยเป็นอย่างไรกับเธอ ยิ้มรอยยิ้มเดิม ๆ
ฉันจะไม่ลืม จนกว่าเราจะได้พบกันใหม่ ที่แห่งนั้นที่เธออยู่ข้างในใจฉัน
เพราะว่าฉันอยากจะแสดงให้เธอเห็นว่าเธอยิ้มให้ฉันที่นั่น
ในขณะที่ฉันเชื่อมั่นในตัวเธอ - ในเวลาที่เราไม่อาจพบกัน - ฉันค่อย ๆเติบโตเป็นผู้ใหญ่
แต่ฉันก็จะยังคงยิ้มไปกับเธอ และเราจะยังคงเป็นเพื่อนกันตลอดไป
No comments:
Post a Comment