Title: パレード Parade
Artist: BUMP OF CHICKEN
Album: Butterflies
帰り道 僕の足 白黒の真昼
kaerimichi boku no ashi shirokuro no mahiru
呼吸はどうか 普通かどうか 手を当てた胸に
kokyuu wa dou ka futsuu ka dou ka te wo ateta mune ni
記憶が揺れる 混ざって溢れる
kioku ga yureru mazatte afureru
離さないで 離さないで 誰がそこにいるの
hanasanaide hanasanaide dare ga soko ni iru no
途中のまま 止まったまま 時計に置いていかれる
tochuu no mamaa tomatta mama tokei ni oiteikareru
歩かなきゃ 走らなきゃ 昨日に食べられる
arukanakya hashiranakya kinou ni taberareru
どうしても見る 見たくない傷
doushitemo miru mitakunai kizu
忘れないで 忘れないで 心だけが世界
wasurenaide wasurenaide kokoro dake ga sekai
数秒後出会う景色さえも 想像できなくなってしまった
suubyougo deau keshiki saemo souzou dekinakunatteshimatta
鏡の中でこっちを見ている 知らない人に全て知られている
kagami no naka de kocchi wo miteiru shiranai hito ni subete shirareteiru
まだ心臓が まだ心臓が
mada shinzou ga mada shinzou ga
どれが誰 誰が僕 白黒の真昼
dore ga dare dare ga boku shirokuro no mahiru
思考はどうか 自分かどうか どこまでが本当か
shikou wa douka jibun ka dou ka doko made ga hontou ka
考える度 溺れそうになる
kangaeru tabi oboresou ni naru
絶やさないで 守り抜いて 弱く燃える灯り
tayasanaide mamorinuite yowaku moeru akari
覚えている言葉の事 思い出せる温度の事
oboeteiru kotoba no koto omoidaseru ondo no koto
なくして消えた消せない事 なくなることが決まっている事
nakushite kieta kesenai koto nakunaru koto ga kimatteiru koto
もう一度 もう二度と
mou ichido mou nidoto
まだ心臓が まだ心臓が
mada shinzou ga mada shinzou ga
あの声を 温かさを
ano koe wo atatakasa wo
確かめて まだ心臓が
tashikamete mada shinzou ga
パレードは続く 心だけが世界
pareedo wa tsuzuku kokoro dake ga sekai
パレードは続く 僕はここにいるよ
pareedo wa tsuzuku boku wa koko ni iru yo
パレードは続く 心だけが世界
pareedo wa tsuzuku kokoro dake ga sekai
パレードは続く 弱く燃える灯り
pareedo wa tsuzuku yowaku moeru akari
Kanji lyrics & Roumaji lyrics & English translation from
with edits
-----------------------------------------------------
The way home… my feet… amidst a monochrome midday;
How’s my breathing? Is it normal? As I put my hand to my chest.
My memories start to swim, mixing together and overflowing,
Don’t let go, don’t let go… who’s there close-by?
Along the way, at a standstill, I’m left behind by the clock:
I gotta get walking, gotta get running, before I’m eaten up by yesterday.
No matter what I do, I end up laying eyes upon the scars I don’t want to see.
Don’t forget, don’t forget… my heart alone is the world!
I’ve become unable to imagine even the scenery I’ll be met with seconds later…
But to the person looking this way from inside the mirror, all is known.
And again, my heart… again, my heart…
Which is who… who is me… on this monochrome midday,
How’s my thinking… is this really me? How much is the truth?
The more I think about it, the more it seems I’ll drown.
Don’t let it go out, keep it safe… that weakly burning flame.
The words I remember… the warmth I can remember…
The things that were lost and faded away, but I can’t erase… and the fact that my death is certain…
One more time… never again…
My heart still… my heart still…
As it reaffirms that voice… that warmth…
My heart still…
The parade goes on: My heart alone is the world!
The parade goes on: I’m right here!
The parade goes on: My heart alone is the world!
The parade goes on: That weakly burning flame!
-----------------------------------------------------
เส้นทางกลับบ้าน เท้าของฉัน ท่ามกลางเที่ยงวันที่ไร้สีสัน
ฉันหายใจเป็นไงบ้าง มันเป็นปกติมั้ย ขณะที่ฉันเอามือทาบอก
ความทรงจำของฉันมันเริ่มว่ายวน ผสมปนเปและเอ่อล้นออกมา
อย่าปล่อยมันไป อย่าได้ปล่อยไป... ใครกันที่อยู่ใกล้ ๆ ?
ในระหว่างทาง ขณะที่ยืนอยู่นิ่ง ๆ ฉันถูกทิ้งเอาไว้โดยกาลเวลา
ฉันจะต้องเดินไป ต้องวิ่งออกไป ก่อนที่ฉันจะถูกวันวานกลืนกินเข้าไป
ไม่ว่าฉันจะทำอะไร สุดท้ายฉันก็ต้องมาจ้องมองบาดแผลที่ฉันไม่อยากจะมอง
อย่าลืม อย่าได้ลืม ใจฉันเพียงหนึ่งเดียวคือโลกใบนี้!
ฉันกลายมาเป็นคนที่ไม่สามารถนึกภาพที่ฉันจะพบเห็นในไม่กี่วินาทีข้างหน้าได้
แต่กับคนที่กำลังมองมาทางนี้จากอีกฟากของกระจกเงา ทุกสิ่งทุกอย่างมันเป็นสิ่งที่รู้อยู่แล้ว
และอีกครั้งที่ใจฉัน… อีกครั้งที่ใจฉัน…
อะไรคือใคร… ที่เป็นฉัน… ในเที่ยงวันที่ไร้สีสันนี้
ความนึกคิดของฉันเป็นไงบ้าง นี่มันฉันจริง ๆ รึเปล่า กี่มากน้อยกันที่เป็นความจริง?
ฉันยิ่งคิด ๆ ไป ยิ่งดูเหมือนว่าฉันจะจมดิ่งลง
อย่าปล่อยให้มันหลุดออกไป เก็บมันเอาไว้ในที่ปลอดภัย… ไฟที่กำลังลุกไหม้อย่างริบหรี่นั่น
คำพูดทั้งหลายที่ฉันจำได้… ความอบอุ่นที่ฉันจำได้…
สิ่งต่าง ๆ ที่สูญและเลือนหายไป แต่ฉันไม่อาจลบมันไปได้… และความจริงที่ว่าความตายของฉันเป็นสิ่งที่แน่นอน…
อีกสักครั้ง… ไม่มีอีกแล้ว…
ใจของฉันยังคง… ใจของฉันยังคง…
ขณะที่มันย้ำ ยืนยันเสียง ๆ นั้น… ความอบอุ่นนั้น…
ใจของฉันยังคง…
ขบวนพาเหรด,ยังคงดำเนินต่อไป ใจฉันเพียงหนึ่งเดียวคือโลกใบนี้!
ขบวนพาเหรด,ยังคงดำเนินต่อไป ฉันอยู่ ณ ที่แห่งนี้!
ขบวนพาเหรด,ยังคงดำเนินต่อไป ใจฉันเพียงหนึ่งเดียวคือโลกใบนี้!
ขบวนพาเหรด,ยังคงดำเนินต่อไป ไฟที่กำลังลุกไหม้อย่างริบหรี่นั่น!
No comments:
Post a Comment