Title: 旅立ちのナンバー Tabidachi no Number
Artist: ゆず Yuzu
Album: すみれ Sumire
向こうに遥か ぼんゃりと見える
mukou ni haru ga hon yari to mieru
どこまでも続き すぐに見えなくなって
doko mademo tsuzuki sugu ni mie naku natte
微笑み交わす言葉も無いまま
hohoemi kawasu kotoba mo nai mama
空も飛べると本気で信じた
sora mo tobe ru to honki de shinjita
突風の先を追いかけて
toppuu no saki wo oikakete
何度だって諦めた
nando datte akirameta
君も僕も同じなんだよ
kimi mo boku mo onaji nanda yo
転がり続けて掴んだものに
koro gari tsuzukete tsukanda mono ni
不思議なくらい泪してる
fushigina kurai namida shiteru
そして旅はまた始まってゆく
soshite tabi wa mata hajimatte yuku
小さな孤独を握り締めて
chiisana kodoku wo nigiri shimete
次吹く風 広がってく
tsugifuku no kaze hiro gatteku
全てはそこから走り出す為に
subete wa soko kara hashiri dasu tameni
いつかあの事と笑えるだろう
itsuka ano koto to waraeru darou
きっと今までが思い出だった様に
kitto ima made ga omoi de datta you ni
浮かんでは消えるあの日の影
ukan dewa kieru ano hi no kage
追い越えせないままここに居るんだ
oi kosenai mama koko ni irunda
一体どこまで歩けるかな
itai doko made arukeru kana
今は全てを委ねて
ima wa subete wo yudanete
僕は行くだろう君の元へ
boku wa yuku darou kimi no moto e
旅立ちの唄 日々の夕暮れ
tabitachi no uta hibi no yuugure
重なっては繋がってく
kasanatte wa tsuna gatteku
今立ちふさがる闇を抜けて
ima tachi fusagaru yami wo nukete
辛さや痛みや弱さの中で
urasaya itamiya yowa sa no naka de
見つけたその優しさを
mitsuketa sono yasashi sa wo
生きてゆく為の力に変えて
ikite yuku tameno chikara ni kaete
風吹く草原に君は立ち
kaze fuku sougen ni kimi wa tachi
見上げだ空に唄おう
miageta sora ni utaou
転がり続けて付かん掴んだものに
koro gari tsuzukete tsukanda mono ni
不思議なくらい泪してる
fushigina kurai namida shiteru
そして旅はまた始まってゆく
soshite tabi wa mata hajimatte yuku
小さな孤独を握り締めて
chiisana kodoku wo nigiri shimete
次吹く風 広がってく
tsugifuku no kaze hiro gatteku
全てはそこから走り出す為に
subete wa soko kara hashiri dasu tameni
Kanji & Roumaji lyrics & English translation from
with edits
-----------------------------------------------------
Toward that faraway point Seems like a blur
No end of it Very quickly trace of it is gone
No words that allow exchanging of smiles
I really believed that one can fly into the skies
Chasing to the front of the sudden gust of wind
Giving up over and over again
Both of us are actually alike
In continuous stumbles we grab on to something
It's unimaginable how it lets one cry
Then the traveliing begins all over again
Holding on to the small piece of loneliness
The next gust of wind Starts to spread out
All because of wanting to start out from there
Someday we can look back at this matter and laugh
Let the past be a memory
The appearing and disappearing shadow on that day
Since I cannot surpass it I can only stay here
Where can I go to
Today I hand over all things
I'd walk towards you
The travelling song At every dusk
Encompasses together
Walk out of the darkness that is blocking you
In difficulty, in pain and weakness
The gentleness that was found in them
Let it become the strength of my life
You stand in the wind-blowing grassland
Looking up at the sky singing
Chasing to the front of the sudden gust of wind
Giving up over and over again
Both of us are actually alike
In continuous stumbles we grab on to something
It's unimaginable how it lets one cry
Then the traveliing begins all over again
Holding on to the small piece of loneliness
The next gust of wind Starts to spread out
All because of wanting to start out from there
-----------------------------------------------------
ณ จุดอันไกลแสนไกลนั่น ดูเหมือนจะเลือนลาง
ต่อเนื่องไปไม่รู้สิ้นสุด ไม่นานมันก็จางหายไป
ไร้คำพูดที่จะทำให้ยิ้มกันได้
ฉันเชื่อจริง ๆ เลยว่าเราสามารถบินขึ้นไปบนฟ้าได้
ไล่กันไปอยู่หน้ากระแสลมที่จู่ ๆ ก็พัดกระหน่ำมา
ยอมแพ้ครั้งแล้วครั้งเล่า
สองเราจริง ๆ แล้วก็เหมือนกันนะ
ท่ามกลางการกลิ้งล้มไปอย่างต่อเนื่อง เราคว้าอะไรบางอย่างเอาไว้
คาดไม่ถึงเลยว่ามันทำให้เราร้องไห้ออกมาอย่างไร
แล้วการเดินทางก็เริ่มขึ้นใหม่อีกครั้ง
เกาะกุมความเหงาเล็ก ๆ เอาไว้
ลมเริ่มที่จะกระโชกแรงต่อไปทันที
ทั้งนี้ก็เพราะต้องการที่จะเริ่มต้นจากตรงนั้น
สักวันเราจะสามารถหวนกลับมานึกถึงเรื่องนี้ แล้วหัวเราะออกมาได้
จงปล่อยให้อดีตเป็นความทรงจำ
เงาที่พลุบ ๆ โผล่ๆ ในวันนั้น
ในเมื่อฉันไม่สามารถก้าวข้ามมันไปได้ ฉันก็ได้แค่อยู่ตรงนี้
ฉันไปไหนได้ล่ะ
วันนี้ฉันมอบหมายทุกอย่างออกไป
ฉันจะเดินไปหาเธอ
บทเพลงแห่งการเดินทาง ทุก ๆ ช่วงเย็น
ทับส้อนและเชื่อมโยงกัน
จงเดินออกไปจากความมืดที่กำลังขวางเธออยู่สิ
ท่ามกลางความยากลำบาก ท่ามกลางความเจ็บปวดและความอ่อนแอ
ความอ่อนโยนที่อยู่ในนั้น
ขอมันเป็นพลังในชีวิตฉัน
เธอกำลังยืนอยู่ในทุ่งหญ้าที่ลมกำลังพัด
มองขึ้นไปบนฟ้าพร้อมทั้งร้องเพลงออกมา
ไล่กันไปอยู่หน้ากระแสลมที่จู่ ๆ ก็พัดกระหน่ำมา
ยอมแพ้ครั้งแล้วครั้งเล่า
สองเราจริง ๆ แล้วก็เหมือนกันนะ
ท่ามกลางการกลิ้งล้มไปอย่างต่อเนื่อง เราคว้าอะไรบางอย่างเอาไว้
คาดไม่ถึงเลยว่ามันทำให้เราร้องไห้ออกมาอย่างไร
แล้วการเดินทางก็เริ่มขึ้นใหม่อีกครั้ง
เกาะกุมความเหงาเล็ก ๆ เอาไว้
ลมเริ่มที่จะกระโชกแรงต่อไปทันที
ทั้งนี้ก็เพราะต้องการที่จะเริ่มต้นจากตรงนั้น
No comments:
Post a Comment