Title: 真夏の通り雨 Manatsu no Tooriame
Artist: 宇多田ヒカル Utada Hikaru
Album: 真夏の通り雨 Manatsu no Tooriame [S]
夢の途中で目を覚まし
Yume no tochuu de me wo samashi
瞼閉じても戻れない
mabuta tojite mo modore nai
さっきまで鮮明だった世界 もう幻
sakki made senmei datta sekai mou maboroshi
汗ばんだ私をそっと抱き寄せて
aseban da watashi wo sotto idakiyosete
たくさんの初めてを深く刻んだ
takusan no hajimete wo fukaku kizan da
揺れる若葉に手を伸ばし
yureru wakaba ni te wo nobashi
あなたに思い馳せる時
anata ni omoihaseru toki
いつになったら悲しくなくなる
itsu ni nattara kanashiku naku naru
教えてほしい
oshiete hoshii
今日私は一人じゃないし
kyou watashi wa hitori ja nai shi
それなりに幸せで
sorenari ni shiawase de
これでいいんだと言い聞かせてるけど
kore de ii n da to iikikaseteru kedo
勝てぬ戦に息切らし
kate nu ikusa ni iki kirashi
あなたに身を焦がした日々
anata ni mi wo kogashita hibi
忘れちゃったら私じゃなくなる
wasurechattara watashi ja naku naru
教えて 正しいサヨナラの仕方を
oshiete tadashii sayonara no shikata wo
誰かに手を伸ばし
dare ka ni te wo nobashi
あなたに思い馳せる時
anata ni omoihaseru toki
今あなたに聞きたいことがいっぱい
ima anata ni kiki tai koto ga ippai
溢れて 溢れて
afurete afurete
木々が芽吹く 月日巡る
kigi ga mebuku tsukihi meguru
変わらない気持ちを伝えたい
kawara nai kimochi wo tsutae tai
自由になる自由がある
jiyuu ni naru jiyuu ga aru
立ち尽くす 見送りびとの影
tachitsukusu miokuri bito no kage
思い出たちがふいに私を
omoide tachi ga fui ni watashi wo
乱暴に掴んで離さない
ranbou ni tsukan de hanasa nai
愛してます 尚も深く
aishite masu naomo fukaku
降り止まぬ 真夏の通り雨
furiyama nu manatsu no tooriame
夢の途中で目を覚まし
yume no tochuu de me wo samashi
瞼閉じても戻れない
mabuta tojite mo modore nai
さっきまであなたがいた未来
sakki made anata ga ita mirai
たずねて 明日へ
tazunete ashita e
ずっと止まない止まない雨に
zutto yama nai yama nai ame ni
ずっと癒えない癒えない渇き
zutto ie nai ie nai kawaki
Kanji lyrics from
English translation from
with edits
-----------------------------------------------------
Waking up in the midst of a dream
Closing my eyelids, yet unable to return
A world that was until seconds ago so clear, now only a vision
Sweatsoaked, you softly embraced me
So many of my firsts, you took to heart so deeply
When I reach my hand out to a young swaying leaf
And my thoughts travel to you
When will I no longer feel this sadness?
Won't you tell me, please
Today, it’s not as though I am alone
And I’d say that I'm pretty content
Telling people that this is how it’s supposed to be
Out of breath from a war I could not win
Endless days, burned, trying to extend you my love
If I forget these things, I will no longer be me
Won’t you teach me please, the proper way of saying goodbye
When I reach my hand out to someone
And my thoughts travel to you
There are so many things I want to ask you now
Overflowing, overflowing
The trees sprout, the months and days continue on
I want for you to understand my never-changing feelings
There's a freedom in becoming free
The shadow cast, ever still, of those who must do the send off
These memories unexpectedly grab a hold of me, violently, and won’t let me go
I love you, still so deeply
It will never let up, this midsummer rain shower
Waking up in the midst of a dream
Closing my eyelids, yet unable to return
I want to visit the future where seconds ago you were still around
And from there: Tomorrow.
The rain that will never end, that will never end
This drought that will never heal, that will never heal
----------------------------------------------------
ตื่นขึ้นมาระหว่างฝัน
ถึงจะหลับตาลง ก็ไม่อาจกลับไปได้
โลกที่แค่ไม่กี่วินาทีก่อนหน้ายังช่างชัดเจนเสียนี่กระไร บัดนี้เป็นแค่เพียงภาพนิมิต
เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ เธอกอดฉันไว้เบาๆ
เรื่องใหม่ ๆ ของฉันตั้งมากมาย เธอกลับจำใส่ใจไว้อย่างลึกล้ำ
ในเวลาที่ฉันเอื้อมมือออกไปหาใบไม้อ่อนที่กำลังลู่ไปมา
และความนึกคิดฉันเดินทางไปหาเธอ
เมื่อใดกันที่ฉันจะไม่ต้องรู้สึกถึงความเศร้าเช่นนี้อีก?
เธอบอกฉันหน่อยสิ ได้โปรดเถอะ
ในวันนี้ มันก็ใช่ว่าฉันอยู่คนเดียวตามลำพัง
แล้วจะว่าไปฉันก็ค่อนข้างจะพอใจ
เที่ยวบอกผู้คนว่านี่แหละมันควรจะเป็นแบบนี้
เหนื่อยหอบจากการสู้รบที่ฉันไม่มีวันชนะ
วันที่ไม่รู้จบ หมดเรี่ยวแรงกับการพยายามหยิบยื่นความรักให้กับเธอ
ถ้าฉันจะลืมเรื่องเหล่านี้ไปเสีย ฉันก็จะไม่เป็นตัวฉันเองอีกต่อไป
เธอจะไม่สอนฉันเหรอ ได้โปรดเถอะ การร่ำลาอย่างถูกวิธี
ในเวลาที่ฉันเอื้อมมือออกไปหาใครบางคน
และความนึกคิดฉันเดินทางไปหาเธอ
มีเรื่องตั้งมากมายที่ฉันอยากจะถามเธอในตอนนี้
เอ่อล้นออกมา เอ่อล้นออกมา
ต้นไม้งอกเงย วันและเดือนดำเนินต่อไป
ฉันอยากให้เธอได้เข้าใจถึงความรู้ที่ไม่แปรผันของฉัน
มีอิสรภาพในการได้รับการปลดปล่อย
เงาที่ตกทอด สงบนิ่งไม่เคลื่อนไหว ของคนที่เป็นผู้ส่งอีกฝ่ายไป
ความทรงจำเหล่านี้จู่ ๆ ก็เกาะกุมฉันเอาไว้ รุนแรง และไม่ยอมปล่อยฉันไป
ฉันรักเธอ ยังคงรักเธออย่างลึกล้ำเหลือเกิน
มันจะไม่มีวันหยุด ฝนที่ตกกลางฤดูร้อนนี้
ตื่นขึ้นมาระหว่างฝัน
ถึงจะหลับตาลง ก็ไม่อาจกลับไปได้
ฉันอยากจะไปเยือนอนาคตที่เมื่อไม่กี่วินาทีก่อนเธอยังคงอยู่แถว ๆ นี้
และหลังจากนั้นก็ วันพรุ่งนี้
ฝนที่จะไม่มีวันหยุดตก ไม่มีวันหยุดตก
ความแห้งแล้งนี้จะไม่มีวันบรรเทา ไม่มีวันบรรเทา
No comments:
Post a Comment